Chapter 28 <> Monologue
Euna’s PoV
Nag-snap out ako sa pagkakatulala ko.
Nasaan na naman ba ako?
Lumingon ako sa paligid ko and feeling ko pinipiga ang puso ko nang ma-realize ko kung nasaang lugar ako. Hindi naman na ito bago dahil I’ve been doing this for the past few days pero masakit pa rin malaman na my feet are dragging me here unconsciously.
I’m here at the place where I first met him.
Lumakad ako kung saan iyong mismong spot na inupuan ko habang umiiyak dati at pumuwesto roon. Inilapit ko ang mga tuhod ko sa akin at iniyakap ko roon ang mga kamay ko habang niyuko ko ang ulo sa tuhod ko dahil piling ko kapag hindi ko ginawa ito ay bibigay na ako. I curled myself like a child to contain the pain.
I feel terrible dahil sa mga nangyari.
I feel weak dahil sa sakit na nararamdaman ko.
I feel ashamed dahil nagpaloko ako.
Most of all, I feel this unbearable pain dahil I can’t stop loving him. If only, I can make this heart stop from feeling matagal ko ng ginawa.
Sh*t ang tanga ko!
Why did I let myself fall in love with him?
At dahil naalala ko na naman ang katangan ko, pumatak na naman ang mga luha ko na wala na atang katapusan. Siguro, dahil dito ko lang kaya ilabas ang nararamdaman ko sa lugar na ito. It seems appropriate na dito ko ilabas ang sama ng loob ko. Besides, ayoko makita ng Femmes na nagkakaganito na naman ako. I don’t want to let them know that I’m hurting more than ever since napaka-supportive nila sa akin. Ni isang beses hindi nila ako sinisi. No I told you so’s and no pitiful looks, sumakay lang sila sa gusto kong mangyari, to forget that I’ve ever met Ryuu Kirizawa. So . . .
What the hell am I doing here?!
Ah oo, may hinahanap nga pala ako.
I am looking for my identity.
Before I met him, hopeless romantic ako who fell in love with love. After I met him, I learned how to play with love. After he returned, I changed again.
Sino na ako ngayon pagkatapos niyang paglaruan?
Who am I?
Hindi ko na alam kung ano ng gagawin ko.
Will I forgive and forget?
Magpapaka-bitter na lang ba ako forever?
Or will I move on and find someone new?
Hindi kaaya-aya ang choices pero I don’t want to be stuck like this.
Ayokong maging ganito na lang ako. Ngayon ko lang na-gets kung bakit unrequited love ang punishment for losing. It really hurts to love someone who can’t love you and played you at the same time.
Napatawa ako ng mapait.
Ito na ba ang karma ko?
I’ve also been hurt before ‘di ba dapat quits lang.
Grabe namang parusa ito.
Tumayo ako bigla para bumalik na sa Femmes at baka hinahanap na nila ako. I don’t like making them worry pero parang bigla akong nahilo.
Strange bakit parang biglang sumama ang pakiramdam ko?
Naglakad na ako papunta sa main road ignoring the dizziness.
Miss . . .
Gamitin mo itong panyo . . .
Huwag ka nang magpaloko . . .
Biglang inatake na naman ako ng past kung kailan ayoko ng maalala pa ang dati. I closed my eyes and I could almost see him giving the handkerchief to me kahit halatang napipilitan lang siya.
Miss . . . Miss . . .
Stop this!
Iyong panyo . . .
I lost my grip on reality dahil piling ko malulunod na ako sa nakalipas.
Euna . . .!
I heard a voice then I blacked out.
<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3<3
<A/N: Quota cleared for this week! Anyways, gomenasai for the short UD kasi I’m preparing for the next chapter since medyo lengthy iyon at moments ng lead characters iyon. I need motivation, guys!!! XD Comments and votes are very much appreciated. ;) As usual, enjoy reading, vote, comment and share! –cesleigh>
BINABASA MO ANG
Game of Love
Teen FictionLove has different meanings for different people In pursuit of its meaning we try to feel it kaya naman you try to fall in love At first you thought it's LOVE at first sight since you felt those special feelings But it didn't work. . . Then you deci...