Κόντρα σημαίνει πάθος (ΙΙ)

Κεφάλαιο 4ο

Πέρασαν αρκετές βδομάδες. Στα περιοδικά ήταν συνηθές φαινόμενο φωτογραφίες που έδειχναν το πόσο ερωτευμένοι είμασταν με τον Άλεξ.

"Αυγή;"

"Έλα μωρό μου" του είπα κρατώντας το ακουστικό βαριεστημένα.

"Τι κάνεις;"

"Είμαι στο γραφείο και έχει αφόρητη ζέστη"

"Αύγουστο έχουμε μωρό μου"

"Το ξέρω αλλά δεν αντέχεται. Έχω ιδρώσει σαν γουρούνι"

"Θες να έρθω να ενώσουμε τους ιδρώτες μας επάνω στο γραφείο σου;"

"Άλεξ!"

"Τι; Δεν θες;"

"Αρχίσαμε τα παλιά κύριε Πρωτοπαπά;"

"Εμείς ή εσείς κυρία Παπαναστασίου;"

"Γιατί με πήρες;"

"Α ναι. Πήρα για να σου πω ότι η οικογένεια μου θα μείνει σε μια έπαυλη στην Ισπανία για τα γενέθλια της μητέρας μου για 3 μέρες. Θες να έρθεις μαζί μου;"

"Τι; Δεν θα είναι οικογενειακό;"

"Έλα μωρέ, και η Ξένια θα φέρει τον αρραβωνιαστικό της, τον Μίλτο. Εσύ γιατί να μην έρθεις μαζί μου;"

"Θα είναι όλη η οικογένεια εκεί;"

"Αυγή Παπαναστασίου. Λες να σε έπαιρνα για τρεις μέρες σε μια έπαυλη με πισίνα, να κυκλοφορείς με μπικίνι μπροστά στον αδελφό μου;"

"Κάτι βλακείες τις κάνεις με τον αδελφό σου"

"Θα έρθεις;" ρώτησε τελικά.

"Δεν ξέρω"

"Μεθαύριο πετάμε στις 9 το βράδυ. Φτιάξε βαλίτσες"

"Μα δεν..." πήγα να πω μα η γραμμή ήδη διακόπηκε.

Πως μπορεί ένα άτομο να με κάνει από την μια να θέλω να τον βρίσω κι από την άλλη να τον στριμώξω στην πρώτη γωνιά που θα βρω;

Θα με τρελάνει στο τέλος.

Το σκέφτηκα όμως λίγο, ευκαιρία να ξαναπάω στην Ισπανία. Υπέροχη χώρα. Αυτή την φορά ας πήγαινα λίγο πιο χαρούμενη και όχι για να σχεδιάσω μια εκδίκηση.

"Είπες πως πετάμε το βράδυ, γιατί με ξυπνάς από τις 8;"

Στεκόταν στο κατώφλι μου φορώντας ένα τζιν και μια μαύρη μπλούζα. Φαινόταν φρέσκος και ξεκούραστος.

Εγώ; Χα!

Αχτένιστη, άπλυτα δόντια και πιτζάμες στις οποίες επέπλεα.