Η καινούρια./The new girl.

Part 39

''Και εμενα μου ελειψες...αλλα..''Βαζει το δαχτυλο στα χειλι μου για να με σταματησει.


''Δεν εχει αλλά οταν ειμαστε μαζι.''Λεει σοβαρος.


''Δεν μπορω να το ξεπερασω τοσο ευκολα Λουκ. Πιστεψε με κανω προσπαθειες να τα βαλω πισω στο μυαλο μου αλλα δεν γινετε...''Απομακρυνομαι και καθομαι στην καρεκλα του γραφειου μου.



''Λουκ;''Προσθετω.


''Τι;''Λεει εκνευρισμενος.Και δεν ξερω γιατι ειναι..


''Σημερα θα βγω με τον Μπραιαν.''Λεω δειλα.Δεν ξερω πως θα αντιδραση.


''Βανα...εισαι τοσο αθωα.Μην μου πεις οτι του ειπες οτι τα ειχαμε;''Γουρλωνει τα ματια του.


''Ναι.''Σκυβω το κεφαλι μου.Και δεν ξερω γιατι αισθανομαι ετσι ειναι λες και αυτος καθοδηγει την σχεση μας.


''Και ποιο ειναι το προβλημα σου;''Του επιτιθομαι.


''Αυτος ο τυπος θα σε πλησιασει γιατι θελει να κανει κακο σε εμενα.Επειδη του εκανα το ιδιο για αυτο κοφτο με αυτον.Και οσο δυσκολο και να σου φαινεται εμπιστευσουμε για μια γαμημενη φορα.''Πεταει το δερματινο του Μπραιαν στο πατωμα και βγαινει απο το δωματιο σαν οργισμενο λιονταρι.Ναι ετσι οπως το λεει μου ακουγεται λογικο.Αλλα χωρις να ξερει οτι εχω κατι με τον Λουκ με πλησιασε και μου ζητησε το κινητο μου.



Αλλα οπως και να εχει πρεπει να τον προσεχω.Ισως και να το ακυρωνα.'Δεν θα κανεις οτι σου λεει ο Λουκ, ετσι και αλλιως αυτος ευθυνεται που γνωριστηκες με τον Μπραιαν , αν δεν ηταν κοπανος ... αυτος θα εβγαινε μαζι σου σημερα.' Λεει η σοφη φωνη απο μεσα μου.



Σηκωνω το δερματινο και το ξαναβαζω στην καρεκλα.Δεν θα τα παμε καλα Λουκ...




LOUC POV



Δεν γινετε να ειναι τοσο χαζη; Θα βγει με τον Μπραιαν; ΘΕλω να παω να τον βρω και να τον χτυπησω τοσο πολυ που να μην μπορει να παρει τα ποδια του και να βγει με την Βανα.Το κανει καθαρα για να με εκδικηθει.Γιατι δεν με εμπιστευεται μια γαμημενη φορα; 'Ισως γιατι την πληγωσες;' Λεει διαολεμενη φωνη μεσα μου.



Και εχει δικιο.Πρεπει να της δειξω οτι εχω μετανιωσει.Να της δειξω οτι ειμαι πιο ηρεμος και επισης οτι ειμαι καλητερος απο τον Μπραιαν.


Πηγαινω με τα ποδια στην γιαγια μου.


Χτυπαω το κουδουνι και μου ανοιγει με μικρη καθυστερηση.Τα γκρι μαλλια της ειναι πιασμενα σε εναν κοντο , μικρο κοτσο με μαυρο λαστιχακι.Τα χερια της ειναι καλημενα με πλαστικα γαντια κηπουρικης που εχουν σχεδιασμενα πανω τους μαργαριτες.



''Παλι στον κηπο γιαγια; Εχει αρχισει να χειμωνιαζει για τα καλα ...''Μπαινω μεσα αφου σκουπιζω τα παπουτσια μου.Παω να τα βγαλω αλλα με σταματαει.


''Θα με βοηθησεις στον κηπο.''Δηλωνει σοβαρη.Μαλλον δεν εχει και πολυ διαθεση.Την ακολουθω στην πισω αυλη.Το χωμα ειναι λιγο υγρο λογο της υγρασιας.


Ποτιζω καποια λουλουδια και αυτη απο πισω μου με γυρισμενη την πλατη της κλαδευει ενα μικρο δεντρακι.


''Γιαγια να σε ρωτησω κατι;''Την ρωταω απαλα.


''Μμμ..''Μουγκριζει.


''Ενα φιλος μου θελει να ξανακερδισει την κοπελα του.Τι μου...εμ τι του προτεινεις να κανει;''Οχι Λουκ δεν καρφωθηκες καθολου.


''Ασ'τα σαπια.Τι εκανες στην Βανα;''Ρωταει ευθεως.Ετσι ειναι η γιαγια μου αυθεντικη.



''Τα σκατωσα γιαγια.Και τωρα θα βγει με τον μαλακα τον Μπραιαν.''Σκουνταω την γλαστρα με το ποδι μου.



''Πρωτον ποσες φορες σου εχω πει να μην βριζεις; Μπροστα μου τουλαχιστον...Δευτερον μην κλωτσας τα φυτα μου..και τριτον εξηγησε μου τι της εκανες για να σου πω ακριβως οτι θελεις.''Γυρναει και μου χαμογελαει.



''Λοιπον....''Ξεκιναω και της για τον Κωστα που την ηθελε στην αρχη , μετα που τα φτιαξαμε κρυφα, τις επομενες υπεροχες εβδομαδες  και για τον Κονορ και για το παρτι στην λιμνη... για το φιλι στα γενεθλια μου.Για ολα.



Το βλεμμα της μενει σταθερο ,σκευτεται.Σκουπιζει τα γαντια της στην ποδια της και τα βγαζει.


''Δεν ξερεις τιποτα απο κοριτσια.''Δηλωνει αυστηρα αλλα οπως παντα αυτα τα λεει με καλο σκοπο.


''Εσυ πως ηξερες για την Βανα;''Μου ερχεται φλασια.


''Μπορει να με βλεπεις μεγαλη αγορι μου αλλα αυτα που ζεις εσυ τα εχω ξαναζησει.Και δεν ηταν με τον παππου σου.Δεν καταληγουν τα πραγματα οπως θελουμε παντα.Αλλα εσας σας εβλεπα εισασταν ολη την ωρα μαζι μεσα στο σπιτι.Και την ακουγα πως γελουσε.Και αυτο της το προκαλουσες εσυ.Και επειτα ηταν τα βλεμματα σας.Φωτιες.''Λεει με την ταλαιπωρημενη της φωνη.


''Τι εγινε με εσενα;''Την ρωταω.


''Εκεινες τις εποχες ηταν δυσκολα.Δεν ειναι οπως τωρα που ειναι ολα ευκολα.Δεν ηθελαν οι γονεις μου να τον παντρευτω.Ετσι με προξενευσαν με τον παπου σου.Δεν γκρινιαζω μια χαρα περασα με τον παππου σου αλλα σαν εκεινο τον πρωτο ερωτα δεν εχει...Αλλα εδω ηρθες για να μιλησεις εσυ.''Χαμογελαει πικρα.


''Ναι απλως , δεν ξερω πως να την παρω πισω.''


''Νομιζω καταλαβες οτι δεν αρκει μια συγνωμη ετσι;''Γελαει χαλαρη.Οι ριτιδες γυρω απο το στομα της γινονται πιο εντονες.



''Ναι.Αλλα οταν παω να της μιλησω δεν μπορω , μου κοβονται τα ποδια.Και εκεινη στεκεται μπροστα μου τοσο σιγουρη για αυτα που νιωθει.Στα γενεθλια μου ειπε οτι ειναι ερωτευμενη μαζι μου.Πως μπορει να βγαινει με αυτον; Ενω λεει πως θελει;''



''Ειναι μπερδεμενη Λουκ.Χρειαζεται χρονο να σκευτει.Χωρις να την πιεζεις εσυ.Οποτε σου λεω να κρατησεις μια επαφη μαζι της αλλα οχι ασφυκτικη επαφη.''


''Τι εννοεις επαφη;''


''Εννοω κανενα μηνυμα με αυτα τα μαραφετια που να την ρωτας αν ειναι καλα .Αυτο χρειαζεται.''Λεει σιγουρη.Ναι εχει δικιο θελει χρονο.''Και οταν θα ειναι ετοιμη θα την δεις θα ερθει μονη της να σε βρει.Και μην κανεις καμια χαζομαρα με αυτον που θα βγει.Το μονο που θα καταφερεις θα ειναι να την οθωσεις ακομα πιο μακρυα σου.Η αγαπη θελει θυσιες παιδι μου.''Πιανει τον αυχενα μου και τον ζουλαει.


''Σε ευχαριστω γιαγια.''Την φυλαω στο κουτελο και μπαινω στην κουζινα για να πληνω τα λασπωμενα μου χερια.Ξερω οτι θα μπορουσα να μιλησω στην μαμα μου αλλα με την γιαγια νιωθω πιο ανετα.Ισως γιατι την βλεπω πολυ πιο πολυ απο την μαμα μου.Και γενικα δεν εχω και πολλες σχεσεις με τους γονεις μου.Καταβαθος πιστευω οτι ειναι ετσι γιατι ισως νομιζουν πως εγω ειμαι υπευθυνος για τον θανατο της Elen. Αν και αυτοι με καθησυχαζαν οτι ηταν ατυχημα..Αλλα τα βλεμματα τους ελεγαν αλλα πραγματα.



''Αντε στο καλο τωρα και οπως ειπαμε ετσι;''Με χαιρεταει και κλεινει την πορτα πισω μου.Σκευτομαι να παω να δω αν βγηκε η Βανα αλλα οχι ειπαμε οτι πρεπει να τς δωσω χωρο.Αλλα δεν γινετε ενω ξερω οτι ειναι με αυτον.


Μπαινω γρηγορα στο σπιτι μου πριν κανω καμια χαζομαρα.Το κινητο μου δονειτε.Βλεπω το νουμερο της Ζωης.Καιρο εχει να παρει.


''Ελα μωρο μου...''Λεει με την σεξι φωνη της που πλεον δεν μου προκαλει κανενα συναισθημα.


''Τι θες;''Ρωταω κοφτα.


''Χαθηκαμε και μου ελειψες...Οι γονεις μο-''Την διακοπτω.''Ζωη ...''Παιρνω μια ανασα.''Δεν θα ερθω, δεν θα ξαναερθω.''Προσπαθω να γινω οσο πιο κατανοητος μπορω.



''Ενταξει Λουκ ,καταλαβα.Τα λεμε.''Κλεινει το τηλεφωνο.Της το ειπα λιγο αποτομα; Επρεπε να της το πω καποια στιγμη.




ΒΑΝΑ POV.

Εχω μια ωρα να ετοιμαστω.Δεν ξερω τι να βαλω.Νομιζω οτι υποσεινηδιτα δεν θελω να ντυθω ομορφα για να μην αρεσω στον Μπραιαν και μου δωσει σημασια.Το ξερω μεγαλη βλακεια αλλα αυτο σκευτομαι.


Ναι αυτο ειναι ...θα βαλω αυτο το ψηλομεσο τζιν με το ασπρο ριχτο πουκαμισο και τα Nike Μου.



Απλως πρεπει να ειμαι χαλαρη.Δεν ειναι καν ραντεβου.Ουσιαστικα συναντιομαστε για να του δωσω το δερματινο και να τσιμπησουμε κατι...


''Βανα ,κατεβα ηρθε το αγορι.''Με φωναζει η μαμα μου απο κατω.Ριχνω μια τελευτεα ματια στον καθρεφτι.Βαζω τον τζιν μπουφαν μου και κατεβαινω τις σκαλες.



Βλεπω την μαμα μου να μιλαει με τον Μπραιαν.Φοβαμαι οτι δεν θα τον συμπαθησε λογο των τατουαζ.



''Ετοιμη...''Πηγαινω διπλα του.


''Παμε.''Κρατα το μπρατσο μου απαλα με κοιταει με τα γαλανα ματια του.....








_________________________________________________________________________


Σας ειχα πει οτι θα εβαζα τα μεσανυχτα αλλα δεν μπορουσα γιατι κουραστηκα να γραφω μεχρι της 3.30... :( ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ και ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ...Love ya. <3