"ဆောင်းဟွန်းရေ သားသွားတော့မလား? စွပ်ပြုတ်ကခဏနေရင်ကျက်တော့မယ်.... ခဏလေးစောင့်ဦး "
"ဟုတ်ကဲ့ မေမေ "
ဆောင်းဟွန်းက အနွေးထည်အပါးလေးထပ်ဝတ်လိုက်ပြီး မှန်ရှေ့မှာဆံပင်ကိုသေသေသပ်သပ်ဖြီးသင်လိုက်သည်~
မှန်ထဲကအရပ်ရှည်ရှည်နဲ့ပိန်သွယ်ချောမောတဲ့နတ်သားက သူ့ကိုပြုံးပြနေသည်~
အွန်း.....တယ်ချောတဲ့ငါပဲ....
မီးဖိုခန်းထဲမှပျံ့လွင့်လာသောစွပ်ပြုတ်နံ့သင်းသင်းကဆောင်းဟွန်းရဲ့အစာအိမ်ကိုတုန်ခါစေသည်~
"ရပြီလား မေမေ~သားမြည်းကြည့်လို့ရလား?? "
"ရတယ် ရတယ် သားလဲစားသွားလေ~"
ဆောင်းဟွန်းကမေမေထည့်ပေးတဲ့စွပ်ပြုတ်နည်းနည်းကိုစားလိုက်ပြီး အသင့်ပြင်ပေးထားတဲ့စွပ်ပြုတ်ချိုင့်လေးကိုအိတ်လေးထဲသေချာထည့်လိုက်သည်~
ဒီနေ့နီခီကိုလူနာသွားကြည့်မှာမို့လို့ မေမေကဝမ်းမနာသားအတွက် အရိုးစွပ်ပြုတ်လုပ်ပေးသည်~
တခြားဟာတွေဝယ်သွားမလို့စဥ်းစားမိပေမဲ့ နီရှီမူရာမျိုးရိုးကသူတို့ထက်ပိုပြီးပြည့်စုံတာကြောင့် အိမ်ချက်စွပ်ပြုတ်လေးပဲလူမမာစာအဖြစ်ယူသွားပေးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်~
"ညီလေးကိုသေချာလေးအားပေးခဲ့နော် သား....ကလေးကခြေထောက်ဖြစ်သွားတာဆိုတော့ ဝမ်းနည်းနေရှာမှာ~အမြဲတမ်းဆိုင်ကယ်တစ်စီးနဲ့သွားလာနေတာဆိုတော့....ငါ့သားငယ်လေးသနားပါတယ်ကွယ်"
ဆောင်းဟွန်းက မေမေ့ကိုနီခီရိုးရိုးဆိုင်ကယ်မှောက်လို့ခြေထောက်ထိသွားတယ်လို့ပဲပြောထားတာမို့လို့ မေမေကသနားနေသည်~
မေမေ့ဝမ်းမနာသားက Bad boyမှန်းမသိလို့မေမေသနားနေတာပါနော်~ဟွန့်
"စိတ်မပူပါနဲ့ မေမေ...သားသိပါတယ်..မေမေအပြင်သွားမယ်ဆို သားကိုဖုန်းဆက်လိုက်နော်~ ဝယ်စရာရှိရင်လဲ ဖုန်းဆက်မှာလိုက်..သားတစ်ခါတည်းဝယ်လာခဲ့ပေးမယ် "
"အေး အေး ....ကောင်းကောင်းသွား "
ဆောင်းဟွန်းက မေမေ့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး ကားငှားဖို့လမ်းထိပ်ကိုထွက်လာခဲ့သည်~
