Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Soğuk suyun bedenime çarpışıyla birlikte, zihnimdeki bulanıklık bir nebze olsun dağılıyordu. Duşun altında, her bir su damlasının vücudumdan akıp gitmesini izlerken, Daniel'in sözlerini düşünmeye başlamıştım.
Karanlıkların Lordu...
O, yaratılanların en güçlüsü, Yüce'nin en sevdiği ama aynı zamanda kovulmuş olan...
Bu gerçek, beni derin bir ürpertiyle sarsmıştı. Kalbim hala deli gibi atıyordu ve nefes almakta zorlanıyordum.
Gözlerimi kapatarak suyun altında durdum. Daniel'in gözlerindeki karanlığı hatırlamak istemiyordum. Onun kim olduğunu bilmek, bana acı veriyordu. Her ne olursa olsun ben ve diğer insanlar Yüce'ye inanır ve ona itaat ederdik.
O yasaklanmıştı ve onun yanında nasıl durabilirdim?
Onunla ilgili hislerim karmaşıktı.
O hikayede ki yılan değil, o hikayedeki yasak meyveydi.
Sözleri kafamda dönerken, kendimi toparlamaya çalıştım.
Su biraz daha soğuklaştığın da güçlü olmam gerektiğini biliyordum. O an, yanı başımdaki diğer kabinden bir ses duydum.
"Litavis?" Anna'nın sesi, suyun altında bile net bir şekilde duyuluyordu.
"Sen misin?"
Şaşkınlıkla cevap verdim.
"Evet, Anna. Sen de mi buradaydın?"
"Evet," dedi Anna, sesi biraz daha yakından geliyordu.
"Duş alırken düşünmek iyi geliyor. Johan, hepimizi odasına davet etti. Hazır olunca birlikte gidelim.''
Anna'nın sesi, içinde bulunduğum durumu daha net bir şekilde anlamama yardımcı olmuştu. Suyu kapatarak kendimi toparladım.
"Tamam. Hazırlanıyorum."
Duştan çıkıp hızlıca giyindim. Aynada kendime bakarken, bu karanlık dünyada ışığımı bulabileceğime inanıyordum.
Anna ile birlikte duş alanından çıkarak koridor boyunca Johan'ın odasına doğru yürüdük. Johan'ın bizi neden çağırdığını bilmiyordum ama bunun önemli olduğunu hissediyordum. Anna, yanımda yürürken sakin görünüyordu ama gözlerinde bir endişe vardı.
"Her şey yolunda mı, Anna?" diye sordum, ona dikkatle bakarak.
"Evet."
Johan'ın odasına vardığımızda, kapıyı hafifçe çaldım. Kapı açıldığında, içeride Daniel ve Leonard'ın da olduğunu gördüm. Hepimiz buradaydık.
''Tatilde, hiç bir yere gitmeyeceksiniz.'' dedi.
Daniel sırıttı.
''Ceza mı? Cezaları severim.'' dedi ve masada duran kağıtları karıştırmaya başladı.
