SENİ KENDİME SAKLADIM [AlSel]

SENİ KENDİME SAKLADIM 11.BÖLÜM"ÇELİŞKİ"

Nasılsınız??? Öneri üzerine birşey sorayım bari soru-cevap şeysi isteyen üyeciklerim var :))) katılım olursa tabiki yapmak isterim :) dm'den sorunuzu belirtmeniz yeterli :) bölümüde çok sevdiğim üyecim esdeavinc'e ithaf ediyorum. Keyifli okumalar o zaman :)

"Selin. Selin. Bi bekle" hızlı hızlı yürürken , hatta koşma derecesine varmışken Ali peşimden geliyordu. O'na vurmuştum , O'da beni öpmüştü. Bileğimden kavrandığımda otomatikmen durdurulmuştum.

"Selin." kendine doğru döndürdüğünde kafamı hiç kaldırmadım .

"Özür dilerim. Vurmamalıydım sana"dediğimde , çenemden tutup ona bakmamı sağladı .

"Sorun değil. Seni öptüğüm için vurdun bana ve sonuna kadar haklıydın" kolundan kurtulmaya çalıştım.

"Şimdi beni bırakırmısın? Eve gitmek istiyorum"kendine çekti ve yüzümü avuçlarının içine aldı.

"Bırakmam."

"Beni her istediğinde öpemezsin Ali. Biz seninle kardeş sayılırız ve durmadan öpüşüyoruz" dediğimde güldü. "Komik değil. Bu bi duyulursa başımız belaya girer"

"Duyulsun. Kim duyacak? Kim babama yetiştirecek? Hiçbir şey olmaz. Rahat ol."

"Ben nedense hiç rahat olamıyorum." elleriyle omzumu sıvazladı. Onu ittirdim. Pis pis sırıtmaya başladı. Tek kaşımı kaldırdım.

"Ne?!"

"Farketmemişimde kızardın " yanağımı ısırdım. O gülmeye devam etti.

"Dengesizmisin nesin sen ?! Salak." gülmeyi kesip bana yaklaştı. Geri gitmem gerekiyormu? Tabikide gitmelisin. Hayır gidemem. Git Selin git. Derken dibimde bitivermişti. Burunlarımız birbirine değerken geriye gitmeye çalıştım ama bir türlü gidemedim.

"Çok uzun zamandır değil." kaşlarımı çattım. İttirmek için ellerimi göğsüne yerleştirdim fakat yerinden kıpırdamıyordu.

"Beni öpmekten vazgeç." kahkaha attı. Dibimde olduğu için nefesini hissetmiştim.

"Öpüşmek diyecektin herhalde." dudaklarıma yoğunlaşırken kafasına vurdum. 'Cık cık' diye sesler çıkarttı.

"Benden hoşlanıyorsun" gözlerim fal taşı gibi açıldı. Ali'ye mal mal baktım.

"İneklerde uçuyor zaten." gözlerimi kaçırdım. Burnunu burnuma sürterken daha fazla yaklaştı.

"Benden hoşlanmasan benim için endişelenip bara gelmezdin , seni öpmeme izin vermezdin." tek nefeste söylerken ardından sırıtmayıda ihmal etmedi.

"Saçmalama öyle bir şey olmadı."kendi savunmamı yaparken , o ellerini belime yerleştirdi.

"Tam olarak öyle birşey oldu."beklemediği bir anda omzundan ittirip kendimden uzaklaştırdım.

"Olduysa bile hatırlamıyorum. Ve kesinlikle senden hoşlanmıyorum." gülmeye devam etti.

"Ali Mertoğlu!?" sesin geldiği yere  dönünce eli sopalı üç kişiyle karşılaştım. Ali'ye döndüğümde bana bakarak sırıtıyordu.

"Buyur ?!" gözlerini benden çekip onlara yönelttiğinde , birkaç adımda önüme geçti.

"Öldün lan sen . Sen kimsin lan? Benim mekanımda benim adamıma yamuk yapacaksın?!" ortam gerilirken adamın neyden bahsettiğini henüz anlamamıştım. Ali'nin kolunu tuttuğumda omzunun üzerinden bana bakıp gülümsedi.

"Gel de öldür o zaman. Bekliyorum" Ali beni kenara ittirirken neyin ne olduğu anlamadan gökyüzü karardı ... Gerisi koca bir boşluk.

"Selin?" yavaşça gözlerimi araladığımda bana bakan mavi gözlerle karşılaştım. Yüzü dağılmıştı . Kafama tuttuğumda elime sıvı gelmişti. Ali beni ittirdiğinde bir yere vurup bayılmış olmalıydım.

"İyimisin?" kafamı salladım.

"Aliii!!!" diye cırtlak bir ses duyduğumda kafamı o tarafa çevirdim. Kim olsun? Didem. Onun burada ne işi var ? Bir. İkincisi bizi nasıl buldu?

"Dide.." cümlesini tamamlayamadan Ali'nin boynuna atladı. Bakın sarıldı falan demiyorum. Atladı. Yerden destek alıp ayağa kalktım. Üzerimi silkeledim ve kafamı kaldırdığımda öylece kalakaldım. Öpüşüyorlardı. Zar zor yutkundum. Daha fazla bakmayarak kafamı eğdim ve tekrar üzerimi silkeledim.

"Noldu aşkım sana?"yapmacık bir şekilde konuşurken ayağa kalktım. Elimi belime sararkan Ali'ye göz ucuyla bile bakmadım.

"Önemli bir şey değil basit bir kavga. Tutamadım kendimi ondan güzelim" gülümsedi. Gözlerimi ayakkabılarıma sabitledim.

"Bunun burada ne işi var?" sinirler tepeme çıkarken kafamı kaldırıp ona dik dik baktım.

" 'bu' değil Selin. Tatlım. Adımı ezberlemek senin gibi beyin yoksunu için bile kolay" Ali'nin ölümcül bakışlarını alırken hiçbir şey olmamış gibi bakmaya devam ettim.

"Bunun kardeşi bide Savaş piknik organize etmiş ondan yani. " Didem uzanıp yanağından öptü.

"Gidelim mi?" 'bu'? Selin bile değil. 'Bu'. Gözlerimi tekrar ayakkabılarıma sabitledim.

"Olur da yani onuda götürelim . Savaş'lar  gitmiştir. Yani tek başı..." sözünü kesip elini kaldırdı.

"Senle planlarım var olmaz. Hadi gidiyoruz" elini tuttu ve Ali'yi çekiştirerek ilerledir. Arkalarından kısa bir süre baktıktan sonra yere oturdum. Elimle cebimi yoklayıp telefonu aradım. Yoktu. Süper.(!)  Ayağa kalktım ve ana yola doğru ilerledim. Güzelim sonuçta •ego patlaması değil• otostop çekebilirdim. Yolun kenarında ilerlemeye başladım. Yoldan arabayı bırakın sinek bile geçmiyordu. Tabi Savaş bey Nazlı hanımla romantikleşecek diye dağ başına getirdi. Bilmiyorum ben sanki. Omuz silktim. Arkadan korna sesleri ve ıslık sesleri geliyordu. Adımlarımı hızlandırdım. O şıllık Didem yüzünden bekaretimden olursam elimden onu Ali bile alamaz. Adımlarımı daha da hızlandırdım.

"Şişt! Yavrum bu gece boşmusun?" adamın değişik sesini duyduğumda öksürürken daha hızlı yürüdüm.

"Yürü git be ! Evliyim ben kocam var . Çocuğum var" attığım yalanlara ben bile inanmazken t-shirt'ümün yakalarını kapattım.

"Yavrum kim senin kocan.?" sesinde alaycılık vardı. Arkama bakmadan hızlı hızlı yürümeye devam ettim. Kim ? Kim benim kocam.?

"Ali Mertoğlu. " diye çıktı bir anda ağzımdan . hemen elimle kapattım. "Seni öldürür . Psikopat halini bilmiyorsun. Şimdi def ol git!"

"İnsan kocasından kaçar mı be karıcığım?" Sesin sahibi tanıdığımdan arkamı dönüp baktım. Ali arabadan inip kahkaha atarak yanıma geliyordu.

"Komik mi? Korktum!" azarladıktan sonra önüme döndüm ve yürümeye devam ettim. Bileğimden tutup kendine çevirdi.

"Kıyamam ben sana karıcığım çok mu korktun oy oy" pis pis sırıttı.

"Evet." kısa cevap verdiğim için şaşırdı.

"Tm"

"Tşk"

"Öd"

"Ne yapıyoruz biz?" diye soru yöneltince alt dudağımı sarkıttım.

"Sen başlattın." omuz silkti.

"Kızdın mı sen bana?" bu sefer omuz silken taraf ben olmuştum.

"Umurumda bile değilsin" kestirip attım. Şaşkın şaşkın bana bakmaya devam etti.

"Umurunda olmak isteyen yok" kaşlarımı çattım . Eliyle başıma dokundu. "Burda.." daha sonra kalbimin üzerine koydu. "Ve burda olduğum sürece."