WHEN DESTINY PLAYS - COMPLETED 2017

Destiny 4

After 7 years  

"I'm broke," nakangising anunsyo ni Hanzel kay Crosoft. His half brother. Isinandal niya ang likod sa sofa at nagdi-quatro ng upo. "'Yong pera ko konti na lang kaya malapit na rin... well... sort of broke."

"Iniisip ko kung pinagtagpo ba tayo ng tadhana para lang perahan mo?"

Natawa si Hanzel. He knew his brother was joking. Masyado lang talaga itong sarcastic kaya minsan aakalain mong asar ito. Nonetheless, he's the best brother so far. Kahit na magkapatid lang sila sa ama ay hindi 'yon naging dahilan para 'di sila magkasundo.

He was not sure if that was the real idea, though. Lalo pa't may amnesia siya nang makilala ito. Hindi niya alam kung ang ugali niya ngayon ay ang dating ugali niya noon. He doubt it. Sa kwento palang ng mga nakakakilala sa kanya noon may idea na siya na kahit hindi nila 'yon direktang sabihin sa kanya ay medyo may kagaspangan siguro talaga ang ugali niya noon.

His mother was no use. Tipid ito sa mga impormasyon. Ni hindi niya ito makausap. Wala daw itong alam masyado sa buhay niya noong nag-aaral pa siya. He was away. Point taken. He was not that close to his mother. Okay, I'm not that shock. He was not fan of sharing and he was not the friendly type of person. I guess, so? Shrugs. Medyo nagdadalawang-isip din ako sa parting 'yan.

Alam niyang medyo may kagaspangan ang ugali niya pero madaldal siya. He's too talkative for a man. 'Yon ang napansin sa kanya ng kuya niya. Though his brother was naturally chatty 'cause he's sort of... Well, ang alam niya ay bakla ito. He didn't deny it. He was actually cool about him being gay.

Kaya nagulat talaga siya nang malamang in love na in love ang kuya niya sa bestfriend nitong si Ate Cambria. Cool, right? At ngayon may dalawa na itong anak at mukhang may forever talaga ang dalawa. He find it cool, it was rare to see those kinds of love. He's happy for his brother anyway. He deserved it. Sobrang bait naman talaga ng kapatid niya. Mayaman pa.

"Tsk, problema ka sa anit Hanzel."

Hanzel chuckled. "You're welcome bro."

"Minsan gusto kong pagsisihan na tinulungan kita noon sa America para makalusot doon sa babaeng sinulot mo sa pangit niyang jowa. Ako pa ang nai-stress sayo. Lahat ng problema mo pinoproblema ko."

"Kaya nga magkapatid tayo, diba?" lumakas ang tawa niya. "I swear, akala ko talaga totoo kang lalaki noon."

"Lalaki ako, medyo lang." Tumawa si Crosoft.

"Kaya nga, hindi ko talaga makakalimutan 'yon kuya. You were so cool back then. Kaya napilitan akong tanggapin kang kuya."

"Shut up Hanzel! Huwag mong bilugin ang utak ko. Bilog na 'to."

Hanzel held his hands up. "Chill, ito naman 'di na mabiro."

"Ipasagasa kaya kita para maalala mo na lahat at lumayas ka na sa buhay ko."

"Huwag naman," 'yon nga rin ang iniisip niya. Hindi niya alam kung anong mangyayari sa kanya kapag bumalik na ulit ang mga alalala niya. Ilang taon narin ang lumipas. He's sort of scared pero hindi parin mawala sa utak niya ang kagustuhan na maibalik na ang lahat ng mga alaala niya. "Kuya, tulungan mo ko."

"Kaya nga pinatawag kita dito, diba? Ginastusan pa kita na pumunta dito sa Maynila para makapag-usap tayo ng maayos."

Napangiti siya. "The best ka talaga!" He blew a kiss to him.

"Yuck mong tao!" natawa narin ito. "Anyway, pasalamat ka at walang pakialam saken ang nanay mong echosera at hindi niya alam na close tayo dahil kapag nalaman niya baka nauna pa 'yon sayo dito."