တဖြည်းဖြည်းညဥ့်နက်လာသည်နှင့်အမျှဆောင်းဟွန်းရဲ့စိတ်တွေလဲလှုပ်ရှားလာရသည်~~
* ting *
* သူတို့ထွက်သွားပြီ *
Dance floor မှာ လူတွေစုဝေးကြတဲ့အချိန်ကောင်းဖြစ်တာမို့ Private room တွေရှိတဲ့ ဒုတိယထပ်ကိုအလွယ်လေးတက်လာခဲ့သည်~~
လျှောက်လမ်းတစ်လျှောက်ဘယ်သူမှရှိမနေတာက ဆောင်းဟွန်းကိုအားတက်စေသည်~~
ရာသီဥတုကသူ့ဘက်ပါနေတာပဲ~~
Room No. 14 ထဲကိုဝင်လိုက်ပြီးလျှို့ဝှက်တပ်ဆင်ထားခဲ့တဲ့ camera ကိုဖြုတ်ယူလိုက်သည်~
mission complete ! ! !
* ချောက် *
"ဟင် မင်းဘယ်သူလဲ ?? ဘာလုပ်နေတာလဲ?? မဟုတ်မှ သူလျှိုလား?? "
သွားပြီ~
ကြည့်ရတာ တစ်ခုခုကျန်ခဲ့လို့လာပြန်ယူတာထင်တယ်~~
တံခါးဝကထိုလူကိုတွန်းတိုက်ပြီးထွက်ပြေးခဲ့သည်~
အော်ဟစ်သံနှင့် နောက်ကခြေသံတွေကြားနေရပြီး တစ်ယောက်တည်းမဟုတ်တော့တာသတိထားမိသည်~
ဒီအခြေအနေကမိသွားရင်မကောင်းလှဘူး~
ဆောင်းဟွန်းဘဝကြီးတစ်ခုလုံးနဲ့သက်ဆိုင်နေတာ~
* အာ့ *
ထောင့်စွန်းမှာ လူတစ်ယောက်နှင့်ဝင်တိုက်မိပြီး ခြေထောက်ခေါက်သလိုဖြစ်သွားသည်~
တော်သေး~ထိုလူကဖမ်းထိန်းပေးထားလို့~
"ဘယ်သူလဲ?? ဟင် ocean blue လေး ? "
ရီဝေဝေမျက်လုံးတွေနဲ့ကြည့်နေတဲ့သူကိုဆောင်းဟွန်းသိပါသည်~
စောနလေးတင် eye contact မိခဲ့တဲ့
အဖြောင့်ကောင်လေ~~
"ဖယ်စမ်း....ငါ့ကိုလွှတ် "
ဆောင်းဟွန်းနဲ့ထိုလူတွန်းထိုးနေကြစဥ်~~
"ဟိုမှာပဲ မင်းသေပြီသာမှတ် "
"............."
သူ့အနားရောက်လာတဲ့ထိုလူကို ခဏလေးနဲ့လှဲသိပ်လိုက်တဲ့အမူးသမားကြောင့် ဆောင်းဟွန်းမျက်လုံးလေးပြူးသွားရသည်~
