DüşmaN

Alıntı

>>>>> <<<<<

Sertçe yutkunup elimi ona yaklaştırdım.Elim her geçen salise titrerken Batın'ın göğsüne doğru hareket etmeye devam etti Batın'ın bakışları eşliğinde.Elimi kalbinin üstüne koyunca kalbim tekledi.Elimin alev aldığını hissedebiliyordum.Kalp atışlarını,bedeninin gerginliğini hissedebiliyordum.Bu an çok tuhaftı ve eşsiz gibi geliyordu.Mantığım sallantıdaydı.

"Burası en son ne zaman öfke dışında bir şey hissetti Batın? Ya da düşmanlık,kin,nefret?"

Gözlerim yavaşça yukarı tırmanırken sonunda gözleriyle buluştu.Uçurumun kenarındaydık sanki.O beni aşağı itmeye çalışıyordu.Ben ise ikimiz için de düşmemeye çalışıyordum.Farkında olmasa da o benden daha fazla düşüyordu ve onu tutan tek ben vardım.

"Bu sorunun cevabı neyi değiştirecek?"diye sordu yavaşça.Uçurumdan hızla düşüşüne şahit oluyordum şimdi.

"Hiçbir şey."diye fısıldadım. "Hiçbir şeyi değiştirmeyecek."

Yavaşça elimi kalbinden uzaklaştırırken düşüşü yavaşladı.Onu kurtaracak ben değildim artık.Kendisiydi.Bir kayaya ya da dal parçasına tutunmak zorundaydı ya da her şeyi boş verip kendini boşluğa teslim edecekti.

Elim gövdemin yanındaki yerini alırken "Bugün." diye fısıldadı güçlükle duyabileceğim şekilde.Afallarken bir süre boş boş yere baktım.

Zemine ayak basmıştı artık.Tek parça halindeydi.Şimdi ise ben düşüyordum.Şartlar aynı değildi bu sefer.Daha yüksekten düşüyordum ama yere çakılmama daha az vardı,daha hızlıydım.Zemin ona dost iken bana düşmandı.

>>>>> <<<<<