ÜVEY KARDEŞİM

3. Bölüm

ÜVEY KARDEŞİM

3. Bölüm

Bölümler düzenlenme aşamasında. Okumamanız tavsiye edilir.

Multimedya da Mert var ♥️

_

Suat amcaya soran gözlerle bakarken, "Tanıştırayım, bu oğlum Mert." Diyerek Mert'i gösterdi.

Mert'e döndüm. "Evet, kısmen tanışmıştık."

Suat amca şaşkındı. "Nasıl? Nerde tanıştınız?"

Gözlerim tekrar Suat amcaya kaydı. "Ben kıyafet denerken küçük bir sohbetimiz olmuştu." derken Mert'e yandan bakış attım.

Şaşkınlığını belirten ifadeler sergiliyordu.

Elimi tokalaşmak için uzattım. Mert'te elini uzattı ve gözlerime bakmadan elimi hızlıca geri bıraktı. Kabalığına şaşırdığımı belli etmeden gülümsedim ve annemle Suat amcanın damatlıklara doğru gidişini izledim.

Böyle beklemiyordum. Mert'in kabinin ordayken ki sempatikliği ve güler yüzü uçup gitmişti.

Annemler gittiğinde Mert ile yalnız kaldık. Kapının önüne çıktık ve konuşmaya yeltendiğimde Mert'e bir telefon geldi ve benden uzaklaşarak konuşmaya başladı.

Konuştu, konuştu... Yarım saat boyunca uzaklarda dolaşıp durdu. Belki de konuşuyormuş gibi yapıyordu. Bilmiyordum.

Annemle Suat amca geldikten sonra gelinlik almaya gittik ve şu an da eve gidiyorduk.

Ön koltukta oturan Mert'in arka profilini inceliyordum. Burnu havada birine benziyordu, ilk gördüğümde sevimliliğine bakmıştım ama şu an tek düşündüğüm nasıl bir insan olduğuydu. Onunla aynı evde nasıl yaşayacağımdı.

Sonunda eve geldiğimizde Suat amcaya kafamla selam verdim ve Mert'in de elini sıktım. Bunu yapmamı bekledikleri için yaptım, o kaba hareketinden sonra bir daha selamlaşmazdım yoksa.

Eve girdiğimde yatağıma kendimi direk atmak istiyordum. Poşetleri kenara bırakıp odama giderken anneme de "İyi geceler." demeyi ihmal etmedim.

Üstümdeki kıyafetlerle direk kendimi uykunun kollarına bıraktım.

*

Annemin sesiyle irkildim.

"Canım kızım hadi kalk, kahvaltı hazırladım. Hem... senin sevdiğin şeyleri yaptım." diyince gülümsedim ve yatakta doğrulup elimle yüzümü ovaladım.

"Saat kaç?"

"Saat öğlen bir oldu. Suat amcan da geldi oğluyla beraber, hadi bekletme onları ayıp olur."

İçimi saran heyecanla birlikte hızlı adımlarla banyoya ilerledim ve yüzümü yıkadım. Bu mutluluk heyecanı değildi. Utanma heyecanıydı. Hayatıma giren bu insanları tanımanın ilk günüydü. Hızlı adımlarla odama döndüm ve üstümü değiştirip aşağı indim.

"Günaydın," diyerek masaya oturdum. "Hoşgeldiniz."

Suat amca, "Hoş bulduk kızım. İyi misin?" Diye sordu. Kafamı evet anlamında salladım.

Mert önündeki yemekle ilgileniyordu, suratıma bile bakmamıştı.

Zaman geçedursun, Suat amca, "Bugün birşeyler yapalım diyorum..." Elini düşündüğünü belli eder şekilde çenesine koydu. "Mesela lunaparka gidebiliriz."

"Benim işe gitmem lazım ama siz gidebilirsiniz." dedi annem bana soru sorar gibi bakarken.

"Tamam gidelim, benim içinde değişiklik olur," dediğimde Mert dışındaki herkes bana şaşkınlıkla bakıyordu. Suat amcanın gözlerindeki şaşkınlık yavaşça gülümseye dönüştü. Dile getirmesekte annem bu evliliğin benim için iyi olmayacağının farkında olmalıydı. Suat amca da kendi oğlu için aynını düşünüyordu. İki genci aynı eve koyup bir şeylerin normal gitmesini bekleyemezdiniz...