Κόντρα σημαίνει πάθος (ΙΙ)

Κεφάλαιο 20ο

Ένα ποτό.

Ένα ποτό χρειάζομαι.

Η ζωή μου δεν έχει νόημα πλέον. Όχι μετά από όσα έκανα και όσα έχασα.

Θεέ μου, πως μπορούσα να είμαι τόσο τυφλός; Τόσο μαλάκας;

Ένα ποτό.

Το ποτό είναι το μόνο που μπορεί να με παρηγορήσει, η Αυγή αποκλείεται να με συγχωρέσει.

Πώς μου πέρασε καν από το μυαλό πως ένα τσολί σαν την Αθηνά μπορούσε να με κάνει να την ξεχάσω;

Ποια; Την Αυγή! Που μου άλλαξε την ζωή και δεν θα μπορέσω ποτέ να την ξεπεράσω.

Ρώτησα τόσες γαμημένες φορές για αυτήν όποτε με ανάγκαζαν να μιλήσω στο τηλέφωνο.

Κανείς δεν μου έλεγε τίποτα. Μόνo στην Ξένια ξέφυγε μια φορά πως έχει εξαφανιστεί.

Γι' αυτό και μόνο, ένα ποτό.

"Άλεξ;" άκουσα την Μιράντα ξανά.

Καλά, άμα δεν έχει σκοπό να με αφήσει να βγω από εδώ μέσα ή τουλάχιστον να μου φέρει ένα μπουκάλι κρασί ή βότκα ας πάει στο διάολο.

Ας πάνε όλοι στο διάολο.

"Έχει έρθει ο αδελφός σου να σε δει"

"Να του πεις να φύγει. Δεν έχω όρεξη να δω τα μούτρα του" αναφώνισα συνεχίζοντας να κοιτώ έξω από το παράθυρο.

Λες και τα δικά σου είναι καλύτερα.

Λες και είσαι ο Αλέξανδρος που ήσουν πριν. Κοίτα σε! Που 'ναι τα κοστούμια κι οι γραβάτες σου;

Τώρα αντικαταστήθηκαν με φόρμες.

Ποιος θα φόραγε κοστούμια σε κέντρο αποτοξίνωσης.

"Είναι η τρίτη φορά που έρχεται και δεν τον δέχεσαι" επέμεινε η Μιράντα.

"Δεν έχω κάτι να του πω, διώξ' τον"

"Αυτός όμως λέει πως έχει να σου πει κάτι σημαντικό. Για κάποια...Αυγή;"

Μόλις άκουσα το όνομα της σηκώθηκα όρθιος. Κοίταξα την Μιράντα για πρώτη φορά, συνήθως δεν της έδινα καν σημασία.

Σηκώθηκα και την ακολούθησα.

Ο τόπος είναι γεμάτος με κάθε είδους εξαρτημένους. Εξαρτημένους στα ναρκωτικά, στον τζόγο και φυσικά, στο αλκοόλ.

Ο Άδωνης με περίμενε στην αίθουσα επισκέψεων. Σαν φυλακή είναι εδώ μέσα. Τον κοίταξα και προσπάθησα να κρύψω τον θυμό που του είχα.