UĞULTU

- 32 -

Es- Selamu aleykum..

Bölümleri beğenmeye bilirsiniz. Ya da hoşunuza gitmeyen yerler olabilir. Çok normal.
Benim bile sevmediğim olaylar olabiliyor hikâyemde...

Bu yüzden - saygı çerçevesinin dışına çıkmadan- bana iletebilirsiniz.. Elbette ki hatalar olur, beraber düzeltmek varken neden gönül kıralım ki?

Ah birde, bölüm normal bölümlerden azıcık daha kısa. Bunun için kusura bakmayın. Yetiştirmek için yazdım. Daha fazlası olmadı. . Dua edin benim için.. Ve şu bol bol yorum yapan turtara sesleniyorum. . Bu bölümde azıcık daha fazla yorum yapın olur mu?? *-*

Keyifli okumalar! :)

Her şey değişmişti hayatımda.. Beni değiştiren bir melek vardı..
Ve ben onu unutmuştum. Yüzünü hatırlayamıyordum..

Tanrım yardım et bana. Ne yapmam gerek?

Uykusuz bir gece ve doğmak bilmeyen bir sabah..

Türkiye.. Oraya geri dönmeliydim. Orada başlamıştı her şey...

Yapmam gereken bir iş vardı. Bir an önce halledip Türkiye'ye dönmeli , Güneş'imi bulmalıydım..

...

Otelden çıkarak Alexeia'nın mailindeki adresi taksiciye gösterdim. Şoför bir şeyler söyleyerek aracı çalıştırdı. Ve böylelikle olay başlamış oldu. Belki de az sonra senin ecelin olmaya geliyorum Benedetto!

Taksi uzun bir zaman sonra durdu. Etrafıma baktığımda büyük bir siteye geldigimizi farkettim.

Sırt çantamdan kağıt kalem çıkararak taksiciye uzattım..

"Buraya çok yabancıyım. Arkadaşıma bakıp döneceğim. Beni bekler misin ? Kazanacağının iki katını ödeyeceğim.."

Şoför şaşkınca yüzüme baktı. Ardından başını memnun bir ifade ile salladı.. Kocaman gülümsediğinde sarı dişleri bıyıkalarının arasından fırlayacak gibiydi..

Kapıyı açarak taksiden indim..
Sitenin görevlileri girmemi engellemişti. Sürekli konuşuyorlardı ama anlamıyor, anlatamıyordum..

Elimdeki kalemi göstererek bir kağıt vermelerini imâ ettim..

Elime bir kitap uzattıklarında Benedetto'nun lise arkadaşı olduğumu, mezunlar gecesi partisi yapılacağını bu yüzden ona ulaşmam gerektiğini yazdım..

Planımda böyle bir şey yoktu. Ama yalan söylemeye mecburdum..
Kitabın üzerine bir şeyler yazarak geri verdiler..

"Rose ailesi evde degiller.. Düğünleri için Moskova Gold Hoteldeler.. Oraya gidebilirsiniz.."

Teşekkür ederek oradan uzaklaştım . İnsanlar aptaldı.. Masum bir gülüşe kanabilecek kadar fazlasıyla aptal..

...

Cebimdeki paranın çogunu taksiciye uzattım ve beni görevlilerin dediği otele götürmesini yazdım bir kağıda...

Dev otelin salonunda düğün vardı ve sadece davetli olanlar içeriye giriyordu..

Otelin arka tarafında araçların yanına gittim. Elbette ki oradan çıkacaktı..

Arabalar görevliler tarafından alınıp götürülüyordu. Böyle giderse onu bulmam zordu..