Sa loob ng isang buwang shooting nila para sa kanilang pelikula, mas naging magkasundo ang RASTRO.
"Haaay sa wakas, uuwi na rin ang mahal ko." Si Glaiza.
"Ha?! How did you know?" Tanong naman ni Rhian.
"Eh di ba nga one month na."
"Uo nga, pero sinabi ba niya na uuwi na siya?"
Later this morning...."Hi Gel, kumusta ka na?" Tanong ni Rhian sa kapatid pagkasagot sa tawag nito.
"I'm okay, so far."
"Uy, one month ka na diyan, so anong oras ka lalapag?"
"Yun nga ang itinawag ko sayo eh. To tell you na di muna ako makakauwi."
"Hala! Bakit? May problema pa ba?"
"May 6 sessions pa ako sa chemo ko."
"She knows na di ka pa makakauwi?" Rhian talking about Glaiza.
"Nah, I haven't call her yet."
"She's excited you know. She really counted the days."
Naalala ni Rhian ang usapan nila ng kapatid kaninang umaga.
"O, tulala ka na naman. Ok ka lang?" Si Glaiza.
"Hmmmm? Yup, I'm ok."
"Alam mo, mula nung bumalik tayo galing London, madalas ka natutulala." She told Rhian as she dialled Angel's number.
"Hello honey." Sagot ni Angel sa kabilang linya.
"Hi, anong oras flight mo hon para masundo kita?"
"Hon, sorry pero I don't think I can come home today."
"W-what?! But why?" Medyo nataasan ni Glaiza ang boses.
"Hindi pa kasi tapos mga inaasikaso ko and kailangan ko tong asikasuhin personally. I hope you understand."
"Gel, until when?! God, don't you miss me?! Coz if you were to ask me, I'm dying to see you for heaven's sake! I miss your cooks. I miss everything honey. I'm dying to be with you! I need you badly!"
"I know honey. I know. And so am I. But please, saglit na lang."
"So tell me, how long do you still need to stay there?"
"Ahm, two months atleast?"
"What?! Two months?! You don't care if I go crazy, don't you?! O baka naman may iba ka na diyan ha?!"
"Daah! That would be the craziest thing I could do honey. Grabe ka a. Ganun na lang ba kaliit trust mo sa akin para maisip mo yan?"
"Of course I trust you. Kaya lang..."
"I love you." Angel didn't let her finished her words.
"I love you, too. Please come home soon honey."
"I will. I promise."
"O sige na, pahinga ka na at mukhang hinihingal ka na. Bakit ka nga ba hinihingal hon?"
"Ha? Ah eh, kuwan, kakagaling ko lang kasi sa excercise." She lied. Madalas talaga siyang hingalin dahil sa sakit nito. Pati balat niya, konting sagi mo lang, nasasaktan na ito which is not a good sign daw sa mga katulad niya.
"Ganun ba, o sige magpahinga ka na diyan at uuwi na din kami ni Rhian."
Naintindihan na ni Rhian ang naging usapan ng dalawa. Tumahimik na lang ito.
