[PUBLISHED BOOK] Three words, Eight letters, Say it and I'm Yours

Three words, Eight letters, Say it and I'm Yours [55]

Now a published book under Summit Media. Php 175.00. English. Available in all bookstores nationwide. :) If you love COUREANS, GIANELS and BRANDED LOVERS then do grab a copy! 

CHAPTER 55

Chanel's POV

"Hello? Babe? Ready ka na ba?"

"Oo. Asan ka na ba?"

"Malapit na ako. Be ready."

"Sure."

"Bye Babe. I love you."

"Sige."

Tumingin ako sa salamin at napaisip.

Bakit sa akin kailangan mangyari ito? Bakit?

Bumaba ako papuntang sofa. Nakita ko na lang si Mama at si Papa umiiyak.

Hindi ko mapigilang mapaiyak din kasama nila.

Haaay. Ang bigat bigat ng pakiramdam ko.

Pakiramdam ko pasan ko ang buong mundo.

"Iha. Sorry. Nakita mo kaming ganito. Teka bakit ka nakadress. Ngayon na ba ang lakad niyo ni Kean?"

Sabi ni Papa na nagpunas ng luha niya at pinipilit magmukhang masaya sa harap ko. Sa sobrang lungkot niyakap ko

na lang siya. Naramdaman ko naman na may pumatak na luha sa braso ko.

Umiiyak siya.

Si Papa, si Tito Ken na isip bata, malambing at palaging masaya.

Umiiyak. :(

Parehas sila ni Mama. Masyadong mahalaga ang kumpanyang ito.

Si Mama. Para sa kanya ang kumpanya ang huling alaala ni Papa. Yung totoo kong ama.

Si Papa naman. Kung matatandaan. Ang pagnanais niyang umasenso ang kumpanya ang naging dahilan ng

paghihiwalay nila ni Tita Camille. Ito rin ang dahilan kung bakit sobrang layo ng loob ni Kean sakanya. Kung kailan

naman ayos na sila ni Kean saka mangyayari ito sa kumpanya.

Bakit ganito?!

Kung kailan masaya at ayos na lahat saka bumabaliktad.

It's like a twist in time.

Umalis siya sa yakap. Hinarap ako at pinunasan ang luha ko.

"Maging masaya ka. Lalo na ngayon. Wag mong masyadong problemahin ang kumpanya. Ako ang papa mo. At papa

ni Kean. Ako ang bahala sa inyo."

Tapos ngumiti na lang ako at niyakap siya. Tapos lumapit si Mama. Nagyakapan lang kami doon.

"Oh ano to?"

Lahat kami napatingin sa may pinto. Si Kean pala.

"Hindi ko po nanakawin sa inyo si Courtney. Hihiramin ko lang.. Habang buhay."

And as usual. Sa gitna ng lungkot ko. Palaging lalabas si Kean para pangitiin ako.

Tumabi siya sa akin at inilagay niya ang kamay niya sa may bewang ko.

ìPara kayong aattend sa prom ah!.

ìOo nga eh. ;"> Nakakakilig..

ìTeka! Picture. Alaala..

Tapos umalis siya at kinuha ang camera. Tumingin ako kay Kean at kita kong nakatitig siya sa akin. Nailang ako kaya

napatingin ako sa kabilang direksyon.

Lumapit siya sa tenga ko at bumulong ng.

"Hindi na ako makapaghintay na iharap ka sa altar."

Tapos sobrang namula ako doon. Parang sasabog ang puso ko sa sobrang kilig. ;">

Tapos dumating si Papa. Pinagtabi niya kami at.

*CLICK*

"Waaah. Bagay na bagay talaga kayo! Osiya sige na dali. Pumunta na kayo sa pupuntahan niyo. Gabi na. :)"

"Sige po. Una na po kami."

Tapos hinawakan ni Kean ang kamay ko at inilalayan ako papunta sa kotse niya.

Saan kaya ako dadalhin ng lalaking ito?

"Mahaba ang biyahe natin. Mukhang pagod ka. Matulog ka muna."

"Huh? Aya--"

"Matulog ka na muna. Hindi naman kita ililigaw eh. Haha. Sige na. Tulog na."

At dahil sa sinabi niya. Natulog nga muna ako.

*Smack*

"Babyyyyy. We're here."

Tapos nakita ko lang naman ang lalaking mahal na mahal ko.

Pagmulat ko..

O______O

WTF?!