Κόντρα σημαίνει πάθος (ΙΙ)

Κεφάλαιο 28ο

Σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα. Πέρασαν σχεδόν 3 βδομάδες από την μέρα που τον επισκέφτηκα πρώτη φορά.

Κάθε μέρα ήταν και καλύτερα. Οι υπεύθυνοι του προγράμματος είπαν πως ποτέ δεν είδαν τον Αλέξανδρο τόσο αποφασισμένο.

Η μαμά έμεινε στο σπίτι με τον Έκτορα κι εγώ πήρα άδεια από την εταιρεία για να πάω να πάρω τον Αλέξανδρο.

Επιτέλους έξω από αυτό το άθλιο κέντρο αποτοξίνωσης.

Πριν καν κατεβώ από το αμάξι τον είδα να κάθεται στο κατώφλι με μια handbag στην είσοδο του χώρου. Μόλις με είδε να πλησιάζω το πρόσωπο του έλαμψε.

Κατέβηκα απ' το αμάξι την ίδια ώρα που σηκώθηκε κι εκείνος. Έριξε την βαλίτσα στο έδαφος και με σήκωσε από την μέση.

Αφού με φίλησε στα χείλη, με κοίταξε χαμογελαστός.

"Ας την κάνουμε απ' εδώ" είπε και αφού με φίλησε πεταχτά στον λαιμό μπήκαμε μαζί στο αμάξι μου.

"Να οδηγήσω εγώ;" ρώτησε κάνοντας τα γλυκά ματάκια.

Ήθελα να κρατηθώ και να μην το πω τόσο νωρίς αλλά δεν μπόρεσα. Αφού με προκαλεί με το ύφος του.

"Κάτσε και σκάσε κύριε Πρωτοπαπά"

Γέλασε δαγκώνοντας τα χείλη του.

"Μάλιστα" μονολόγισε και κάθισε στην θέση του οδηγού.

Η διαδρομή ήταν ήδη ανάλαφρη. Καταλάβαινα πόσο ανυπομονούσε να γνωρίσει τον Έκτορα.

"Ξυρίστηκα, είμαι εντάξει; Δεν θα τον τσιμπήσουν τα γένια μου έτσι;"

"Χαλάρωσε, μια χαρά είσαι"

Φτάσαμε στο σπίτι μου. Κατέβηκα πρώτη και ο Αλέξανδρος με ακολούθησε μέχρι την είσοδο. Άνοιξα την πόρτα με το κλειδί.

"Έλα μέσα μπαμπά" του είπα και τον άφησα να περάσει πρώτος.

"Μαμά, ήρθαμε" φώναξα.

Έκλεισα την πόρτα και άφησα την τσάντα μου στο τραπέζι δίπλα. Μπήκαμε στο σαλόνι με τον Αλέξανδρο. Η μαμά κρατούσε τον Έκτορα και έκανε βόλτες τριγύρω.

"Ήρθε η μαμά" αναφώνισα παίρνοντας τον στα χέρια μου. "Και ποιον έφερε μαζί της;"

Άφησα ένα απαλό φιλί στο κεφάλι του και γύρισα το κορμί μου από την άλλη. Κοίταξα τον Αλέξανδρο που μας κοιτούσε συγκινημένος.

"Πες γεια στον μπαμπά" είπα απαλά στο αυτάκι του Έκτορα και κούνησα το χέρι του προς τον Αλέξανδρο σαν να τον χαιρετούσε.