DüşmaN

D3*KayıP

 《《《Muti'de Ahsen》》》

Kendimi zorladım ve ona tekme atan kişiye baktım.

Giray,ona baktığımı anlamış gibi bana bakınca titredim.Kendimi  Kuzey Buz Denizi'ne hiçbir hazırlığı olmayan dalış yapmış biri gibi hissediyordum.

"Korkma.Tecavüzcü değilim."dedi.Sesi yumuşak ve şefkatli çıkmıştı sanki.Bunlar tamamen benim hayalim de olabilirdi.Ayak sesleri duyunca o tarafa baktım.Tuvaletin girişinde Utku duruyordu.Aklıma gelen düşünceyle bir kere daha titredim.

Bana bir şey yapmazlardı değil mi?

Kollarımı kendime sardım.Giray tişörtünü çıkarıp bana doğru adım atınca nefesimi tuttum.Mümkünmüş gibi daha da geriye gittim.Soğuk fayansın baskısını omurgamda hissettim.

Durdu.Yumuşak bir ses tonuyla "Sana bir şey yapmayacağım.Bu şekilde dışarı çıkamazsın.Üzerine tişört giydirelim." dedi ve yanıma gelip dizlerinin üzerine çöktü.Utku'ya dönüp "Batın'ı ara."dedi ve bana tişörtünü giydirdi.Bana olabildiğince az dokundu ve bunun için ona minnettardım.

Buraya geldiği için,beni kurtardığı için,bana yardım ettiği için minnettardım.Ona ölümüne minnettardım.

"Oldu işte." deyip hafif tebessüm etti ve benden uzaklaştı.

Utku yerde yatan kişiyi tekmelerken kapı öyle bir gürültüyle açıldı ki olduğum yerde sıçradım.Batın'ı görünce nefesimi tutum.O kadar öfkeliydi ki bakışlarıyla öldürüyordu sanki.Gözleri siyahın en karanlık tonuna bürünmüştü.İlk önce Utku'nun tekmelediği şerefsize sonra da bana baktı.Avuç içlerimi fayansa bastırarak ayağa kalkmaya çalıştım.Başım dönüyordu,kulaklarım uğulduyordu.Karşımda dikilince sırtımı fayansa daha da bastırdım.Elini çenemin altına koyup ona bakmaya zorlayınca titredim.Belki Giray ve Utku bir şey yapmamıştı ama Batın'dan fena halde korkuyordum.O,çetenin başıydı.Diğerlerinden daha tehlikeliydi.

O benim yüzümün her santimetre karesini incelerken ben de onun yüzünü inceledim.Kaşı patlamıştı ve sol yanağında hafif bir kızarıklık vardı.Dudağının kenarındaki kanayan yere bakınca anlamlandıramadığım şeyler hissettim.

Hissettiklerim sadece korku değildi.

Gözlerimi korkarak gözlerine çevirdim.Çok derin bakıyordu.Derin bakışlarının farklı bir çekiciliği vardı.Derinlere,dipsiz kuyulara davet ediyordu bakışı.

"Korkuyorsun." diye mırıldandı.Benimle konuşmaktan çok kendi kendine konuşur gibiydi.Avuçlarımı daha da bastırdım fayansa.Başımı daha fazla taşıyamayacağımı anladığımda başımı omzuna yasladım.Şaşırmasını ve gerilen kaslarını hissedebiliyordum.Dizlerim zayıf düşünce yer çekimine daha fazla meydan okuyamadım.Yavaş yavaş aşağı kaydım.Batın da bana eşlik etti.

"Sarp'ı arayın!" diye  kükrerken kokusu burnuma doldu.

Abim deniz gibi kokardı.Annem yüzmeyi bilmemesine rağmen denizi çok severdi.Ailecek sık sık deniz kenarına giderdik.Annem gözlerini kapayıp deniz kokusunu içine çekerdi hafif bir tebessüm eşliğinde.Uzun süre deniz kokusunu içine çektikten sonra bize dönüp 'Deniz, huzur.' derdi.Bu yüzden abim hep deniz gibi kokardı.

Ama Batın'ın kokusu farklıydı.Deniz gibi değildi ama huzurdu.Sert,kendine özgü ve erkeksi bir kokusu vardı.

Havalandığımı hissetti.Her şey uğultu şeklindeydi.Yanaklarımda ıslaklık vardı.Bilicim kapanmak üzereydi.

Sonrasındaysa koca bir boşluk.

<<<<<   >>>>>

 Gözlerimi açtığımda yatağımdaydım.Kendimi çok yorgun hissediyordum.Ama evimdeydim, güvendeydim her şeye rağmen.Hıçkırık sesi duyunca bakışlarımı oraya çevirdim.En iyi arkadaşım,sırdaşım Ahsen ağlıyordu. Sarışınımın mavi gözleri kan çanağına dönmüştü.

"Ağlama." dedim çatallaşmış bir sesle.O ağladıkça benim de ağlayasım geliyordu çünkü.

"Ağlamıyorum sarı inek.Sen kendine bak.Gözlerin dolmuş.Odanın tozunu almıyorsun sonra ben ağladı oluyorum."

Tebessüm edip yatakta doğruldum.Ona sıkıca sarıldım.O da bana sarılınca hıçkırdı."Özür dilerim yanında olamadığım için." diye fısıldadı.Geri çekilip yüzünü avuçlarımın arasına aldım.

"Sorun değil,geçti.İyiyim." 

Berbatım,iğrenç hissediyorum.

"Tamam.Ben bizimkilere uyandığını haber veriyim.Salondalar."Başımla onu onayladım.Ahsen odadan çıktıktan sonra ıslanan yanaklarımı elimin tersiyle kuruladım.sarp hepsinden önce içeri girerek yatağın kenarına oturdu.

"İyi misin Melek?"

"İyiyim." deyip tebessüm ettim.Başta bana endişeyle baksa da sonrasında gülümsedi.

Kavgadan çıktığı her halinden belliydi.Kaşı ve dudağı patlamıştı.Gözünün altı morarmıştı.Yüzünde birkaç tane daha morluk vardı.Elimle gözünün altındaki morluğa hafifçe dokununca inleyip geri çekildi.

"Çok mu acıyor*"diye sordum utangaç bir tavırla.benim yüzümden bu hale gelmişti.

"Acımıyor.Kendini suçlama." dedi güven verici bir sesle.Hisar yatağın diğer kenarına oturdu.Onda hiç hasar yoktu.Yüzünü göstererek "Bu güzel yüze vurmaya kimsenin içi elvermedi."

"Kavga anında orada değildin değil mi?"

Ahsen'e kısa bir bakış atıp "Büyüyü bozmak zorundasın değil mi?" diye çemkirdi.Onun dışında hepimiz güldük.Elimle saçlarını bozmaya çalışınca elime vurdu.Söylenmeye başlayınca ona sıkıca sarıldım.Söylenmeyi bırakıp o da bana sarıldı.Kulağıma "Ahsen'in yanında havamı bozmasan olmuyor değil mi?" diye fısıldadı.

"Olur mu hiç Sarışın?" diye fısıldayıp geri çekildim.Bana bir süre kaşlarını çatarak baktı.Ahsen'e döndüğünde  yüzünü kocaman bir sırıtış kapladı."Ahsen sen ayakta kaldın.Buraya otur." deyip ayağa kalktı.İşine gelince böyle de kibardır Hisar.

Onun kalktığı yere Ahsen oturdu.anıl kollarını 2 yana açarak "Herkes iyiyse pizzaları ben söylüyorum." dedi ve hepimiz güldük.

Pizzalarımızı yedikten sonra Ahsen hepsini evden kovdu.Elime boş pizza kutusunu almıştım ki Ahsen "Ne yapıyorsun?" diye cırladı.

"Ortalığı toparlıyorum."

"Ortalığı toparlayacağına git duş al ve üzerindeki tişörtten kurtul."Üzerimde hala Giray'ın polo tişörtü vardı.

"Yenisini almam gerekecek."Tişörtü yıkayıp ütüleyip eski halinden daha iyi bir şekilde versem bile kabul etmezdi.

"Oldukça çok para harcaman gerekecek."Suratımı buruşturup tişörte bir kez daha baktım.Gerçekten de çok para harcamam gerekecekti.

<<<<<   >>>>>

 İçimde büyük bir sıkıntı hissederek uyandım.Sanki bir şeyler eksikti ve bu benim nefes almamı engelliyordu.Aldığım nefesi hissedemiyordum.Gözlerimi açmadan elimi alnıma götürdüm.Sol bileğimde hissettiğim hafiflikle gözlerimi sonuna kadar açtım.

Bilekliğim yoktu.

Annemin bilekliğini kaybetmiştim.