"ဆောင်းဟွန်း သားဘာဖြစ်နေတာလဲ?? စိတ်တွေလွင့်နေတာလား? ဒါဆိုရင်လဲ မလှီးနဲ့တော့~မေမေပဲဆက်လုပ်လိုက်တော့မယ်~တော်ကြာ ဓါးရှနေဦးမယ်~"
မေမေ့ဆီက စကားသံကြားမှသာ သခွားသီးလှီးနေသောဆောင်းဟွန်းတစ်ယောက်လွင့်ပျံနေသောစိတ်ကလေးများကိုပြန်လည်ဖမ်းဆုပ်မိသွားတော့သည်~
သူကအဲ့လောက်တောင်သိသာနေတာလား???
"သွား သွား ရေသွားချိုးတော့~မေမေပဲဆက်လုပ်လိုက်တော့မယ်"
"ဟုတ် "
"အော် နေဦး ! "
".........."
"သားငယ်လေးကိုဖုန်းဆက်လိုက်ဦး ဒီနေ့ အိမ်ကိုလာလည်ဦးလို့ အိုမားကသူကြိုက်တဲ့ဟင်းတွေချက်ထားလို့နေ့လည်စာလာစားဖို့ပြောလိုက်ဦးနော် "
"........."
"ဆောင်းဟွန်း မေမေပြောတာကြားလား သား?? "
"အာ ဟုတ်ကဲ့ "
"မင်းဘာဖြစ်နေတာလဲကွယ်~မနေ့ကပြန်လာတည်းက မူမမှန်တာနော် "
မေမေက သံသယမျက်လုံးများဖြင့်ကြည့်လာသဖြင့် ဆောင်းဟွန်းမလုံမလဲဖြစ်သွားရသည်~
"ဘာ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မေမေရဲ့ ဒါဆို သာရေချိုးလိုက်ဦးမယ်နော် "
ဆောင်းဟွန်း အခန်းထဲကိုသာမြန်မြန်ပြေးဝင်လာခဲ့တော့သည်~
~
~
~
~
~
~
~
* Ti~Ti.... *
* ကျစ် *
ဒါနဲ့ဆို ဖုန်းခေါ်တာ ၅ကြိမ်ရှိပြီ~
ဝင်ရဲ့သားနဲ့မကိုင်တာ.....
ဆောင်းဟွန်းနောက်တကြိမ်ထပ်ခေါ်လိုက်သည်~
ဒီတစ်ကြိမ်ပဲ...ဒါနောက်ဆုံး....
* လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသော တယ်လီဖုန်းမှာ စက်ပိတ်ထားပါသဖြင့်....... *
"........."
ဆောင်းဟွန်းရဲ့မျှော်လင့်ချက်ကလေးတွေပျောက်ဆုံးသွားတော့သည်...
ထင်တော့ထင်တယ်...ညတည်းကသူပြောလိုက်တဲ့စကားကြောင့် သူ့ကိုစိတ်ဆိုးသွားမယ်ဆိုတာ....
