Zeynep içeri girdiğinde böyle bir manzarayla karşılaşacağını tahmin etmediğinden şaşırmıştı.
Dün kavga ettiği iki kadın Ömer beyle oturuyorlardı. Büyük olan kadın dün bir kadını kovmuştu. Ve kimse buna ses çıkarmamıştı.
O zaman bu kadınlar bu şirkette önemli kişilerdendi. Bir kişiyi kovabildiklerine göre bu doğru bir tahmindi Zeynep için.
Acaba Ömer Bey'e anlatmışlarmıdır?
Bir müddet kapıda dikildikten sonra;
"Şey ben rahatsız etmiyorum umarım."
Hülya Hanım'ın şaşkın bakışlarına öfke eklenmişti.
Torununa dönerek;
"Bu..bu o kız mi? "
Ömer babaannesinin ve annesinin bu kadar şaşırmasına anlam veremeyerek;
"Evet patroniçeler, eğer müsaade ederseniz asistanımla görüşme yapmam gerekiyor. Eh malum iş yapıyoruz burada değil mi?" diyerek onlara "burda çalışmam için siz ısrar ediyordunuz" iması vermişti ses tonuyla.
Feride Hanım şaşırmasına rağmen üstelemeyerek;
"Peki. O zaman müdür Bey! Biz çıkalım."
Hülya Hanım ve Feride Hanım çıkarken Zeynep'i şöyle bir yandan süzdüler.
Hülya Hanım öldürücü bakışlarını yollamıştı çıkarken Zeynepe.
Zeynep bu çalışlar karşısında sadece gözlerini kaçırmıştı.
Kapı kapandıktan sonra, Ömer Zeynebe döndü ve önündeki koltuğu göstererek;
"Orda dikilecek misin? Yoksa şuraya oturmayı mi tercih edersin? "
Bu söz karşısında yavaş adımlarla Ömer'in gösterdiği koltuğa yavaşça oturdu genç kız.
Içinden "acaba söylemişlermidir dünkü olanları. Yoksa şimdi burada çalışamayacagımımı söyleyecek."
Diye umutsuzluk içinde kıvranıyordu.
Yüzünün geldikten sonra değişen ifadesi kaçmamıştı Ömer'in gözünden.
Önünde ki dosyaların sayfalarını çevirirken bir yandan da kızın değişen yüz ifadelerini takip ediyordu.
Kızın yüzündeki ifadeye bakılırsa canı sıkkındı. Kendisi de farksız değildi. Ama şimdi can sıkıntısının sırası değildi.
Aklında ki düşünceleri savmaya çalışarak;
"Mimarlık okumuştun değil mi?" diye sordu.
Zeynep bakışlarını ona doğru çevirdi.
"Evet. Yani daha doğrusu iki yıl sadece. Dört yılımı tamamlayamadım."
"Çizimin nasıl peki?"
"Fena değil. Yani iyi. Ben çizimlerinızi mi yapacağım?"
"Bakacağız. Önce sana bir masa ayarlatalım."
"Masa?"
"Evet burada bir masan olacak."
"Burda mı?"
"Burada gözetimim altında çalışacaksın. Şirketin çizimlerini bir asistana emanet edeceğimizi düşünmedin herhalde.?"
Zeynep bu söz karşısında gözlerini büyülterek baktı Ömer'in yüzüne.
"Öyle bir şey demedim. Sadece şaşırdım."
Ömer, Zeynep'in bu bakışına gülesi gelsede gülememişti yine.
