Angel and Zoe was left behind in London. The reasons? Zoe has still four months remaining in her school. And Angelique, well, she'll undergo chemotheraphy.
Sa Pilipinas.....
Palabas na sina Glaiza at Rhian sa airport na magkasama. May mga entertainment reporters and writers na pagala-gala lang sa airport para makatsamba ng mga ipupublish nila. At isa na nga dun ang RASTRO.
Early in the next morning, gaya ng nakagawian sa condo ni Angel, everyday siyang may supply na Philippine Star na newspaper. Dinampot yun ni Glaiza. Nagtimpla ng kape at umupo sa sofa. Kinuha niya ang celphone nito at tumawag sa London. Kausap niya ang bata sa linya ng may mabasa siyang article sa entertainment section. IS RASTRO FOR REAL? NAMATAAN ANG DALAWA NA MAGKASABAY LUMABAS SA AIRPORT AT SWEET NA SWEET PA ANG MGA ITO NA TILA KAKAGALING LANG NILA SA BAKASYON.....di na niya naririnig pa ang kausap kung kaya't nagpaalam muna ito at agad tinawagan si Rhian.
"Yeh! Wazzup!" Sagot ni Rhian sa celphone. Halatang bagong gising.
"Hello Rhi, did I wake you up?" Si Glaiza.
"No, it's fine. I'm about to get up na rin. May meeting pa tayo para sa movie natin di ba?" Sagot nito.
"Yeah. But hindi yan ang itinawag ko. You better get up now, ready yourself and drive here at the condo. Now na. C'mon!" Ani Glaiza.
"Wow! Bilis a. Bakit ano ba meron?" Tanong naman nito.
"Basta. Bye!"
After almost an hour, the bell is ringing. Agad namang binuksan ni Glaiza. "Rhi, pasok ka. You know what, I should lend you the other access card para you don't need to press the intercom downstairs and I will give you the number of the door."
"Ummmm, ok. Up to you. Teka teka, ano ba yung sinasabi mo kanina sa phone?"
Glaiza lend the newspaper to her. Inabot naman ito ni Rhian. Nang makita niya ang column na yun, she took a deep sigh and umupo sa sofa. "What's new then? Para lang may mapag-usapan sila at para lang masabi ng bosses nila na nagtatrabaho sila."
"Okay lang sayo?" Tanong ni Glaiza.
"Glai, loveteam tayo. Ano pa bang aasahan natin kapag makita tayo ng mga tulad nila? Ang mahalaga, we, ourselves, knows the truth."
Tumango naman ang huli. "Sabay na tayo punta sa meeting?" Tanong nito kay Rhian.
"Ok, no problem Lablab." Sabay ngiti dito.
"Tse! Tapos na TRMD uy!" Habang patungo siya sa kuwarto para magbihis. Natatawa na lang din si Rhian.
Nasa venue na sila ng meeting ng namataan ni Rhian si Direk Dom. "Direk! Hi!"
"Oh hello to the two of you. Sinalubong kayo ng diyaryo a."
"Uo nga eh. Yaan na lang sila. Trabaho nila yun eh. Ang magsulat na akala mo alam nila lahat ng totoo." Sagot ni Glaiza.
"True. And, this is showbiz." Si Rhian.
Tapos na ang meeting. Next week na sila magsisimula ng shooting para sa movie nila. It's a ROM-COM movie sa panulat na naman ni Angel. Nagpaalam na rin ang dalawa kay Direk.
"Glai, saan ang lakad mo? Tara sama ka sa bahay. Nagluto kasi si mama ng dinner, isama daw kita kung free ka." Si Rhian.
"Oh sige, walang problema."
Si Rhian ang nagdrive. Di mawari ni Rhian ang kanyang naoobserbahan sa sarili nitong mga nakaraang araw, she's happy kapag kasama si Glaiza. Napapasulyap sa kanya.
"Focus ka nga sa pagdadrive mo. Pareho pa naman kayo ng kapatid mo magdrive." Napapansin pala ni Glaiza ang pagsulyap nito sa kanya.
"Speaking of my sister, how are you with her? I mean, tumatawag ba siya sayo?"
"Yeah, she calls me everyday. Naiinip na nga ako eh, I miss her everyday Rhi."
Tumango-tango lang ang isa.
"Hello?" Angel called Rhian.
"Kumusta ka na? Makakauwi ka na ba?" Si Rhian.
Angel sighed and paused for a moment.
"Gel? Are you okay?"
"Yeah, I'm okay Rhi. Ahm, ikaw muna bahala sa mga negosyo ha lalo na yung ZPP. Please help Glaiza first kung may time ka. Baka kasi matagalan pa ako dito eh."
"Ha?! Pero bakit? Wait, can we skype?"
"No! Ayoko!"
"W-why?"
"Basta wag ka ng mangulit."
"Please Gel?"
"Hay naku, umaandar ka na naman. O sige pero ngayon lang ha tsaka kung ano man makita mo, hanggang sa mga mata mo na lang, wag nang ilabas sa bibig, maliwanag?"
"Yes bossing!"
Di agad nakapagsalita si Rhian nang makita na ang kausap.
"What?" Pukaw ni Angel sa kapatid.
Rhian wants to cry the moment she saw the thin, dull and pale face of her sister. "God, ang payat nya na?" Sa isip na lang nito.
"Wala, namiss lang kita." Yumuko ito para di makita ng kapatid ang mga luhang tuluyan ng dumaloy sa mga mata niya.
"Rhi, you're my sister, wag ka ng magkunwari. Please, ayoko kaawaan mo at iyakan kaya ayaw ko tumatawag na nakikita niyo ako eh. I even refused to Glaiza all the time. But please, don't let her know about this, can you promise me?"
Tango lang ang isinagot ni Rhian. Dahil sa di na kaya ng puso niya na makita sa ganung itsura ang kapatid, magpapaalam na sana ito ng madatnan siya ng kanilang ina na nasa likuran nito.
"Angel?!" Si Laurena.
Agad namang napindot ni Rhian ang end call. Her mother asked but she apologized to her and walked away. She don't want to talk about it.
"Hoy! Okay ka lang? Bakit bigla ka tumahimik?" Tanong ni Glaiza.
"Ha? Ah eh, wala. May naalala lang ako. Sorry."
"Ano naman yun?"
"Wala nga. Hindi ko puwedeng sabihin. Nandito na tayo. Lika na. Baba na."
Naunang bumaba si Rhian at pinagbuksan si Glaiza.
"Mana ka talaga sa kapatid mo ano, gentlewoman." Si Glaiza.
"Well, di niya ako tinuruan maging gentlewoman but I learned from her." She replied and winked at her.
Pagpasok nila sa loob, "Hi Ma, Glaiza is with me."
"Hello po Tita, good evening po." Sabay mano sa biyenan.
"Please iha, call me mama or nanay or mommy, it's up to you. Wag lang tita ok?"
"Opo. Salamat po."
