It's Friday night, thanksgiving party ng series nila. Emosyonal lahat ng casts at crews. Ang writer ang may pakana ng gabing ito, bilang despedida niya rin pabalik ng London.
Glaiza and Rhian are sitting infront. Beside Glaiza is Direk Zapata, Angel and Zoe. Beside Rhian is Laurena, Katrina and Chynna.
Nasa kalagitnaan na ng thanksgiving nila ng magsalita ang emcee ng gabing yun. "Gusto niyo rin bang marinig kumanta ang magaling na writer natin?"
Nanlaki ang mga mata ni Angel sa narinig. Nung una umiiling ito pero dahil sa udyok ng marami, tumayo na ito at pumunta na sa harap. Dalawang kanta ang inihandog niya sa kanila.
"This song was composed by my late father. Pero hanggang sa aming mag-ama lang yun at kinompose to ng tatay ko para sa nanay ko." At napatingin siya sa dako ni Laurena.
Bakit ba pinagtagpo
Pala'y maglalayo tayo sa ating buhay
Ang araw na kay ganda
Ba't ng lumisan ka
Ay nagdilim ang kulay
Ang umaga'y nagtampo
Ano't kasama mo
Luha ang tanging iwan
Kung siya ma'y magbabalik
Ako'y nananabik
Kung kailan at saan.
Di namamalayan ni Angel na nadadala na rin ang mga tao dun at lumuluha na siyang nakatingin sa ina habang kumakanta. Tipong bawat lyrics ay gusto niyang iparamdam sa ina.
Darating ba siyang kasama ka
Masasalubong man lang ba kita
Subalit ako'y nag-aalala
Kung ako'y mahal mo pa.
Kahit pa anong hadlang
Mananatili kang mahal sa aking tunay
Halos mapahagulgol na siya sa parteng yun ng kanta dahil bumalik lahat ng alaala ng kanyang ama. Pilit niyang pinatatag ang sarili at sinikap na tapusin ang kanta.
And now, she's singing her second song, for Glaiza, the love of her life which is she gonna leave behind, soon. And while she's singing, hindi niya inalis ang tingin sa babaeng mahal.
Ikaw sa puso at isipan ko
Ikaw ang tawag ng pag-ibig ko
Ikaw ang soyang lahat sa buhay ko
Kahit kailanman ay ikaw lang ang iibigin ko
Garalgal na ang boses niya ngunit nagpatuloy pa rin. Habang si Glaiza, nagulat sa boses ng minamahal na di niya inakalang belter pala ito. At sa bawat bigkas nito ay dinaramdam talaga nito.
Bakit kailangan pang magkalayo
Ngayon nalulungkot yari'ng puso
Ikaw maging sa alaala ko
Nasaan ka na sana'y marinig ang dandamin ko
Sunud-sunod na ang patak ng luha niya.
Sana ikaw ay narito
Kapiling at kayakap ko
Alam mo ba'ng pag-ibig ko
Ay para lamang sa'yo
Ang buhay ay hindi sapat
Kapag wala ka na sinta
Sana sa bawat sandali kapiling ka
Sana'y kapiling ka.
Halos lahat na yata umiiyak na. "Congratulations to all of you on your very successful show. You always made the ratings to the top. To RASTRO team, it was my pleasure to work with you again guys. Don't worry, marami pa kayong susunod na gagawin na magkatambal kayo. May mga IIWAN akong stories para sa inyo at patuloy pa rin akong gagawa para sa inyo. Thank you and until we see each other again." A crying Angel.
Mabilis na humabol si Laurena sa kanya. "Angelique!"
Huminto naman ito. "Forgive me anak." At humagulgol na ang ina nito.
"So, you know now." Kaswal na pagkakasabi nito. "Since when?"
"The wake of your father. When I found out, God knows how much I wanted to near you but...."
"But why you didn't?!"
"Coz I felt awkward anak."
"Wow! Hiyang hiya naman ako sa tawag mo sa akin. Kung alam ko lang na kasama ka pala sa casts ng TRMD nung season 1 pa lang, sana nagwithdraw na lang ako bilang writer. Dahil nung araw na nakita kita, lahat bumalik sa alaala ko! Lahat-lahat!"
Lumapit si Laurena at hinawakan ang braso nito.
"Wag mo ako hahawakan!"
"Patawarin mo ako anak. Bigyan mo pa ako ng isang pagkakataon. Anak, 25 years. 25 years kong hinintay ang pagka....."
"Uo 25 years! 25 years na nabuhay sa pagtitis at pangungulila! At sa loob ng mga taong yan, puro hirap at pagtitiis ang ginawa namin ni itay. Walang araw noon na di ka niya iniyakan. Sa kabila ng lahat, pagmamahal niya sayo ang nangibabaw pa rin. Kung paano niya ako itinaguyod, pinalaki, pinag-aral, wala kang alam! Mga panahong kailangan ka namin, nasaan ka?!" Poot at galit ang nangingibabaw dito.
"Hinanap ko kayo. Binalikan ko kayo pero wala na kayo sa tinitirhan natin noon."
"What's going on?" Tanong ng gulat na gulat na si Rhian. Yes, Rhian is the youngest daughter of Laurena from her second husband. At lingid yun kay Rhian na may anak pala ang ina nito sa una.
"You love me, right?!" Baling ni Angel dito. "This is the main reason if why I can't love you the way you wanted to be!"
"W-what do you mean?"
"Ate.....a little respect can do." At tumalikod na ito.
"Angelique anak, please."
"Mom?" Tanong ni Rhian sa ina.
"She's your elder sister sweetheart."
Parang kandilang nasindihan na unti-unting nauupos si Rhian sa nalaman. Oh God!
Nakauwi na si Angel nang marealize niyang hindi niya kasama ang anak. What the heck?! My daughter! Dang it!
Pabalik sana siya ng makasalubong niya sa lift ang mag-ina niya. Tulog na ang bata na karga-karga ni Glaiza. "Sorry."
Pagkahiga niya sa anak, nakita niyang nakaupo si Glaiza sa couch.
"Aalis ka na naman? Iiwan mo na naman ako? Hanggang kelan na naman ako maghihintay Angel?"
"Do you love me?"
"My God Angel anong klaseng tanong yan? Of course I do! Sinabi ko na dati di ba? If it's Rhian you're thinking, hon, wala kaming relasyon, please, maniwala ka naman sa akin!"
"She's my sister. Laurena is my mother."
"Huh!?"
"Now, about us, hmmmmm, since tapos na ang show niyo, why don't you go with us in London?"
"Hon...."
And now, Angel is kneeling infront of her with a small box in her hands. She was shocked. Naiiyak na siya.
"Glaiza Castro Galura, will you be my bestfriend and my partner until we grow old?"
"YES!" Isinuot ang singsing at madiing hinalikan ni Angel ang mga labi nito.
"Punta tayo London para magpakasal then saka tayo babalik dito. Is that okay to you?"
"Sobrang okay na okay." At muli nilang pinagsaluhan ang tamis ng kanilang halik.
