Κόντρα σημαίνει πάθος (ΙΙ)

Κεφάλαιο 27ο

Με κοιτούσε διχασμένος, μπορούσα να το καταλάβω. Πήρε την μπάλα κι απέφυγε το βλέμμα μου.

"Τι κάνεις εδώ;" με ρώτησε κοιτώντας το πάτωμα.

"Ήρθα να σε δω. Πειράζει;"

Δεν απάντησε και στριφογύρισε την μπάλα στην παλάμη του. Είχε δίκιο η Ξένια. Πληρώνει και με το παραπάνο.

"Δεν θέλω την λύπηση σου Αυγή" σχολίασε ανεκφραστος.

"Δεν είμαι εδώ για να σου δώσω την λύπηση μου" απάντησα.

"Είμαι εδώ για να σου δώσω την αγάπη μου. Αν την θες ακόμη δηλαδή"

"Σταμάτα" με διέκοψε. "Δεν αξίζω τίποτα απ' όλα αυτά. Ούτε κι εσύ Αξίζεις κάτι καλύτερο από έναν αποτυχημένο αλκοολικό"

"Εγώ εσένα θέλω όμως" απάντησα.

"Όπως είσαι. Δηλαδή, σε προτιμώ με μούσι αλλά νομίζω πως έτσι άγριο που έγινε θα ενοχλεί κάποιον άλλον"

Άνοιξα την τσάντα μου κι έβγαλα μια φωτογραφία του μικρού Έκτορα στην αγκαλιά μου. Κάθισα δίπλα του και του την έδωσα.

Την άρπαξε και παρατήρησε τους δυό μας.

"Τον λένε Έκτορα. Γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου.

Λατρεύει την φρουτόκρεμα και τρώει τουλάχιστον μια φορά την ημέρα. Για να κοιμηθεί πρέπει να τον κρατάω στην αγκαλιά μου και να τριγυρνάω μέσα στο σπίτι.

Κάθε μέρα όταν γυρνάω από το γραφείο γελάει και βγάζει τις πιο χαριτωμένες κραυγές που υπάρχουν.

Κάθε μεσημέρι όταν τον ταΐζω πρέπει στην τηλεόραση να παίζουν τα στρουμφάκια.

Δεν καταλαβαίνει τίποτα αλλά κάθε φορά που δείχνει τον Σπιρτούλη γελάει δυνατά.

Χτες καθάριζα το σαλόνι και βρήκα κάτι παλιά περιοδικά. Το μάτι του έπεσε σε ένα περιοδικό που είμασταν οι δυό μας εξώφυλλο.

Άρχισε να σε κοιτάει εξεταστικά κι όταν απομάκρυνα το περιοδικό άρχισε να κλαίει.

Όποτε δουλεύω στον υπολογιστή και τον έχω δίπλα μου κάνει απόλυτη ησυχία"

"Και επίσης δεν πέρασε ούτε μια μέρα που να κοιτάω τα μάτια του και να μην σε θυμάμαι" συμπλήρωσα.

"Έλα να το ξεπεράσουμε μαζί μωρό μου" του είπα κρατώντας το χέρι του.

"Έλα να το ξεπεράσουμε μαζί για το μωρό μας"

Κοιτούσε μια την φωτογραφία και μια εμένα. Έγυρε το κεφάλι πίσω περνώντας το χέρι του άγρια μέσα απ' τα μαλλιά του.