𝖎𝖓𝖋𝖔𝖗𝖒𝖎𝖘 𝖈𝖗𝖊𝖆𝖙𝖚𝖗𝖆 ⦻ 𝔰𝔩𝔢𝔫𝔡𝔢𝔯𝔳𝔢𝔯𝔰𝔢

XXVII. let's escape just for a while

Lorraine, Aleks oraz Paula to to oryginalne postaci stworzone przez mojego przyjaciela aleksander_sz

⦻ ⦻ ⦻

Niedawno, podczas odwiedzin Aidena w szpitalu (jakby już nie wystarczyło mu bycie ofiarą strzelaniny, ten los był okrutny), padła propozycja: "wyjedźmy stąd, odpocznijmy od tego całego gówna." Wpadła na nią Lorraine. Celem podróży miał być pewien las w Wyoming, gdzie przyjaciele planowali w odpocząć, pokąpać się w jeziorze, pobiwakować i poopowiadać historie do rana. Gdy minął czas na wyleczenie się, od razu zgromadzili fundusze zarobione podczas koncertów i zdecydowali się na najtańszą formę noclegu - domek w lesie oraz spanie pod namiotami. Na miejsce mieli dotrzeć samochodem pożyczonym od ojca Aidena. Była to stara, lecz klimatyczna i old-school'owa terenówka z dużym bagażnikiem. Może i nie najnowsza, ale chociaż działała. Prowadził Aiden, obok niego siedziała Allis, zaś tył zajął Aleks wraz z siostrami Müller. Zbliżał się wieczór i powoli się ściemniało. Pogoda była jednak piękna i ciepła, dlatego jechali z otwartymi szybami. Podróż mijała im całkiem w porządku, z radia leciał kawałek "Silver" od Nirvany. Co jak co, ale nikt z nich nie miał słabego gustu muzycznego. Każdy też miał dobre wyczucie stylu i na swój sposób się wyróżniał. A image ich nowego towarzystwa prezentował się następująco:

 Aleks to Polak, który przez długi czas mieszkania w Niemczech, nabrał nieco germańskiego stylu ubioru. Siedemnastolatek posiadał włosy w kolorze ciemnego-blondu, ściętych w mullet. To posiadacz podłużnej, lecz kwadratowej twarzy z podkrążonymi ze zmęczenia oczami o zarysowanych oczodołach i kościach policzkowych. Urodę miał dość androgeniczną. Dosyć często ubierał się w stylu rock-vintage, na przykład Davida Bowie, który był uwielbiany w latach 80' w erze narkomanii na berlińskim Dworcu Zoo.
  Lorraine także była piękną, brązowowłosą Niemko-Szwajcarką. Wysoką, o kobiecych kształach i kwadratowej żuchwie, policzkach modelki, wyrazistych brwiach oraz pełnych ustach. Włosy kręcone, długość do szyi. Często nosiła golfy, spódnice midi, czy buty mokasyny. Nie pogardziła także gotyckimi stylizacjami.
  Paula to o dwa lata młodsza wersja Lorrie, zaś o jasnych, długich włosach z grzywką, podobnych rysach twarzy oraz wąskich, różanych ustach. Fryzurę miała lekko pofalowaną i natapirowaną, w stylu vintage. Lubiła malować się w stylu modelingu z lat 90'. Czasem ubierała się podobnie jak siostra, lecz w ciemniejszych odcieniach, a na imprezy zakładała często sukienki w charakterze koszul nocnych i wysokie buty.

 Niestety, ekipa nie była kompletna. Allis oraz Aiden'owi najbardziej brakowało Toby'ego oraz Margot, którzy tak w zasadzie przez swą nieobecność zostali zastąpieni kimś innym. To nie tak, że nie lubili nowych kolegów. Po prostu pragnęliby, żeby byli tu wszyscy razem. I ci nowsi, i starsi. Na pewno by się dogadali. Toby żył, to było wiadome, aczkolwiek mało prawdopodobne, iż wróci. Stracił pamięć i zabijał dla Operatora, jego dusza już należała do tej okrutnej istoty, miał go w swoich rękach niczym lalkarz marionetkę i tylko pociągał za sznurki. Margot odeszła zaś zbyt wcześnie, kończąc życie w wieku zaledwie, bo tylko rocznikowo siedemnastu lat. Poległa w szkolnej masakrze razem ze swymi marzeniami, barwnym charakterem i dobrym sercem. 
 Zimińska oparła głowę o szybę, odcinając się na samą myśl o dwójce brakujących dla niej osób. Dałaby wiele, by byli teraz przy nich. Szybko jednak powróciła do świata rzeczywistego, gdyż wyrwał ją z niego dzwonek telefonu - Disorder od Joy Division. Westchnęła i odrzuciła kolejne połączenie od Rity, odkładając telefon do samochodowego schowka. Już przed wyjściem nie dawała jej spokoju. Młodsza siostra ciągle chciała, by odpowiedziała jej na pytanie dotyczące dziwnych zachowań i zjawisk paranormalnych w domu. Czarnowłosa wiedziała, iż tamta się martwi. Była jednak świadoma, że jeżeli wtajemniczy ją w ten cały lore Slendermana, dziewczynka na tym ucierpi. A była ciekawska, z pewnością właśnie po niej. Każdy, kto wiedział za dużo, kończył jako ofiara beztwarzowego bądź ginął w tajemniczych okolicznościach. Nie chciała się tak na nią zamykać, ale nie miała innego wyboru. Tłumaczyła sobie, że to dla dobra trzynastolatki.