Κόντρα σημαίνει πάθος (ΙΙ)

Kεφάλαιο 5o

"Είναι ο Άδωνης εδώ;"

"Ναι παιδί μου, ήρθε σήμερα πρωί πρωί"

Γαμώτο.

"Μείνε εδώ" είπε ο Άλεξ σε μένα και άρχισε να περπατάει προς την πισίνα.

Εννοείται πως τον αγνόησα και τον ακολούθησα μέχρι έξω.

"Τι κάνεις εδώ;" ρώτησε τον αδελφό του έτοιμος να τον δείρει.

Ο Άδωνης ήταν ακόμη στο νερό. Με μια κίνηση βγήκε και στάθηκε απέναντι στον Άλεξ.

"Μου δίνεις την πετσέτα μου;" είπε σε μένα γελώντας εκνευριστικά.

"Χέρια έχεις, δεν είμαι δούλα σου"

"Είπα να μείνεις μέσα" είπε ένας θυμωμένος Άλεξ.

"Ω έλα αδελφούλη. Ακόμη κι εγώ που την έχω δεί μόνο 2 φορές στην ζωή μου ξέρω πως δεν είναι σαν τις συνηθισμένες γυναικούλες που συνήθιζες να βγαίνεις"

"Το τι είναι δεν σε αφορά. Μείνε μακριά"

"Άδωνη! Τι ευχάριστη έκπληξη!"

Γυρίσαμε και οι τρεις και είδαμε την μαμά του Άλεξ να έρχεται προς το μέρος μας.

Αγκάλιασε τον Άδωνη και τον φίλησε σταυρωτά.

"Δεν είπες πως θα έλειπες σε ταξίδι;"

"Ναι αλλά το ακύρωσα. Προτιμώ τις οικογενειακές στιγμές" αποκρίθηκε κοιτώντας εμένα και τον Άλεξ.

Είχε στο πρόσωπο του αυτή την έκφραση που έκανε ξεκάθαρο πως ήθελε να με καταστρέψει ακόμη κι αν με την δική μου καταστροφή κατάφερνε και την καταστροφή του ίδιου του του αδελφού.

Ανεβήκαμε πάνω στο δωμάτιο που είχε ετοιμάσει η Μάρθα για εμένα και τον Άλεξ.

"Δεν το πιστεύω αυτό που γίνεται"

"Το να χαράξεις ολόκληρο μονοπάτι στο πάτωμα δεν είναι λύση"

"Φεύγουμε. Δεν θελω να είμαστε στον ίδιο χώρο με αυτόν"

"Μα θα λυπηθεί η μητέρα σου ρε μωρό μου"

Την συμπάθησα την μητέρα του και δεν ήθελα να την στεναχωρέσουμε εξαιτίας αυτού του..του..του πόρνου!!

"Και τι θα κάνουμε μ'αυτόν;"

"Και σε είχα για άνδρα με μυαλό. Νόμιζα πως θα μπορούσες να τον αποφύγεις"

"Μην χρησιμοποιείς αυτή την κάρτα"

"Μα γιατί;" Ρώτησα και καλά ανήξερη.