Η καινούρια./The new girl.

Part 37

Φτανω στην βεραντα.Ο Μπραιαν με περιμενω.Του αρπαζω το χερι και τον σμπρωχνω να φυγουμε απο εδω γρηγορα.Περπαταμε στην μπροστινη αυλη με γρηγορα βηματα.



''Τι εγινε και φευγουμε ετσι;''Με ρωταει ο Μπραιαν.



''ΓΑΜΩΤΟ ΣΟΥ ΒΑΝΑ...''Ακου την φωνη του Λουκ απο ψηλα.Και δεν την ακουω μονο εγω αλλα και ολοι οι φιλοι μας.Ολοι ρωτανε τι εχει γινει.Καρφωθηκε.Δεν απανταω πηγαινω με τον Μπραιαν σε αντιθεση κατευθυνση απο το σπιτι μου.



''Που πηγαινουμε;''Με ρωταει περιεργα.Τοση ωρα δεν ξερω που τον σερνω .Απλως προχοραω σκευτοντας.



Το σταματαω με τα δυο μου χερια.''Συγνωμη δεν ξερω που σε παω.''Μου ξεφευγει ενα γελιο στο τελος.


''Μην ανυσηχεις εχει ενα παρκο εδω διπλα παμε;''Μου δινει το καλητερο χαμογελο του και νευω ντροπαλα.Ευτυχως το παρκο δεν εχει αμμο αλλα ενα σκληρο υλικο οποτε περπαταω με ευκολια .



Καθομαστε σε δυο κουνιες.Δεν μιλαει κανενας.


''Τι τρεχει με τον Λουκ;''Με ρωταει σοβαρος.Και μου αρεσει πιο πολυ οταν σοβαρευει.


''Ειναι πολλα....''Στηριζω το κεφαλι μου στην σιδερενια αλυσιδα της κουνιας.


''Εχουμε ολο το βραδυ.''Γελαει πνιχτα.Να του πω οτι ειμασταν μαζι; Να του τα πω ολα; Δεν τον ξερω αλλα μου βγαζει εμπιστοσυνη.



''Εσυ τι σχεση εχεις με τον Λουκ δεν ξερω τιποτα για σενα.''Αντριστρεφω την ερωτηση του.


Αναριγω απο το κρυο.Σηκωνεται βγαζει το δερματινο Jaket του και το βαζει απαλα πανω στους ωμους μου.Ο Λουκ δεν το εχει κανει ποτε αυτο.



''Ευχαριστω.''Τα μαγουλα μου κοκκινιζουν παλι.''Παρακαλω.''Κανει μια υποκλιση μπροστα μου και εγω γελαω.



''Λοιπον, για να απαντησω σε αυτο που με ρωτησες...Με τον Λουκ παλια καναμε πολυ παρεα.Απλως παιχτηκαν διαφορα με την παρεα και εφυγα.''



''Και τι παιχτηκε;''Θελω να μαθω το παρελθον του Λουκ.Ξερω τι γινοταν με τα κοριτσια αλλα θελω να ξερω περισσοτερα πραγματα.



''Μου επαιξε πουστια με μια κοπελα.Ηξερε οτι την γουσταρα και πηγε και χωθηκε.Και αυτη η κοπελα σου εμοιαζε παρα πολυ...''Μου χαμογελαει.Η μοναδικη λαμπα που υπηρχε στο παρκο τρεμοπαιζει και σβηνει τελειως. Ο Κωστας δεν με ηθελε αρχικα και μετα ο Λουκ με πλησιασε; Δηλαδη εκανε το ιδιο... και με τον Μπραιαν.



''Αχα καταλαβα.Καλα εκανες και εφυγες.Δεν αξιζει να εχει ανθρωπους γυρω του.''Λεω σκληρα.Δεν απανταει τον αισθανομαι απο πισω μου.Παιρνει τα μαλλια μου στα χερια του και τα βαζει στο πλαι.''Τι σου εκανε και σε πληγωσε τοσο πολυ.''Ακουμπαει τα χερια του στους ωμους μου.


Σηκωνομαι απο την κουνια ανικανη να δεχτω το αγγιγμα του.''Ε-εγω με τον Λουκ... εμ ειχαμε σχεση.''Λεω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ. Το ειπα σε καποιον.Αισθανομαι μια απελευθερωση μεσα μου.



Δεν μπορω να  την εκφραση του γιατι δεν υπαρχει καθολου φως.


''Τι ειχατε;''Ρωταει με ενα στριγγλισμα στην φωνη του.


''Σχεση.''


''Ο Λουκ εκανε σχεση;''Γελαει δυνατα.Δεν καταλαβαινω .


''Ναι.Και που ειναι το αστειο;''Τον ρωταω εκνευρισμενη.



''Εε χαλαρωσε.Απλως ο Λουκ ελεγε οτι δεν κανει σχεσεις οτι τις θεωρει μπουρδες , αρα για να κανει με εσενα σημενει οτι βρηκε κατι μοναδικο σε εσενα.''Ακουμπαει το μαγουλο μου.Τα λογια του ειναι καταπραιντικα στην κομματιασμενη μου καρδια.Οντως εχω κατι μοναδικο και δεν ειμαι σκουπιδι να με παιζει ο Λουκ.''Αλλα σε πληγωσε.''Καταληγει.



''Ναι αλλα σε παρακαλω μην πεις τιποτα στα παιδια.''



''Εγω καταλαβα οτι ηξεραν κατι...''Μου λεει.Οχι αποκλειεται.


''Τι εννοεις;''


''Να μωρε ψιθιριζαν διαφορα.Δεν ηταν σιγουροι υποθεσεις εκαναν.Ηταν λογικο χτυπηθηκε με  τον Νικο για σενα μολις εμαθε οτι κατι σου εκανε.Οντως τι σου εκανε ο μπασταρδος;''Σκληρενει την φωνη του.


''Γιατι κανεις δεν τον συμπαθει;''Λεω με ενα μειδιασμα.Τα υπολοιπα δεν τα σχολιαζω .Δεν θελω να μαθουν οτι κατι ειχα με τον Λουκ αφου εχει ηδη τελειωσει.



''Γιατι ασχολειται με μαλακιες.''


''Τι εννοεις;''Αυτος ο τυπος ξερει πολλα και πρεπει να τα μαθω.


''Ειναι πολλα.Παμε καπου ποιο φωτεινα γιατι δεν αντεχω να μην βλεπω το προσωπο σου;''Λεει γλυκα.


''Παμε.''Του λεω και προχοραω μπροστα.


Βγαινουμε στον φωτεινο δρομο.Τα τατουαζ του ερχονται σε κοινη θεα με τα ματια μου.Ειναι ενα κινουμενο εργο τεχνης.



''Τωρα καλητερα.''Με κοιταει παρατιριτικα.''Κοκκινιζεις;''Γελαει.


''Εει μην με κοροιδευεις..''Αισθανομαι το καψιμο στα μαγουλα μου παλι.


''Καλα.''Σηκωνει τα χερια του σαν να παραδινεται.


''Ποσο εισαι;''Η ερωτηση που καιει το μυαλο μου.


''19 εχω τελειωσει το σχολειο.''Ειναι μικρος, μου φαινοταν πιο μεγαλος , πιο ωριμος βασικα.


''Ωραια.Και τωρα τι κανεις;''Θελω να μαθω για αυτον.


''Δουλευω σε ενα κτηνιατρειο και παραλληλα πηγαινω λιγες ωρες στο συνεργειο του πατερα μου.''


''Ενδιαφερον.''Του χαμογελαω.''Πρεπει να γυρισω σπιτι.''


''Απο τωρα;''Ρωταει.


''Αχα.''Κουναω το κεφαλι μου θετικα.


''Τοτε θα σε παω εγω. σπιτι.''Μα τι τζεντλεμαν;;


''Απεναντι ειναι το παρτι και... εμ δεν ξερω ισως αν μας δουν ...ξεχασε το.''Μπερδευω τα λογια μου .Δεν θελω να μας δουν μαζι .Βασικα ο Λουκ δεν θελω να μας δει.Τα συναισθηματα μου ειναι αναμικτα.Το φιλι ηταν τοσο δυνατο! αλλα το κενο στην καρδια μου υπερισχυσε.


''Δηλαδη να σε παω;''Μου χαμογελαει και τα γαλανα του ματια τρεφουν ελπιδες.



''Ναι φυσικα.''Καταφερνω να πω.Γυριζουμε και περπαταμε προς το σπιτι μου.Αρχιζω μετα απο λιγα λεπτα να ακουω την δυνατη μουσικη.Σκυβω το κεφαλι μου και περπαταω κοιτοντας το πεζοδρομιο.


''Ολα καλα;''Με ρωταει και ακουμπαει το χερι μου.


''Ναι.''Λεω δειλα.



''Μην ντρεπεσαι , δεν δαγκωνω.''Χαμογελαει γοητευτικα.Αυτο μου το ειχε πει την πρωτη μερα που καθησα μαζι με τον Λουκ στο ιδιο θρανιο.Αυτοι οι δυο μοιαζουν πολυ.Που να ηξερα τι θα γινοταν με αυτον μεσα σε ενα μηνα.Θα τον ερωτευομουν ασχημα.Η αγαπη ποναει.Ποναει φριχτα.



''Χαχαχα ενταξει.''Δινω το καλητερο ψευτικο χαμογελο μου.Περναμε απο τον απεναντι δρομο μπροστα απο το σπιτι του Louc. Κοιταζω διστακτικα.Ολοι ειναι εξω ακομα και ο Λουκ.Γυριζω ξανα το βλεμμα μου στον δρομο.



''Μας κοιτανε.''Μου ψιθιριζει σιγανα στο αυτι μου.


''Μην δινεις σημασια.''Λεω νευρικα.Οντως αισθανομαι τα βλεμματα τους πανω μου.Προσπερναμε και την βιβλιοθικη και φτανουμε στο σπιτι μου.


''Καληνυχτα.''Μου λεει και χαιδευει τα μαλλια μου.Με πλησιαζει επικινδινα πολυ.Στριβει το κεφαλι του και ακουμπαω δειλα τις ακρες των χειλιων του.Η ανασα του ειναι καυτη πανω στο κρυο μου δερμα.''Καληνυχτα.''Λεω σιγανα.Γυρναω την πλατη μου και μπαινω μεσα στο σπιτι.Ανεβαινω στο δωματιο μου.Κοιτιεμαι στον ολοσωμο καθρεφτη που εχω στην ντουλαπα.





Ξεχασα να του δωσω το τζακετ του...


Ξεντυνομαι και πεφτω στο απαλο κρεβατι μου.Η μουσικη ακουγεται ακομα αλλα οσο περναει η ωρα χαμηλωνει.Στο μυαλο μου παιζει η σκηνη με τον Λουκ.Εκεινο το φιλι ηταν τοσο...δεν μπορω να το περιγραψω.Ο τροπος που με διεκδικουσε ηταν μοναδικος.Αλλα για τα λογια που μου ειπε εκεινο το σαββατο ,δεν ειπε τιποτα. Οκ μπορει να συνεπαγεται οτι αφου ο Κονορ ειπε ψεματα δεν ισχυουν αλλα εγω θελω και χρειαζομαι να το ακουσω οτι δεν ισχυουν.




LOUC POV.



Τα χειροτερα γενεθλια.Ολοι οι ανθρωπο γυρω μου ειναι ψευτικη.Ακομα και ο κολλητος μου.Που τον ξερω απο παιδι.Δεν του μιλησα καθολου για αυτο το θεμα.Δεν ειμαι σε θεση , εχω πιει κι ολας.Το χειλος μου τσουζει ακομα απο το δυνατο χτυπημα του Νικου.Ο μπασταρδος..την ακουμπησε οπως την ακουμπουσα και εγω...


Και η Βανα εφυγε απο το φιλι μου και πηγε με τον Μπραιαν καπου.Δεν ξερω και εγω τι εκαναν.Αν την ακουμπησε .....Θα του σπασω τα μουτρα αυτη την φορα...Και μετα φιληθηκαν.Σιγουρα φιληθηκαν το ειδα καθαρα. Δεν την κατηγορω της εκανα πολλα δεν της αξιζω. Αλλα μου λειπει .Την θελω διπλα μου.Απλως ειμαι κατεστραμενος τους διωχνω ολους απο διπλα μου.




''Το παρτι τελειωσε διαλυστε το!''Φωναζω μεθυσμενα στο πληθος.Οι περισσοτεροι απογοητευονται και φευγουν απο το εσωτερικο του σπιτιου.



''Το ιδιο ισχυει και για σας μαγκες.''Λεω στην παρεα.


''Δεν πιστευεις οτι πρεπει να μας δωσεις εξηγησεις για το τι γινετε τον τελευτεο καιρο με την Βανα.''Σηκωνεται ορθια η Ρανια φανερα εκνευρισμενη.''Ειναι φιλη μου και πρεπει να μαθω τι σκατα της εκανες!''Μου φωναζει.Η υπολοιπη παρεα μας κοιταει με ανοιχτο το στομα.


''Να μην σε ενδιαφερει.''Στριβω ενα τσιγαρο και το βαζω στα χειλι μου.Ο χαλαρωτικος καπνος εισερχεται μεσα μου.


''Μα καλα εισαι μαλακας; Δες ποσο σκατα εχουμε γινει. Ο Νικος τι στο καλο εκανε στην Βανα; Και εσυ τι κανεις με την Βανα; ''Τονιζει την τελευτεα προταση.Θα μπορουσα ανετα να την διαολοστιλω αλλα προσπαθω να κρατηθω.Δεν της απανταω .Αν θελει ας της τα πει η Βανα.



''Θα μου απαντησεις; Τι εκανες στην Βανα και μια εβδομαδα ηταν σαν φυτο; Της εκανες κατι χωρις την θεληση της;''Τα ματια της μικραινουν σαν να με απειλη.


''Αυτα δεν τα κανω εγω ο Νικος τα κανει.Για αυτο κοψε τις κατηγοριες χωρις να ξερεις και ξεκουμπιστειτε ολοι απο εδω μεσα.''Σηκωνομαι ζαλισμενος και κουναω τα χερια μου σε προσπαθεια να τους διωξω.


''Δηλαδη ο Νικος...''Κοιταει το πατωμα.


''Οχι ακριβως και δεν μπορω να πω αλλα για αυτο φυγετε.''Τους φωναζω εξαλλος.Η ιδεα του Νικου πανω στην Βανα μου προκαλει πονοκεφαλο.Μπαινω μεσα στο σπιτι και βαραω την πορτα.Το σπιτι ειναι ενα χαλι.Αν ηταν εδω η Βανα να το καθαριζαμε οπως τοτε...Ανεβαινω στο δωματιο μου και ξαπλωνω με τα ρουχα στο κρεβατι.....





''Κωστα ελα λιγο απο το σπιτι μου.''Λεω απευθειας στο τηλεφωνο.


''Εγινε κατι;''


''Οχι οχι ρε μαλακα ,απλως ελα.''Του λεω βιαστικα και κλεινω το τηλεφωνο.Θα μου τα πει ολα........






________________________________________________________________


Νομιζω ηταν τεραστιο παρτ.Ευχομαι να σας αρεσει ^.^ Love ya. <3