En fazla Aşk

Beyaz Adamın Şehveti

Boş ve karanlık dans odasının ışıklarını yaktım ve içeri girdik. Sadece ayna ve müzik sistemi vardı içeride. Kapıyı kapattım ve Min Jun'a baktım. Birbirimize boş boş bakmaya başladık.

-O zaman başlayalım mı?

-Tamamdır. Şarkının kaydı benim telefonumda var onu bağlayalım.

-Olur ver bakalım.

Şarkı başladı, önce dinledik. Şarkı hip hop tarzındaydı ama biraz şehvetli bir melodisi vardı. Benim nasıl bir koreografimiz olduğu hakkında hiçbir fikrim yok ama Min Jun koreografinin tamamını izledi hem de çok kez.

-Melis başlayalım mı?

-Başlayalım da nasıl ve nereden?

-Bak şimdi...

Ayağa kalktı. Konuşuyordu, anlatıyordu, gösteriyordu ama ben sadece ona kilitlenmiştim. İzliyordum ama sanki dünyanın en mükemmel varlığını izler gibi izliyordum. Dans hareketlerini yaparken vücudunda oluşan seksi estetik beni daha çok çekiyordu. Şu an onu izlemek yapılacak en güzel şey.

-Melis?

-E-Efendim?

-Gelsene. Beraber deneyelim.

-Ah tamam.

Ayağa kalktım ve bir anda kolumdan tutup beni kendine çekti. Vücudu vücuduma yaklaştıkça damarlarımda akan kanın sıcaklığını daha fazla hissetmeye başladım.

-En aşta ben sahnede dururken müzik girdiğinde sen sahneye gireceksin. Bana iyice yaklaştığında ben bu şekilde elimi boynuna koyacağım.

Beyaz adamın piyano çalan o narin elleri boynumda duruyordu. Tam o an göz göze geldik. Durdu. Konuşmayı bıraktı. Sadece yüzüme bakıyordu. Bu zaman uzunluğunun bir an yanlış olduğunu düşündüm ve 'Evet!' dedim. Hipnoz olmuşça bakan gözlerimiz benim sesimle kendine geldi. Sonra devam etti anlatmaya. Zar zor odaklandığını farkındaydım. İçimdeki tuhaf hislere de engel olamıyordum. Kendime gelmem için bir sarstım kendimi. -O Min Jun kızım kendine gel!-

Koreografide oldukça ilerledik ve bir yerde durduk çünkü baş kısımları tekrar tekrar yapmamız gerekiyor. Hareketleri tekrarladıkça içimdeki tuhaf his de tekrarlıyordu. Bir an kendimi sahnede hayal etmekte alıkoyamadım. Min Jun'la sahnede yüzümüzde maskelerle... Kusursuz bir görüntü elde etmek istiyorum. Sahnede beni izleyenler dansıma hayran kalsın istiyorum. Bunu hayatımda sadece bir kere yapacak olmak beni üzse de hayalimi bir kez olsun gerçekleştirmek beni mutlu ediyor.

-Dinlenelim mi ne dersin?

-Evet ben de aynını düşünüyordum. Bir şeyler içmek iyi bir fikir olabilir. Mutfağa gidelim istersen.

-İçer misin?

-İçer misin derken? Ne içer miyim?

-Bira mesela biraz kafa dağıtmak iyi olur diye düşündüm. Ne dersin?

-Aslında iyi fikir. Olur alıp gelelim o zaman.

-Tamam sen otur hava soğuk karşıdaki marketten alır gelirim.

-Peki. O zaman ben de tavuk sipariş ediyorum. Yeriz değil mi?

-Süper fikir. Ben gidiyorum o zaman.

Telefona sarıldım hemen. Tavukları destan olmuş bir yer biliyordum. Karttaki numaraya bakıp aradım ve tavukları sipariş ettim. Min Jun o sırada geri döndü. Elinde biralar yüzünde kocaman gülümsemesiyle...

-Biralar geldiii!

-Tavukları da sipariş ettim zaten çok yakın gelir hemen.

Tavukları beklememiz uzun sürmedi. İnsanın karnını daha çok acıktıran tavuk kokusu bütün salona yayıldı. Yer masasına tavukları ve biraları koyduk. Ses sisteminden sakin bir müzik de açtık. Öyle güzel bir an ki hiç bitmesini istemiyordum. Sohbet ede ede yavaş yavaş biralarımızı içtik. Sarhoş olmadık ve sadece dakikaların tadını çıkardık.

Saatin ne kadar geç olduğunu farkına vardı birden Jun. Sanırım ikimiz de içinde bulunduğumuz vaziyetten memnunduk. Ama her güzel anın bir sonu olduğu gibi bunun da vardı ve Min Jun evine gitmek için kapıya doğru yöneldi.

-Teşekkür ederim. Çalışma için de bu güzel zaman için de...

-Ben de teşekkür ederim çalışma için de bu güzel zaman için de...

İkimiz de güldük. Gülmelerin arkasından gelen sessizlik bir an için beni tedirgin etti. Gözlerimin içine baktı. Kendimi bu andan sıyıramadım. Zaman sessizdi durmuşçasına. Sanki bir şey olmasını bekliyorduk ikimiz de. Artık Min Jun'a karşı olan içimdeki duyguları inkar edemiyordum. Bir anda bana doğru yaklaşıp yanağıma yumuşak bir öpücük kondurdu. 'Görüşürüz...'.