Chapter 20 <> Terrified

52 0 0
                                    

Chapter 19 <> Terrified

         July 15

                Bakit nga ba ako nandito ulit?

                To make sure that he’s not sick because of me

                Yep, tama iyan nga ang pinunta ko pero bakit hindi ko man lang maihakbang ang paa ko para kumatok sa pinto?!

                Dahil lalo kang masasaktan?

                I really hate my mind when it’s always right.  How am I supposed to avoid falling in love with him kung lagi ko siyang nakikita?  Besides, galit nga ako sa kaniya ngayon, di ba?  Kaso maysakit siya and PJ told me that he’s living independently kaya mag-isa lang siya ngayon.

                I’m such a masochist.

                I let out a deep breath and braced myself to knock on the door when suddenly my phone started to ring the tone for a call.  Kinuha ko agad ang phone ko sa pocket at sinagot nang makitang si AA pala ang tumatawag.

                Call Convo:

                Euna: Hello, AA.

                AA:  Nasaan ka ngayon?

                Euna:  Uhmm . . . nasa—

                AA:  Don’t tell me nasa place ka na ni Ryuu?

                Euna:  Not exactly.

                AA:  Unbelievable.  It could be a trap, you know.

                Euna:  I need to try dahil baka dahil sa akin kaya siya nagkasakit.

                AA:  I know you can’t resist to help pero uso naman ang cellphone at pwede kang tumawag ‘di ba?

                Euna:  I know that pero gustong kong makita dahil baka hindi naman siya magsabi ng totoo.  Besides, we’re not on speaking terms, right now.

                AA:  Gusto mo siyang makita even thought it hurts?

                Euna:  Yes . . . wha—  How?

                AA:  Bestfriends mo kami, Euna.  Of course, we know you.

                Euna:  Anong sabi ni Marie?

                AA:  She’s not saying anything.  She’s just worried for you, we all are.

                Euna:  I’m sorry but I’m hanging up.

<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3

                Pagkatapos ng ilang minuto nang pagkalma ng sarili ko ay pumwesto na ako sa harap ng pinto para kumatok.  I don’t like keeping secrets from them.  I need to finish this.  After this, wala na akong iisipin at mararamdamang guilt.

                Kumatok na ako sa pinto pero wala namang lumabas kaya kumatok ako ulit.  This time the door opened. Sobrang bilis ng pangyayari, the next thing I know, a hand shot out from the door and grabbed my hand to drag me inside.

                In front of me was Ryuu, looking so serious.  Gusto kong kumilos but there was no room to move dahil sa magkabilang kamay niya sa mga gilid ko.  What is he trying to do?  Nakita niya siguro ang pagtataka sa mukha ko since he suddenly smirked.

Game of LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon