DüşmaN

D16*Tehlikeli YakınlıK

Bu bölüm için size iki tane şarkı önereceğim:

Awolnation-Sail ve

Zella Day-Sacrifice

İyi okumalar!

Akciğerlerin hacminin genişlemesi. Genişleyen hacmin etkisiyle basıncın düşmesi.Akciğerlere havanın dolması.Aldığımız havanın tüm hücrelerimize dolaşması.

Hacmin azalması, basıncın artması, aldığımız havanın atmosfere bırakılması.

Nefes alıp veriyordum.Düşünemiyordum.Banka oturmuş , gözlerimi bozulmuş kaldırım taşlarına dikmiştim.Bakıyordum ama göremiyordum.

Serdar ortalıkta yoktu.

Bana çarpmak üzere olan arabadaki kız telefon numarasını verip bir süre yanımda kaldıktan sonra gitmişti.

Tunç mesaj atıp buluşacağımız yeri bildirmişti.

Rüzgar yüzüme vurdukça bileğimdeki morluklar acı çığlıklar atıyordu.

"Melek!" Adımı duymamla bakışlarımı Tunç'a çevirdim.Dehşete düşmüş bir şekilde bana bakıyordu.Gözleri bir noktaya takılıp kalmıştı.Bakışlarını takip ettiğimde boynumdaki kızarıklığa baktığını fark ettim.

"Tunç." Sesim fısıltıdan farksız çıkmıştı.Ben bile zor duyarken onun duyması için bir kere daha seslendim biraz daha yüksek sesle.

"Tunç." Gözlerini boynumdan çekip tüm vücudumda gezdirdi hasar tespiti yapmak için.Gözleri bileğimde takılı kaldı ve gözleri öfkeye bulandı.Ellerini yumruk yaparken boynundaki kaslar kasıldı.

"Kim?" Tek bir sözcük öfkeyle yaratılınca binlerce sözcük haline geliyor , sayfaları dolduruyordu.Söylediği tek bir sözcük arkasında binlerce öfke tohumu içeriyordu.Öfkeyle yaratılmıştı, yoğundu, boğuyordu.

Gözlerimi kaçırdım.Sesli bir şekilde nefes alıp yanıma oturdu.Elini çenemin altına koyup kendisine bakmaya zorladı.

"Sana bir şey olmayacak güzelim.Bana sadece bir isim ver." Sesi ikna etmeye çalışıyordu.Bakışları anlayışlılıkla dolmuştu ama arkasındaki öfkeyi görebiliyordum.

"Sokak serserilerinden biri.Karşılık verdim." Elini çenemin altından çekip bana sarıldı.

"Karşılık verdiğini biliyorum ama bana bir isim söyle.Yalan söylediğini biliyorum Melek." Ondan uzaklaşıp gözlerine baktım.Yalan söylediğimi nasıl anlamıştı?

"Melek bana bir isim söyle, hiçbir şey olmamış gibi davranalım."

"Tunç..." Eline telefonu alıp ekranını bana gösterdi.Gördüğüm şey ile gözlerim yerinden çıkacak sandım.Abimi araması için tek bir hareketi yeterdi.

"Kimin yaptığını ya bana söylersin ya da abine." Dehşete düşmüş bir şekilde ona baktım.Bunu yapamazdı.Abim öğrenirse bu şehri yıkardı.

Korku dolu bakışlarımı ona çevirdim.

"Tunç yapma." Parmağını telefonun ekranına yaklaştırdı.Tam dokunmak üzereyken çığlık atıp ismi söyledim.

"Serdar." Parmağı havada asılı kaldı.

"Hangi Serdar?Uygarlar'ın Serdar mı?"

"Evet." İyi şeylerin olmayacağını hissedebiliyordum.Bir yanım pişman olurken diğer yanım kendini alkışlıyordu.Durumdan memnundu.

Çenesi öfkeyle kasıldı.Boynundaki damarlar belirginleşirken gözlerini sımsıkı kapatıp sakinleşmeye çalıştı.

"Sana yemin ederim bunun bedelini ona ödeteceğim."