ÜVEY KARDEŞİM

22. Bölüm

ÜVEY KARDEŞİM

22. Bölüm

Bölümler düzenlenme aşamasında. Okumamanız tavsiye edilir.

Multimedya da Pınar'ın göz rengi♥️

-

Anneme söylemem gerekiyor muydu? Veya başka birine? O kadar derdimin arasında birde bu kist işi çıkmıştı.

Şu an nerede miydim? Bir kafenin tuvaletinde. Aynada o duygusuz suratımı inceliyordum. İçime attığım bütün dertler başka bir tanesi eklendiğinde hepsi birden ortaya çıkıyordu ve duygu patlaması yaşıyordum.

Ayna da kendime bakmayı kesip musluğu açtım. Suratıma su serperken yan taraftan bir tomar peçete alıp yüzümü sildim.

Üstümde voleybol formaları yoktu. Mert hastaneden dönerken arabayı bir mağazanın önünde durdurup kıyafet almıştı.

Hastanede iken Suat amca arayınca alel acele çıkmak zorunda kalmıştık. Okul çıkışından sonra yaklaşık dört saat içinde eve gelmemizi söylemişti. Odamı yapıyordu sanırsam. Biz ise çoktan geç kalmıştık...

Saçımı başımı düzelttikten sonra tuvaletten çıktım. Cam kenarında oturan Mert'in yanına gelip oturdum.

Mert oturduğumda kafasını bana çevirdi. O da verdiğim tepkiye şaşırmıştı. Benim de hayallerim vardı. Bir genç kıza çocuğunun asla olmayacağını söylediğinde normal bir tepki verecek değildi.

Mert'e okula geri gitmeyi teklif etmiştim ama kabul etmeyip buraya sokmuştu bizi.

Kahverengi tonlarının hakim olduğu yerde masalar da odundandı. Genellikle herşeyi kahverengi ve odundan yapmaya çalışmışlardı. Garip bir şekilde beğenmiştim.

Önümde ki sıcak çayı yudumlarken Mert benden gözünü ayırmıyordu. Dışarıya bakan gözlerimi ona çevirip aynı şeklide ona baktım.

"Niye öyle bakıyorsun?"

"Bu kadar üzüleceğini fark etmemiştim." dedi kısık sesle.

"Düşünsene," dedim kollarımı masaya koyarak. "Bir kadın olduğunu düşün, hiç çocuğun olmayacak. Bir tarafım eksik gibi hissediyorum. Sanki kadın değilim artık..."

Elimi tuttu. "Öyle şey olur mu?" Sıkıntıyla iç çekti. Elimi geri bıraktıktan sonra eliyle sakalını kaşıdı. "Ne diyeyim bilemiyorum. Erkek veya kadın olmanın şartları diye maddeler yok ki. Göğüs kanseri birisinin göğsü alındığında o artık kadın olmuyor mu? Ne oluyor bizim bilmediğimiz ayrı bir cinsiyet mi var?"

Gülümseyerek ona baktım. Mert ekledi, "Kendini eksik hissetme, sen sandığından daha fazlasının."

Utançla başımı eğdim. Sanırım şu an moralimi en iyi düzeltebilecek kişi Mert'ti. İyiki onunlaydım, iyiki buradaydı.

Şu zengin kesime girdiğimden beri başımı bela bırakmıyordu. Dövülmem, merdivenlerden yuvarlanmam, şimdi bu kist işi. Daha başıma neler gelecekti... Kisti aldırmam ordan geçen bir damarı kesme sonucu hayatımı kaybetmeme sebep olabilirdi. Şu an böyle birşey düşünmüyordum ama ilerde ki kararım hiç belli olmazdı.

Çaydan bir yudum daha alıp yerine koydum.

Mert gülümseyerek bana baktı. "Delice bir şey yapalım mı?"

Kollarımı masada birleştirip ona daha da yaklaştım. "Nasıl bir delilik?" İki dakika önce suratımdan mutsuzluk akıyordu ama şimdi söyleyeceği şeyi deli gibi merak etmiştim.