MULTİDE KORKUT (BERFU'NUN ABİSİ) VE KAYA(BATIN'IN ABİSİ)
Nefes alışverişlerim derinleşirken başımı gökyüzüne çevirdim.Batın'ın cümlesi biraz ağır gelmişti.Özümsemesi zor olacaktı.
"Artık gider misin Batın?Sen de o kişilerin arasındaysan gözünün önünde olmasın."
"Melek."
"Beni öldürenler hiç mi katil değil Batın?"
Yüzümü tekrar Batın'a çevirdim.
"Abim hiç mi katil değil?Sen hiç mi katil değilsin Batın?"
Göz bebeklerini titreten acıya rağmen gözlerini kapamadı.Gözünü bile kırpmadan görmemi istedi.
Canım acımadı.
"Bırak artık Batın."
"Bırakmayacağımı biliyorsun."
"Şimdi değilse başka zaman."
Gözlerindeki acı kayboldu ve acımasızlığa dönüştü.Kaşları çatılırken beni sertçe geriye çekti.Öfkeyle camı kapattıktan sonra bana döndü.
"Yatağına."
Ona ters bir bakış attım.Kaşları daha da çatılırken kolumdan tutup yatağa doğru sürükledi.
"İyileşiyorsun,psikoloğa gidiyorsun,teyze sorununu hallediyorsun ve her şeyi siktir ediyorsun Melek.Başla."
Kolumu Batın'dan kurtarıp yatağa yattım.
"Senden nefret ediyorum Batın."dedim tamamen yalan olduğunu bile bile.Nefret eskilerde kalmıştı ve artık bana yetişemiyordu.
"Bak.Güzel gidiyoruz ,devam."
Batın'a arkamı dönüp "Ciddiyim."diye homurdandım.Gerçekten öfkelenmeye başlamıştım ve bu bir şey hissetmekti.
"Nefretinde ben varım Melek."
Nefes sesleri kulağımda eşsiz tınılara dönüşürken sustum.Kelimeleri anlamsız gelmişti ama kalbimin atışını değiştirmişti bir şekilde.
"Ne demek istedin?"diye fısıldadım hem duymasını hem de duymamasını düşleyerek.
"Neyi Berfu?Anlamadım."
Yabancı gelen sesle hızla yatağın içinde doğruldum.
"Senin burada ne işin var Leyla?" Dudaklarımdan teyze kelimesinin dökülmesine daha hazır değildim.Şimdilik adıyla hitap etmek durumu kurtarır gibi gözüküyordu.
Yatağımın kenarına oturdu.
"Batınla vedalaştın mı?"
Ruhum boşluğa doğru çekilirken bir süre tepkisiz kaldım.Kalbim sıkışıyor,nefes alamıyordum. Az önce fırsatım varken elimi çabuk tutup atlamalıydım.Hata yapmıştım.
"Ne-neden?"
"Görüşmenize izin vermeyeceğim.Görüşmeniz doğru değil.Aslında birbirinizden haberiniz bile olmaması gerekiyordu.Korkut ne boklar yiyor bilmiyorum."
"Ne demek bu?"
Elini bana doğru uzatınca kendimi geri çektim.
"Kaza geçirdin Melek.İçinde bulunduğun araba takla attı ve sonrasında yandı.Arabanın içinde bir kişi varmış seninle birlikte."
Yutkunmaya çalışırken sordum."O nasıl?"
"Yandı arabanın içinde.Senin nasıl olduysa arabanın dışına fırlamışsın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DüşmaN
Teen FictionDüşman... Düşmanın kardeşi... Tehlikeli ve bir o kadar da imkansız... >>>> Elini kalbinin üzerine götürdü. "Kalbim sana düşman.Aklım, fikrim, duygularım, ruhum sana düşman.Sen benim düşmanımsın ve ben düşmanıma aşığım." dedi acı çeken bir sesle yava...