UĞULTU

-10-

Selamun aleykum..
Çok dram yazdığımı düşünüyorum.
Bir arkadaşım(canım arkadaşım ) neredeyse ağlayacağını söyledi (Buradan ona kocaman öpücüklerr..!)
Biraz komiklik olsun mu ??

Olsun dediğinizi duyar gibiyim. :))

Sanırım güzel bir bölüm , sizi bekliyor!
Çok konuştum bu kadar yeter ;)
Keyifli okumalar!

Toplantı için hazırlanıp odamdan çıktım. arkama baktığımda, dağılmış mektuplar ve fotoğraflar bana bakıyordu.
Bense acı denizinde boğulmuştum, daha fazla acı çekemezdim.
Bunu da erteledim ve buradaki yeni hayatıma ilk adımımı attım.
Kapıyı kapatıp merdivenlere yöneldim.

Tam sekiz kat merdiven inmiştim.Uzun zamandır spor yapmadığım için aciz bedenim çok yorulmuştu. Nefes nefese ilerlerken kendime kızıyordum. Ne diye koşarak indim ?
'Ya hala buradaysa' diye düşünmeye başlamıştım ki yine karşımdaydı. Yanında iki kişi vardı biri mavi saçlı garip bir kız diğeri ise O'nun gibi kapalı biriydi.
Onun karşısında olabileceğim bir yer bulup oraya oturdum , telefonumla ilgileniyormuş gibi yapıyordum.
Saatlerce durup onu izleyebilirdim. O tatlı gülüşü beni gülümsetiyordu.
Oturduğum yerden kalktım ve bir an önce gitmek için kapıya yöneldim. Gitmem gerekiyorken durmuş O'nu izliyordum.
Neydi bu göğsüme saplanan tatlı acı? O gülümserken kendimden geçmiş acılarımı unutmuş gülüyordum.
'Kendine gel Karel!' adımlarımı hızlandırıp ilerlemeye devam ettim.
Sağ tarafıma döndüğümde son kez tatlı gülüşünü izlemek istemiştim. O'na yaklaşan görevliye çarptı ve düştü. Bu kız nasıl oluyorda her hareketi ile beni mutlu edebiliyordu.? Tatlı bir gülüş sahibi ve sakar.
Yerde acıyla kıvranırken elimi uzattım ona.
O ise arkadaşı olduğunu tahmin ettiğim kişinin elini tuttu. Bu nasıl bir tavır böyle? Kendini beğenmişlik desem değil. Bu kadar masum biri kibirli olamaz değil mi?

Elimi tutmadı. Tutsa n'olurdu sanki? Yemezdim ya.
Peki ben? neden bu kadar öfkeleniyorum hiç tanımadığım birine? 'Buna cevap verebilirmisin Karel?' Hayır kalbim , hayır..

Kapıdan çıkıp bir taksi çevirdim ve adresi gösterdim. Taksici başıyla onaylayıp ilerledi. Yolu izleyen şöföre karşın düşüncelerim yanızca birisindeydi.

Ben Karel Sparrow..
Hiç kimseye yardım etmeyen biri olarak yere düştüğü için ona elimi uzattım. Peki o ne yaptı?
İzin bile vermedi.
Ama gülüşü herşeyi silebilirdi. Onca acılarım varken yine onu düşünüyordum. 'sanki aptal bir aşık gibi' Ne aşkı ? Ben aşık falan değilim. sadece ...
' sadece ne?' diyerek beni alt eden benyim, kalbimi gözaltına almıştı bile. Ben temiz birini saklayacak kadar temiz bir kalbe sahip değilim ki..
Benim kalbim paramparça , kirli ve çok dağınık. kim yaşayabilir orada?
Düşüncelerime meydan okuyan, taksinin durmasına sebep kırmızı bir arabaydı.

( BELİZ )

Saçma sapan bir hal içindeydim.
"Ne o öyle el uzatmalar falan.
Sen görmüyormusun ben mümin bir genç kızım. Ne hadle bana elini uzatır , yardım etmek istersin?"
"Beliz hayırdır ?"
"Ne bileyim ya. Uyuz oldum zaten. Pislik herif!"
"Kızım saçmalama adam yardım etmek istedi ne var bunda bu kadar büyütecek? "
"Leyal! O bir erkek."
"Evet 'ÖCÜ' değil. " Bu kızın neyi var böyle?
"Ya Leyal delirdin mi ? Tabi ki öcü değil , sadece kapalı bir kız olduğumu görüyor o halde ne diye yardım etmeye çalışıyor ? Orada sizde vardınız , yardım edecek kimsem yokmuydu ? Kendim de bilirdim elbet kalkmasını. Çok yalnış bir hareketti. Düşünceniz adam!"
"Tamam sakin ol. Belki bir anlık endişeyle uzattı elini. Tamam bak oldu bitti , bir daha görmezsin zaten. Boşver tatlım unut gitsin."
"Bu kadar öfkelendiysem nasıl unutabilirim ? Hem ben senin tatlın değilim. " Boşver ' miş. Uyuz Leyal n'olucak.
"Ah tabii.. Sen benim Acı'msın. Pul biberli olanından.."
"Uf tamam ya zaten sinirliyim bir de onu hatırlatma. Ya çek elini kaza falan yapacağız. " Zaten sinirliydim bir de gelmiş en nefret ettiğim şeyi yapıyordu. Gıdıklanmak, en nefret ettigim huyum.
"Ay tamam tamam.. Allah korusun.."
Dikkatimi çeken şey ; takip edildiğimi zannetmemdi.
" Ya Leyal. şu taksi bizi mi takip ediyor?" Deminden beri sürekli aynaya bakıyordum ve hep aynı taksi arkamızdan geliyordu. Korkmaya başlamıştım. Zira olduğumuz bölge karanlık ve ıssızdı.
"Saçmalama. Kafayı yedin sen iyice.. "
" Tamam bak arkaya bak. Önümüzde iki yol ayrımı var. Okula gitmek için sağdan gitmem gerekiyor, sağdan gideceğim." Direksiyonu sağa doğru hareket ettirdiğimde artık sağ yola girmiştim. Arkamızdaki taksi de aynı yöne doğru gelmişti.
" Ya Beliz gerçekten de takip ediyor gibi. Ne yapacağız?"
'Allah'ım yardım et. Ne yapsam' diye
düşünmeye başmamıştım ki ilerde polis arabalarını görmemle umut ışıkları yanmıştı kalbimde.
"Çok şükür. İlerde çevirme var. Hemen polislere el işareti yap."
"Tamam." çok korkyordum ve Rabbim çıkış yolunu göstermişti.