SENİ KENDİME SAKLADIM [AlSel]

SENİ KENDİME SAKLADIM 14.BÖLÜM"ÇABALAR(Part 1)"

Veee part saçmalığına bende dahil oldum hani nerde alkışım ?! Part 2 yarın bi aksilik olmazsa gelir herhalde :) bölümü "andicsaritas'a" ithaf ediyorum. İthaf işine gelince yorumlarda en çok adını gördüğüm kişiye ithaf ediyorum. Part 2de kitabın final bölümü olacak. Üzgünüm. :( Yorumlar çok düşük ! Voteler desen ayrı alem. Tutmayayım :( Yazar Aplanız'dan çoookk sevgileerr

Keyifle okuyun bariiiiiii :))

"Ali nasıl?" dedim elimdeki sargıya bakmayı keserek.

"Doktorun dediği gibi bizde bilmiyoruz . Ağrın varmı?" kafamı iki yana sallayarak yattığım yatakta doğruldum ve anneme döndüm.

"Ali'yi görebilir miyim?" kafasıyla onayladıktan sonra yataktan kalkmama yardım etti. Bende pek bir hasar yoktu . Yani Ali'nin kinin yanında sinek ısırığı gibi birşey kalıyordu . Odadan çıktıktan sonra koridorun sonundaki 3278 numaralı odanın kapısından içeri girdik. Ali televizyon izliyordu . Odada kimse yoktu . Ağır adımlarla içeri girdim.

"Selam" kafasını bana çevirip birkaç saniye baktıktan sonra tekrar televizyona döndü. Biraz daha yaklaşarak yatağın kenarına oturdum .

"kimsin?" kaşlarımı çatarak ona bakmaya devam ettim.

"kimmiyim? Selin ben gerizekalı!" diye atarlandım . Dalgaya alarak kim olduğumu soruyordu.

"Benimle düzgün konuş .! Selin peki seni hatırlamam gerekiyormu?" dediğinde gerçekten hafızasının gittiğine inanmaya başlamıştım.

"Hiç unutmaman gerekiyor" dediğimde kahkaha attı.

"Kimsiniz siz?" gözlerimi devirdim.

"Kim olduğumu en iyi sen biliyorsun Ali'cim."sesimde ima vardı. Tek kaşını kaldırdı.

"O zaman kendini bana hatırlat . Çünkü adını bile hatırlamıyorum "

"Selin gerizekalı Selin" yataktan kalktım. "Ve kendimi sana hatırlatacağım Ali Mertoğlu"

...

Elimdeki bardağa su doldurup mutfak masasının sandalyesine oturdum . Birkaç saat önce hastaneden taburcu olmuştuk . Ali'nin hafıza kaybı geçiciymiş ama ne zaman geri gelir kesin değilmiş. Sinirle suyu tepeme diktim . Nasıl hatırlatacağım kendimi? 'Aa Ali bak şurda öpüştük , şurda sarılarak uyuduk 'mu diyeceğim. ? Kafamı kollarımın arasına aldım . Ne diye onun hafızası gider ki? Benimki gitsin .

"Çabuk pes ettin " arkadan gelen tanıdık sesle derin bir nefes alıp arkamı döndüm.

"Ben pes etmem Ali . Mola vermişimdir ben pes etmem" gülümsedi.

"Ee nereden hatırlatacaksın kendini?" omuz silktim.

"İlk karşılaştığımız yerden başlayacağım" dirseklerini masaya yaslayarak bana yaklaştı.

"Neresiymiş orası? Ha birde tekrar yaşamamız gerekiyor biliyorsun değil mi?" gözlerimi devirdim.

"Malesef. Hemen olsun ve bitsin" kolundan tutarak ayağa kaldırdım.

"Nereye gidiyoruz?" mutfaktan çıkıp çıkış kapısına doğru ilerledik.

"Mavi cafeye." kapıdan çıkıp arabaya bindik. Tabiki diğer araba haşat olduğu için yeni bir araba alınmıştı. Emniyet kemerimi taktım. Ali'yi kontrol ettiğimde arabayı çalıştırıyordu.

"Kemerini tak " dedim itiraz istemez bir tonda. Gülümseyerek kemerini taktı. Yavaşça arabayı park ettiği yerden çıkardı.

...