Η καινούρια./The new girl.

Part 36

Θελω να πω σε ολους την αηδια που ενιωσα οταν τα χερια του με ακουμπουσαν.Μα καλα πως ενας δεκαεφταχρονος κανει τετοια πραγματα; Ποιος φυσιολογικος εφηβος; Και ο Λουκ τι νοιαζεται. Μεσα μου πληγωθηκα δεκα φορες περισσοτερο απο τα λογια του , παρα απο τις κινησεις του Νικου.Ξεφτιλας.



''Να μην σε νοιαζει.''Λεω ηρεμη και κρυβομαι ενστικοτοδος πισω απο το χερι του Μπραιαν.



''Τι της εκανες ρε μαλακα;''Ο Λουκ ορμαει με φορα πανω στον Νικο.Ολοι προσπαθουν να τους χωρισω.Τους εχω βαρεθει.Φευγω απο αυτο το υποκριτικο θεαμα.Ο Λουκ νοιαζεται .... ναι καλα..



Ανεβαινω τις σκαλες γρηγορα.Ο πανως οροφος μου θυμιζει τις φορες που με κυνηγουσε στις σκαλες και οταν με εφτανε με στριμωγνε σε αυτους τους τοιχους και με φιλουσε παθιασμενα.Ακουμπαω γλυκα τους τοιχους και προχοραω προς την λευκη πορτα.Την ανοιγω και βγαινω στον 'Παραδεισο' . Ισως εδω ηρεμησω.Δεν με νοιαζει κανενας πλεον.Βγαζω τις αβολες γοβες μου και περπαταω πανω στο ξεραμενο γρασιδι.Μα καλα δεν ποτησε καιθολου αυτο τον κήπο; Τα περισσοτερα λουλουδια ειναι ξεραμενα.Εχει σιγουρα πολλες μερες να πατησει ανθρωπος εδω πανω.



Παρ'ολα αυτα ξαπλωνω κατω στο γρασιδι.Βαζω τα χερια μου πισω απο το κεφαλι και κοιταω τον ουρανο.Πριν ενα μηνα περιπου ημουν εδω με τον Λουκ.Κοιταζαμε μαζι τα αστερια και μου ελεγε οτι ημουν τυχερη που πετυχα ξαστερια.Που να ηξερα....



Η μουσικη ακουγεται λιγο.Ειναι ηχος που ακους οταν πηγαινεις στις τουαλετες ενως κλαμπ.Ακους , αλλα πιο σιγανα.Αισθανομαι ηρεμη.Νιωθω τα ματια μου να κλεινουν.Το τσουχτερο κρυο μπαινει κατω απο μαυρο υφασμα.



''Τι κανεις εδω;''Ακουω μια φωνη και ανοιγω τα ματια μου διαπλατα.Ο Λουκ ειναι με σκισμενο το κατω χειλος.Οχι αυτα τα χειλι δεν αξιζουν να κοβονται.Ποσο ωραια με φιλουσε...



''Θα μου απαντησεις;''Μου φωναζει.


''Εσυ τι κανεις εδω;''Αντιστρεφω την ερωτηση.


''Εγω ηρθα να χαλαρωσω εσυ;''Αντιστρεφει και αυτος.


''Και εγω το ιδιο.Και τωρα φευγω απο αυτο το κατεστραμενο παρτι.''Σηκωνομαι απο το εδαφος και τιναζω τα ξεραμενα χορταρακια στο φορεμα μου.


Με τραβαει απο τον αγκωνα.''Εφαγα ξυλο για σενα δεν θα πεις ουτε ενα ευχαριστω;''Λεει σκληρα και ειναι λες και βλεπω λιγη μετανοια στα ματια του.


''Μηπως να σου πω και ευχαριστω που με εκμεταλευτηκες , που με κοροιδεψες, που με εβρισες, που δεν νοιαστικες στιγμη για εμενα;''Προσπαθω να κρατησω τα δακρυα μου.''Σε μισω.''Του φωναζω και καυτα δακρυα κοιλουν απο τα ματια μου.


Τα ματια του μαλακωνουν.''Μην το παιζεις τοσο αθωα Βανα.Νομιζες οτι μπορουσες να με ξεγελασεις αλλα εκανες λαθος. Και μην μου το παιζεις θυγμενη και στεναχωρημενη γατουλα.''Λεει ειρωνικα με ενα μειδιασμα στο τελος.Πλησιαζω και τον σφαλιαριζω.Αυτο ηθελα να το κανω σιγουρα.Παω να τον ξαναβαρεσω αλλα πιανει το χερι μου και αποτρεπει την κινηση μου.


''Μια εβδομαδα δεν εφαγα τιποτα.Δεν μιλουσα , δεν κοιμομουν.Και ερχεσαι και μου λες εσυ , οτι κανω και ψεματα; Βρε αντε μου στο διαολο .Κοπανε.''Φωναζω.



''Ενω εγω τι εκανα Βανα; Δες το μερος...''Δειχνει τα ξεραμενα λουλουδια.''Πιστευεις οτι ειχα την δυναμη να ποτησω μερικα λουλουδακια; Ουτε αυτο δεν ειχα. Γαμωτο σου Βανα.''Χαλαρωνει τις κινησεις του.''Γιατι μου ειπες ψεματα; Γιατι με κοροιδεψες γαμωτο;'' Βλεπω θλιψη στα ματια του αλλα δεν μπορω να πιασω τα λογια του.



''Δεν σου ειπα κανενα ψεμα.''Λεω μπερδεμενη.


''Μου τα ειπε ολα ο Κονορ.''


''Ποιος Κονορ;''Δεν καταλαβαινω λεξη , τι σχεση εχει ο Κονορ με τον Λουκ;


''Το αγορι σου Βανα.''Διευκρινιζει.


''Δεν ειναι αγορι μου.''Λεω προσβεβλημενη.



''Τελος τα ψεματα Βανα. Μου το ειπε.Μου εδειξε μηνυματα σας.''Κουναει τα χερια του απο τον θυμο του.


''Διαβασες τι ελεγαν τα μηνυματα;''Τον ρωταω ηρεμη.Ποσο χαζος ειναι.


''Οχι αλλα ηταν πολλα.''Τριβει τον αυχενα του και πηγαινοερχεται στο γρασιδι.


''Οι γονεις του χωριζουν.Μου ζητησε συμβουλες .Του τις εδωσα, τελος.Και τι πιστευες Λουκ οτι σε κοροιδευα; Πιστεψες αυτες τις μπουρδες; Θα μπορουσες να με ρωτουσες.Αν εκανες μια γαμημενη ερωτηση δεν θα μου κατεστρεψες την ψυχολογια , δεν θα κατεστρεφες την αυτοπεποιθηση μου.Ξες πως ειναι αυτος που εισαι ερωτευμενος να σου λεει οτι εισαι μια Τσουλα; Ενα σκουπιδι; Και μην τολμισεις να μου πεις οτι εφταιγε το ποτο.''Δεν λεει τιποτα.Βγαζει το κινητο του ψαχνει κατι .Ανοιγει την ηχο.Ακουγονται βογκητα 'Σε θελω.' ακουγεται η βραχνη φωνη μου.



Μενω με το στομα ανοιχτο.''Το καθαρμα ο Νικος...''Ξεστομιζω.


''Αυτον δεν θελεις; Σε αυτον δεν καθησες;''Με κοιταει σαν να ειναι τρελος.Το χερι μου παιρναει με δυναμη πανω στο μαγουλο του.



''Αν... αν ηξερες μοναχα.''Λεω σιγανα κλαιγοντας.Απομακρυνομαι απο μπροστα του.Βγαινω απο την ασπρη πορτα του 'Παραδεισου' .Μπροστα μου βλεπω τον Μπραιαν.Μαλλον με ψαχνει.Πεφτω πανω του και τον αγκαλιαζω σφιχτα.Θελω αναγκαστικα καποιος να με κρατησει ασφαλεις.Κραταει το κεφαλι μου τρυφερα.



Απομακρυνομαι και γυρναω το κεφαλι μου κοιτωντας πισω μου.Βλεπω τον Λουκ να καθεται στην πορτα και θα ορκιζομουν οτι ειδα τα ματια του βουρκωμενα.Η πορτα εκλεισε δυνατα.Τοσο δυνατα που τιναχτικα.



''Θελεις να μου πεις τι σου εκανε αυτος;''Ο Μπραιαν δειχνει την πορτα.


''Σε παρακαλω μην πεις σε κανεναν τι ειδες μολις τωρα.''Τον παρακαλαω.Σκουπιζω τα ματια μου.Ελπιζω τουλαχιστον να μην μουτζουρωθικα.


''Ολα θα πανε καλα.''Με αγκαλιαζει σφιχτα.Οι λεξεις του με καθησηχαζουν.Αλλα ο Λουκ γιατι τοσα πικρα λογια; Τι νομιζει οτι εκανα... αυτο με τον Νικο; Τον Νικο τον σιχαινομαι ουτε που θα τον ακουμπουσα ποτε!



''Σε ευχαριστω.''Του λεω.


''Ωραια θες να φυγουμε απο εδω ή να καθησουμε;''Χαιδευει τα μαλλια μου και χαμογελαει.Θελω να φυγω να μην τον ξαναδω αλλα αν φυγω τωρα τα παιδια θα υποψιαστουν πολλα και δεν θελω.


''Ας καθησουμε.''Λεω με βαρια καρδια και ξεκιναμε να κατεβαινουμε τις σκαλες ριχνοντας μια τελευτεα ματια στην ασπρη πορτα.Οντως εκλαιγε ή ηταν απο το ποτο; Απο το ποτο σιγουρα...



Βγαινουμε στην βεραντα.Η Ρανια πεφτει πανω μου και με αγκαλιαζει ,πραγμα που με εφνιδιαζει.



''Τι σου εκανε το καθαρμα;''Με ρωταει ανησυχη.


''Δεν εκανε πολλα. Ειναι μεγαλη ιστορια.''Της λεω σιγανα.Κοιταζω τριγυρω φοβουμενη μηπως ειναι ακομα εδω ο Νικος.


''Εφυγε.''Απανταει η Ρανια στις σκεψεις μου.Ανακουφιση κοιλα μεσα μου. Βασικα οχι θελω να ηταν εδω να τον ξεμπροστιασω .Ξεπερασε τα ορια οταν το εστειλε στον Λουκ.Και ο Κονορ τι στο δυαολο εκανε; Και γιατι ηρθε σπιτι μου.



''Ολα καλα;''Με ρωταει ο Μπραιαν.''Ναι , απλως πρεπει να κανω ενα τηλεφωνημα.''


Η παρεα με κοιταζει περιεργα σαν να με λυπουνται.Τους προσπερναω και πηγαινω στην πισω αυλη.Ειναι αργα για να παρω τον Κονορ αλλα δεν με νοιαζει.Αυτος ευθυνεται για ολο αυτο τον χαμο.




''Βανα μου;''Ακουω την φωνη του.


''Σκασε.''Του λεω.''Μην με ξαναπεις ετσι.''Φωναζω δυνατα.


''Τι σκατα πηγες και ειπες στον Λουκ; Του ειπες οτι ειμασταν μαζι ; Πας καλα; Ποτε σου εδωσα τετοιο δικαιωμα εγω;  ''Τσιριζω κυριολεκτικα.



''Εγω Βανα..δεν ...''Τραυλιζει.Ποτε δεν ελεγε καλα ψεματα.


''Μολις σου ειπα οτι τρεχει κατι με τον Λουκ εσυ ηρθες σπιτι μου ενω ηξερες οτι δεν θα ημουν εκει.Και τον συναντησες ολο τυχαια και του ειπες οτι ειμαστε μαζι. Σου ειχα ξεκαθαρισει οτι ΤΕΛΟΣ εμεις οι δυο και εσυ πηγες και τα σκατωσες γαμωτο.''Η φωνη μου τρεμει.Αν δεν ηταν ο Κονορ ολα θα ηταν καλα. Αλλα δεν βγαζει νοημα.Γιατι τοσο σκληρα λογια; Τα εννουσε τοσο πολυ.



''Σε θελω ακομα Βανα.Σε αγαπω.''


''Με απατουσες ενα μηνα.ΕΝΑ ΜΗΝΑ ΜΑΛΑΚΑ.ΤΕΛΕΙΩΣΑΜΕ.''Φωναζω και κλεινω το κινητο.Δεν την θελω τετοια αγαπη.



Ακουγεται ενα θορυβος.Κοιταω αριστερα και δεξια αλλα τιποτα.Ο Θορυβος συνεχιζετε.Κοιταω ψηλα και βλεπω το κεφαλι του Λουκ.Μα φυσικα. Αφου ηταν στην ταρατσα μπορουσε να με ακουσει.Με κοιταει και δεν λεει τιποτα.Το μισω αυτο.Γιατι με βασανιζει αφου ακομα τον θελω...



''Συγνωμη.''Φωναζει για να το ακουσω.


''Επρεπε να ακουσεις να το λεω.Δεν μπορουσες απλα να με πιστεψεις; Εισαι τοσο βλακας Λουκ.''Του φωναζω.


''Ειμαι.Αλλα θελω να μαθω τι ηταν εκεινο το 'σε θελω' που μου εστειλε ο Κωστας.''Το κεφαλι μου γυριζει.Τι δουλεια εχει ο Κωστας με αυτο.Αισθανομαι σαν να παιζω στην μεξικανικη σειρα 'Η Μαρια της γειτονιας.'.Τοσα μπλεξιματα.



''Οπα , οπα ποιος ο Κωστας;''


''Ο κολλητος μου.''Φωναζει απο ψηλα.


''Πρεπει να μιλησουμε.''Του λεω σοβαρη.


''Ανεβα.''Προσταζει.Δεν απανταω πηγαινω στην βεραντα.Ο Μπραιαν με περιμενει στηριζομενος στα καγκελα.Ειναι τοσο ομορφος αλλα εγω πρεπει να παω πανω.Θελω να παω πανω; Φοβαμαι οτι θα με προσβαλει παλι.



''Μπραιαν να σου πω λιγο;''Φωναζω για να με ακουσει λογο της μουσικης.



''Τι εγινε;''Ρωταει ανησυχος.


''Πρεπει να ανεβω πανω.Πρεπει να ξεκαθαρισω καποια πραγματα.''Συνοφριωνομαι.Το υφος του γεμιζει απογοητευση.''Αμ αμ θες μπορεις να με περιμενεις.''Δινω ενα αδυναμο χαμογελο.Δεν θελω να τον στεναχωρησω.


''Ααα ωραια.''Μου δινει ενα πεταχτο φιλι στο μαγουλο και κοκκινιζω.Ανεβαινω βιαστικα στις σκαλες.Στριβω αριστερα στην ασπρη πορτα.Στεκεται με πλατη στα καγκελα της ταρατσας.Αισθανεται την παρουσια μου και γυρναει.



''Εισαι τοσο...τοσοο...''Δεν βρησκω την σωστη βρισια.Σημερα ειναι η πρωτη φορα που βριζω τοσο πολυ δυνατα.


''Βανα..''Προσπαθει να με ηρεμισει.


''Δεν θα ανεχτω αλλες προσβολες Λουκ .Βαρεθηκα αυτη την κατασταση.Βαρεθηκα να με βριζεις.Μετα να σου μιλαω και μετα να με προσβαλεις παλι.Και να μαι παλι εδω σου μιλαω.Δεν θελω να ειμαι το παιχνιδακι σου.''Προσπαθω να συγκρατησω τα δακρυα μου.Δεν θα κλαψεις παλι Βανα.


''Συγνωμη.''Με πλησιαζει και κανω πισω.


''Η συγνωμη δεν γινετε δεκτη.Και στο θεμα τωρα.Τι σχεση εχει ο Κωστας με αυτο το ηχητικο μηνυμα.''Τον κοιταω εξαλλη.


''Ηταν στο κινητο του μου το εβαλε να το ακουσω και μετα του ζητησα να μου το στειλει.''ΜΕ κοιταει μπερδεμενος.Αρχιζω και συνδεω τα κομματια στο μυαλο μου.Ο Κωστας με ηθελε.


''Και θα μου πεις τωρα γιατι ειπες στον Νικος οτι τον θες;''Μου φωναζει παλι.


''Ο Νικος με αναγκασε. Ο Νικος με στριμωξε και με αναγκασε να το πω.Ξες ποσο φριχτα με ακουμπουσε;''Μνημες ερχονται στο μυαλο μου .Τα κρυα του χερια πανω στην περιοχη μου να με πιεζουν.Δακρυα κοιλουν.


''Θα τον διαλυσω.''Ξεκιναει με φορα πηγαινοντας στην ασπρη πορτα.Του αρπαζω το χερι σταματωντας τον.


''Εχει τελειωσει.Οτι εγινε εγινε.''Του λεω ηρεμη.


''Τι μαλακιες λες Βανα; Παραλιγο δεν ξερω και εγω τι θα σου εκανε.''Τραβαει τα μαλλια του απο απογνωση.


''Το εκανε μονο και μονο για να το ηχογραφισει.Μην εισαι χαζος Louc! Και ο Κωστας μπλεχτηκε κατα καποιο περιεργο λογο.Πως ο Κωστας ειχε αυτο το πραγμα;''Δειχνω το κινητο του.Βαζει το χερι του κατω απο το σαγονι του.



''Μου λες οτι ο Κωστας τι;''Δειχνει μπερδεμενος.


''Ο Κωστας με ηθελε παλια.Το θυμασαι σιγουρα, ισως το εκανε....πφ δεν ξερω γιατι.Θελω να τελειωσει ολο αυτο Λουκ.Αυτο το βραδυ ειναι απαισιο.''Συνοφριονομαι.Ακουμπαει την πλατη μου.Με κοιταζει βαθια.Παιρνει το κεφαλι μου στα χερια του και ενωνει τα χειλια μας.Αντιστεκομαι για πολυ ωρα.Γιατι απλως δεν μου βγαινει.Ομως η ψυχη μου εχει αλλα σχεδια.Τραβαω τα μαλλια του δυνατα και ανταποκρινομαι στο φιλι του.Βογκαω αισθησιακα.Μεσα μου γινετε μια συγκρουση.



Το μυαλο μου θυμιζει τα συναισθηματα μου ολη αυτη την εβδομαδα ενω η καρδια μου λεει να συνεχισω αυτο που κανω.Απομακρυνομαι με δυσκολια απο το φιλι μας.Ανοιγω την πορτα και βγαινω εξω τρεχοντας..........





______________________________________________________________


ΝΑΙ ΝΑΙ ΕΒΑΛΑ ! ΕΙΧΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΟΡΕΞΗ ! Αντε καλη αναγνωση και περιμενω Vote&Comment απο κατω....Love ya so much <3 Still in second place *.*