Chapter 25: It ENDS

834 5 0
                                    

Sorry delay na delay ang Update. Tinamad eh.Reyna ng katamaran. Bow! Bye bye Number meets Love. Alam ko pong epic nitong story na 'to sorry to say for that.

--

CHAPTER 25

Kathryn's POV

 Nung araw na magkasama kami ni Daniel, Nawalan na kami ng communication afterall. Nawala lahat as in pati Facebook and Text.

Ang alam ko lang talaga nawala siya agad ng bigla. Baka nga siguro naka-Move on na siya. Let's Accept that Fact.

Nandito ako ngayon sa Cafe World namin, Yup! It's Mine. 7 years ago na po ang nakakalipas pero ako? Single padin. Libre ang drama!

" Mam' Kathryn? Nandito na po si Mr. Chua" Again?  Nagtataka kayo siguro kung sino si Mr. Chua siya lang naman po ang makulit na manliligaw ko. For sake 5 years na yata to nangungulit sakin eh.

Lumabas na ako sa Office ko at Pinuntahan si Albie.

"Albie?" tawag ko sa kanya.

"Oh my dear Kathryn!" sabay hug sa'kin.Grabe? Close ba kami neto at makayakap wagas?

"Albie, Please stop this nonsense." Tumingin lang siya sa akin ng blangko. Wow this Great di ba?

"What are you talking about?" tanong naman nito sa akin ng pabalik.

"Look, 5 years ka na di ba nangungulit sa'kin kung pwede mo akong maging GIRLFRIEND? And my Answer is NO. Albie, Maraming iba dyan mas deserving sila sayo. Alam kong nahihirapan ka na kaya please stop this."

"Bakit Kathryn? Siya parin ba?Siya? Look! Bakit hindi mo pa kaya mag- move on? Wala na kayo! It's Over! Bakit hindi mo isipin yun? Iniwanan ka niya! Minahal mo pa din, Alam mo knug sino mas nahihirapan sa ating dalawa? Kundi IKAW! Kaya ko naman tanggalin yang sakit sa puso mo eh, Kung pinayagan mo akong pumasok dyan! Kaso Hindi eh. Mas Pinapasok mo pa siya kaysa sakin na NAWALA at INIWAN ka niya. Basta basta. I think this well be the END! Payo ko lang sayo 'to Kathryn ha? Hinding- hindi ka maging masaya kung patuloy mo padin siya mamahalin. If i where you hahanapin ko ang nagpapasaya sa'kin. Una na ko! Bye." 

Naging masaya ba ako after these all? Hindi ko namalayan may tumulo na palang luha na galing sa mga mata ko.

May naglahad sa akin ng isang panyo na Black & White. Kinuha ko nalang yun.

"Ano? Habang buhay ka nalang ba iiyak dyan miss?" Pagka-tingin ko sa lalaking nakaharap sa akin. Siya, Yung mismong tinitibok padin ng puso ko hanggang ngayon.

"Daniel?" bulong ko...

"Oh parang gulat na gulat ka? Miss?Anyway, bakit ka umiiyak dito?"  tanong niya sa'kin hindi na niya ako na kikilala..

"Ahh, Wala. Sige una na'ko!"Tinawag ko agad si Trisha at  sinabi ko aalis lang ako saglit.


Saan ba ako pwedeng pumunta? Ah, Alam ko na dun sa park. Malapit lang naman ang Park dito sa Cafe. Sumakay agad ako ng kotse ko at pumunta sa park.

Number meets LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon