Aşk Tesadüfleri Sever | Barış Alper Yılmaz

33. Bölüm - Final Part 1 (+18)

Yorumlarınızı bekliyorumm :)

Tarık ve Fulya'nın sohbeti ciddi başlamıştı. Ama kısa sürede ikisinin de yüzü güldü ve eski günlere döndüler. Fulya onun dostluğunu özlemişti. Tarık da aynı şekilde. Artık onu sadece arkadaşı olarak görüyordu.

"Her şey için özür dilerim." Fulya hafifçe koluna dokundu. "Duygularınla oynadım. Yaptığım doğru değildi."

"Ben de hatalıyım." Dedi Tarık hemen. "Barış'a ne kadar aşık olduğunu ve bana o gözle bakmadığını bildiğim halde arkadaşlığımızı sürdürdüm. Kendi kendimi umutlandırdım." Fulya üzüntüyle baktığında Tarık hemen gülümsedi. "Merak etme iyiyim, artık o şekilde hissetmiyorum."

"Seni özledim Tarık. Buket'i ve Mert'i de özledim." Diye itiraf etti Fulya. "Belki gerçeklikten kaçıyordum ama o zor dönemi siz olmasanız atlatamazdım."

"Atlatırdın, sen güçlü bir kızsın." Tarık göz kırptı. Fulya gülümsedi. O sırada onları uzaktan izleyen Barış daha fazla dayanamadı ve yanlarına geldi. "Selam." Tarık gülümsedi. "Ben de tam Fulya'dan özür diliyordum."

"Ben senden diliyordum." Dedi Fulya hemen kıkırdayarak.

"Buket ve Mert de buralarda." Tarık etrafına baktı. Onları aradı gözleri. "Belki yine bir ekip olabiliriz. Dostluğumuzu ben de çok özlüyorum." Sonra Tarık Barış'a baktı. "Seni de aramıza alalım. Biz Fenerbahçe deplasman tribünü ekibiyiz ama bir ortak nokta bulabiliriz."

"Evet aşinayım size tribünlerden." Barış güldü.

"Basket maçlarına geliriz."

"Aa güzel fikir." Dedi Tarık Fulya'ya bakarak. "Bak sevgilini bizim maçlara getir. Ama euroleague maçları olsun, bi euroleague görmüş olursun Barışcığım." Tarık elini Barış'ın omzuna koyup güldü.

"Tarık ya, hiç değişmiyorsun." Fulya kıkırdadı.

"Ben bizimkileri bulayım. Sonra görüşürüz." Tarık ikisine de el sallayıp uzaklaştı.

Fulya ve Barış sonunda yalnız kalmıştı. Fulya kollarını Barış'ın boynuna doladı. Huzur dolmuştu içi. Geçmişe dair pişmanlığı kalmamıştı artık. Hatalarını kabullenmiş, herkesle arasını düzeltmişti. Bir yük yoktu onu aşağı çeken. Barış ise biraz düşünceli görünüyordu.

"Sevgilim?" Fulya merakla baktı. "Ne oldu?"

"Yok bir şey güzelim." Barış gülümsedi. "Tarık'la hallettiniz sanırım, bir sorun yok artık."

"Evet hallettik." Dedi Fulya. "Rahatladım Barış. Çok hata yaptım. Ama artık geçmişi aştım, kabullendim. Bir yük hissetmiyorum. İçim rahat yani."

"Önemli olan da bu." Barış ellerini beline yerleştirdi Fulya'nın. "Sen yeter ki mutlu ol sevgilim."

"Ablaların bir şey demedi değil mi? Tarık'ı görünce yani?"

"Boşver onları." Barış omuz silkti. O sözleri önemsemiyordu Barış. Fulya'ya sonsuz güveniyordu.

"Nerelerdesin?" Beril birden arkadaşının yanına geldi, sıkıca sarıldı. Barış gülümseyerek onlara bakarken yanına biten İsmail'i geç fark etmişti.

"Kardeşim." İsmail gülümsesi ve Barış'a sarıldı. O sırada çaktırmadan kulağına fısıldadı. "Beril'le bir aramızı yapın artık ya ben duygularımı belli edemiyorum." Barış ayrıldıklarına gülmemek için kendini zor tuttu. Beril de İsmail'i yeni fark etmişti.!

"Aa sen de mi buradaydın?" Diye sordu Beril umursamaz görünmeye çalışarak.

"Selam Beril." İsmail gergince gülümseyip bir elini kaldırdı.