Η καινούρια./The new girl.

Part 6

Το σπιτι εχει γεμισει με κοσμο.Ο Κατως οροφος εινα γεματος με ξεφρενα παιδια που χορευοουν ενω στον πανω οροφο που ειναι τα υπνοδωματιο βρισκονται ολα τα ζευγαρακια.



Τα κοριτσια μπαινουν στο σπιτι.Ειναι η Ρανια η Νενα η Βανα η , η Μαρια, η Λαρα και η Σοφια.Αφηνουν τα παλτα τους στον καλογερο και ερχτονται προς το μερος μας.Η Νενα με αγκαλιαζει αλλα την απομακρυνω διακριτικα.Κοιταω την Βανα εχει ισια τα μαλλια της και φοραει ενα μαυρο στενο κολλητο φορεμα.Λες και το κανει επιτιδες.



''Οοο Βανα δειχνεις υπεροχη.''Λεει ο Κωστας και την κανει μια στροφη.


''Σε ευχαριστω.''Λεει ντροπαλα.



''Λοιπον εχω κρατησει  την βεραντα ολη δικια μας γιατι αλλιως δεν θα χωρουσαμε.Το Παρτι ξεκιναει.''Φωναζω δυνατα και τους σμπρωχνω ολους εξω.Τους μοιραζω ποτα και καθομαστε γυρω στα 15 ατομα σε μια μικρη βεραντα.Ειμαστε καπως στριμωγμενα.



''Θα παιξουμε κατι ή θα καθομαστε ετσι;''Φωναζει η Ρανια βαριεστιμενα.



''Ωραια ναι ναι να παιξουμε''Λεει ο Κωστας που καθεται ακριβως απεναντι απο την Βανα για τους ευνοητους λογους οτι μαλλον θα παιξουμε μπουκαλα.



''Ωραια θελετε θαρρος ή αληθεια...μπουκαλα; Ποκερ;''Προτεινω.Η Βανα σηκωνεται και μιλαει στο τηλεφωνο.Μιλαει σιγανα αλλα καταλαβαινω οτι κατι γινετε.Ξανακαθεται και ζηταει συγνωμη.Μετα απο λιγα λεπτα διαφωνιας τι παιχνιδιου θα παιξουμε το κινητο της χτυπαει ξανα.



''Συγνωμη παιδια...''Σηκωνεται παλι και πηγαινει μιλωντας στο τηλεφωνο πισω απο το σπιτι.



''Παω να αναψω τα φωτα πισω.''Βρησκω μια δικαιολογια και πηγαινω απο πισω της.Φωναζει σε καποιον.



Την πλησιαζω και σταματαει να φωναζει και χαμηλωνει τον τονο της.''Ενταξει σε περιμενω.''Λεει και το κλεινει.



''Ολα καλα;''Την ρωταω.


''Ναι τι σε νοιαζει εσενα;''Μου επιτιθεται.


''Απλως σε ειδα καπως και ηθελα να δω αν εισαι καλα.Μην μου επιτιθεσαι δεν εκανα κατι κακο.''Κουναω το κεφαλι μου αριστερα και δεξια.



''Μια νοιαζεσαι και μια με αποφευγεις.''Παει να φυγει αλλα την αρπαζω απο το μπρατσο.


''Δεν σε αποφευγω εγω εσυ με αποφευγεις.''Την φωναζω.


''Εγω σου ειπα οτι μπηκα στην ομαδα και εσυ μου ειπες ειρωνικα 'Χαιρομαι'Ποιος νομιζεις οτι εισαι τελως παντων;''Μου φωναζει και αυτη.


''Αυτο ειναι το στυλ μου δεν φταις εσυ.Αυτος ειμαι την μια φωναζω και την αλλη ειμαι ηρεμος.''


''Εε λοιπον εγω δεν γουσταρω να κανω παρεα με ενα τετοιο ατομο. Και αν θες να κανουμε παρεα θα εχεις εναν χαρακτηρα και οχι δυο οπως τωρα.''Ηρεμει και με κοιτα.


''Θα προσπαθησω.''Λεω ηττημενος.Εχει δικιο δεν μπορω να ειμαι ετσι..Και αυτος ο 'διπολικος' μου χαρακτηρας βγαινει εντονοτερα πανω της.


''Ευχαριστω.''Λεει και πηγαινει προς την βεραντα.Την ακολουθω μετα απο λιγο για να μην καταλαβουν κατι.


Καθομαι στην θεση μου ξανα.Η Ρανια βαζει το χερι της πανω στο μπουτι μου.Μαλλον θελει παιχνιδια παλι.''Μην δειχνεις σε ολους ποσο πολυ με θελεις αυτη την στιγμη μεσα στα ποδια σου''Της λεω μεσα στον λαιμο της.


''Εισαι εξυπνος τελικα.''Μου απανταει.''Σε λιγο παμε πανω;''Με ρωταει και η Νενα την αγριοκοιταζει.''Ναι.''Λεω απλα.


''Λοιπον τι αποφασισατε οτι θα παιξουμε;''Τους ρωταω.


''Μπουκαλα.''Απανταει ο Νικος νευριασμενος.''Θα μπορουσαμε να παιξουμε θαρρος ή αληθεια..εχει πιο πολυ πλακα.''Κοιταζει τα κοριτσια.


''Θα παιξουμε μετα.Λοιπον εχει κανεις μπουκαλι;''Ο Κωστας μου πεταει το αδειο μπουκαλι μπυρας του.Το βαζω στην μεση.


''1,2,3''Γυρναω το μπουκαλι.Γυρναει και πεφτει πανω στον Νικο και την Σοφια.Σηκωνονται και δινουν ενα δυνατο φιλι.''Ενταξει φτανει τωρα παιδια.''Τους σπρωχνει ο Κωστας.Ακουγεται μια μικρη κορνα.Η Βανα σηκωνεται και τρεχει προς την μηχανη που ειναι εξω απο το σπιτι μου.Ο τυπος βγαζει το κρανος και η Βανα τον φιλαει παθιασμενα.Ολοι κοιταμε την σκηνη.Κοιταω τον Κωστα ο οποιος εχει λιωσει κυριολεκτικα.Το φιλι συνεχιζετε.''Σιγουρα γλωσοφυλλο'Ακουγεται η Ρανια.Η Βανα απομακρυνεται απο τον τυπο και του δινει ενα απο τα πιο δυνατα χαστουκια που εχω δει ποτε μου.Ο ηχος που εκανε διαπερασε ακομα και την μουσικη.Αρχιζουμε ολοι και γελαμε.Οκ αυτο δεν εχει ξαναγινει σε κανενα παρτι.



Αρχιζει και του φωναζει.Δεν μπορω να καταλαβω τι λεει αλλα φαινεται φοβερα εκνευρισμενη.Ετσι κανει και οταν την νευριαζω εγω.Ο Κωστας ειναι με ενα χαμογελο μεχρι στα αφτια.Λογικο αφου η γκομενα μαλλον μολις χωρισε.


Γυρναει και απομακρυνεται.Αυτος φωναζει το ονομα της αλλα δεν γυρναει.Περπαταει περηφανη μεχρι την βεραντα και καθεται παλι στην θεση της.


''Αυτο ηταν χαστουκα.''Λεει ενθουσιασμενος ο ο Νικος και ολοι ξεσπαμε με δυνατα γελια ακομα και η Βανα επιτελους λυνετε και γελαει με την καρδια της.Ειναι πιο ομορφη οταν χαμογελαει.


''Μπραβο σου κοριτσι μου..''Της λεει η Σοφια.


''Τα θελε και τα παθε''Λεει και συνεχιζει να γελαω.Πινει μια γουλια απο την μπυρα της και με κοιταει.''Τι;''Ρωταει σιγανα.


''Τιποτα.''Της λεω.Πρεπει να σταματησω να την κοιταω.


''Να κανουμε ενα διαλλειμα γιατι ολο αυτο ηταν πολυ....!''Λεει γελωντας ο Νικος.Ολοι συμφωνουμε και σηκωνομαστε απο το πατωμα της βεραντας.


''Βανα να σου πω λιγο;''Ακουω τον Κωστα.


''Ναι.''Του απανταει.Την τραβαει απο το χερι και ανεβαινουν στον πανω οροφο.Τι εχει στο μυαλο του ο βλακας;.......