20.bölüm

141 20 16
                                    

Zeynep'den...

"Işte böylee."

"Nasıl işte böyle? Şimdi nesiniz siz ? Sevgili mi? "

Ayşe'yle bir saat önce bir cafe'ye gelmiştik. Ve ben o bir saate Ömer'le yaşadığım herşeyi sığdırmıştım. Olan biten ne varsa anlatmıştım.

"Bilmiyorum yani. Sanırım." Gerçekten neydik biz ? Sevgilimiydik ?

"Nasıl sanırım. Sen onu sevmiyor musun ? " Hiç tereddüt bile etmedim.

"Evet. Seviyorum. "

"Ya o seni ? " düşündüm.

"Yani evet. "

"Eee o haldee. Şüpheye ne hacet." aslında şüphe ettiğim falan yoktu.

"Hani mağazaya geldiği gün var ya o gün senin o mağazada olduğunu Ömer abiye ben söylemiştim. Kızmadın bana değil mi ? "

"Sen mi söylemiştin?" tabi ya evet bir anda çıkmıştı karşıma öyle tesadüf gibi değildi karşılaşmamız. Yanıma öylece gelmişti.

"Yok kızmadım. O zaman görücülerin geleceğinide senden öğrendi. Çünkü ben ona söylememiştim." o gün bilmesine şaşırmıştım. Fakat pek üzerinde durmamıştım.

"Evet abim sordu bende söyledim. " dedi Ayşe sevimli yavru köpek simasına bürünerek. "Ama artık bize sormasına gerek kalmayacak." bu sefer muzip bir şekilde sırıttı. "Seni arar sevgilin. Sen söylersin ona nerde olduğunu."

Dirseğimi karnına geçirirdim fakat yanyana değil karşılıklı oturuyorduk. Yerimden doğrularak ona doğru eğildim ve koluna hafifçe vurdum. "Yaa öyle söyleme." dedim sahtekâr bir sitemle.

"Yok kız takılıyorum. Çok seviniyorum sizin adınıza. Erva'yı da görmen lazım. Çok mutlular. Talha abicik romantik çıktı."

"Peki ya sen..? Sen ve.." kaşlarımı kaldırarak imada bulundum. Fakat o anlamamazlığa vurarak "Ne.. Ben ve ne?" deyince "Fatih.." dedim daha fazla süründürmeden mevzuyu.

Ben öyle deyince hortlak görmüş gibi yüzüme baktı. " Ne oldu ya.?" Böyle davranması garibime gitmişti. Gözleriyle arkamı gösterek "Burda.. Burda sus.!" dedi elini alnına götürürken. "Bu tarafa geliyor."

"Kim.?" diyerek arkamı döndüm. Fatih "Selam canlar.! Bizden kaçak göcek mi buluşuyorsunuz artık.?" diyerek yanımıza geldi ve Ayşe'nin yanındaki sandalyeyi çekerek oturdu. Ayşe gözlerini devirerek "Ne kaçak göçeği ya. Senden kaçmak ne mümkün." dedi.

Fatih Ayşe'nin saçlarını karıştırarak "Sana demiyorum ki. Ama asıl senden kurtuluş ne mümkün.?" dedi ve bana döndü. "Sana diyorum güzellik."

Ayşe'nin dağılmış saçlarını düzeltmeye çalışmasına gülümseyerek "Yok ya Fatih öyle deme. Çok özlüyorum sizi. Bizde Ayşe'yle onu konuşuyorduk. Toparlansak birşeyler yapsak diye." dedim büyük bir samimiyetle.

"Tamam Aras abi cafe'nin açılışına çağırdı hepimizi. Gideriz oraya eğlenmeye. Sende gelirsin değil mi? " dedi Fatih. Ayşe fatih'in omzuna vurarak "Onu ben söyleyecektim. Off ya Fatih çok gıcıksın." dedi. "Doğum günü partisi olacakmış açılış. Hilal'in doğum günü. Ömer abi'nin kız kardeşi." diyerek göz kırptı.

Yıllar Sonra ILK ADIMIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin