《《《Multi'de Batın...》》》
"Bugün iğrenç bir gün."
"Uyuyarak geçirdiğin bir güne mi iğrenç diyorsun?"
"Sen anlamazsın anlayışsız Ahsen.Bugünün sendromu bile var."
"Hisar zaten gözlerimi açamıyorum.Bir sus artık.Sus!"
"Anıl ben de seni yandaşım sanardım.Batsın bu dünya,bitsin bu pazartesi.Arkamda durup da beni susturan Anıl'a yazıklar olsun..."
Hisar şarkıya devam ederken Ahsen eliyle onun ağzını kapadı.Hisar inatla bir şeyler söylemeye devam edince Ahsen ona sus yoksa seni pazar günü tatilinde deşerim bakışı attı.Hepimiz kahkaha atarak gülerken Hisar boğuk sesler çıkardı.Zilin çalmasıyla oturduğumuz banktan kalktık ve okula doğru ilerlemeye başladık.Sarp yanıma gelip kolumu tuttu.
"Ben yapmam gerekeni yaptım,Melek.Bunun için bana kızamazsın."
"Abime anlatacağını bana haber verebilirdin."
"Haber verseydim beni engellerdim."Bir şey söylemeyip kolumu ondan kurtardım.
"Hadi ama Melek!İki buçuk gün geçti ama kızgınlığın hala geçmedi mi?"
Abim beni koruması için Sarp' görevlendirmişti.Olan her şeyi abime anlatması gerekiyordu ama benim de fikrimi alsa fena olmazdı.
"Cuma akşamı,cumartesi,pazar,pazartesi sabahı...Hadi ama Melek.Cidden mi?"
"Sabah sabah kimseyle tartışmak istemiyorum Sarp.Sonra konuşalım."Ellerini başının hizasına kaldırdı ve bir adım geri gitti.Ona kızgındım ve bu sefer tepkimi olabildiğince ortaya koyacaktım.
Ahsen'le birlikte sınıfa girdik.Ahsen gözlerini sınıfta gezdirdi.Sınıfın yarısı yoktu ama Ahsen'in aradığı kişi buradaydı:Naz. Naz'a dik dik bakarken kolundan tutup onu sıraya oturttum.
"Bıraksaydın da geri kalan saçlarını ben yolsaydım." diye homurdandı.Olanları Ahsen'e anlatmıştım.Başta küfürler etse de benim onun saçını çektiğim bölüme gelince gözünden yaş gelene kadar gülmüştü.Giray'la olanları anlatmamıştım.
Uyku mahmurluğuyla geçen iki dersten sonra 3. ders zilinin çalmasıyla Batın ve çetesi okula teşrif etti.Derslere düzenli olarak girmezlerdi ama Mehmet Hoca'nın dersine mutlaka gelirlerdi.Onun dersini dikkatle dinler,derste başka bir şeyle ilgilenmez,hocaya saygı gösterirlerdi.Özellikle de Batın.Batın ile aralarında farklı bir hukuk vardı.Batın hocanın her dediğini itiraz etmeden yapar,ona saygı gösterirdi.
Dengesiz çocuk.
Hocanın içeri girmesiyle hepimiz ayağa kalktık.Batın da dahil.
Batın'ı yerinden kaldırabilen tek kişi Mehmet Hoca olduğu için onu çok seviyordum.Onun dersinde üstünlük taslama,huzursuzluk çıkarma yoktu.Her şey olması gerektiği gibiydi.
Her zamanki selamlaşmamızı yaptıktan sonra hoca tahtaya tebeşirle YER DEĞİŞİMİ yazdı.Ahsen'le birbirimize baktık.Bu okula geldiğimden beri onun yanında oturuyordum.En iyi arkadaşımdan ayrılmak istemiyordum.
Sınıftaki uğuldamalar hocanın tek bakışıyla kesildi.
"Yıllardır aynı yerde,aynı kişilerle oturuyorsunuz.Bazı arkadaşlarınız bu durumdan rahatsız."Ahsen "Rahatsız olanları ben mezarında rahatsız edeceğim." diye homurdanınca onu dürttüm.Asık suratla bana bakarken ona hocayı işaret ettim.Hoca bakışlarını üzerimizden çekip konuşmaya devam etti.
"Kiminizin..."Batın'a baktı.Batın çatık kaşlarıyla hocayı dinliyordu.Durumdan memnun olmadığı bariz ortadaydı ama hocanın umurundaymış gibi gözükmüyordu."... yerini değiştirmek istemediğinizi biliyorum ama değişim iyidir.Ben de yer değişimi yapmanızı istiyorum.Bazı şeyler yıkılmadan yerine yenisi inşa edilemez.Oturacağınız yerleri ben belirleyeceğim.Yeni düzeniniz diğer derslerde de geçerli olacak."Bakışlarını tekrar Batın'a kilitledi."Düzene uymayanlarla bizzat ben ilgileneceğim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DüşmaN
Teen FictionDüşman... Düşmanın kardeşi... Tehlikeli ve bir o kadar da imkansız... >>>> Elini kalbinin üzerine götürdü. "Kalbim sana düşman.Aklım, fikrim, duygularım, ruhum sana düşman.Sen benim düşmanımsın ve ben düşmanıma aşığım." dedi acı çeken bir sesle yava...