Mafyanın Çocuk Bakıcısı✅ #Wattys2017

M. Ç. B. 6.Bölüm

Yorum ve vote leri unutmayalım......

"Madem uykun yok. Daha zevkli bir şeyler yapabiliriz." deyip dudaklarıma yapıştı.

Elim ayağıma dolandı. Ne yapmam nasıl tepki vermem gerektiğini bilmiyorum.
Mantığım 'yapıştır bir tokat' derken. Kalbim 'karşılık ver' diye sinyal veriyor.

Neden bende diğer kızlar gibi kendimi koruyamıyorum. Dışarıdan bakınca salak gibi mi duruyorum acaba? Herkes bana yükleniyor.
Baran'ın alt dudağımı ısırmasıyla ağzımdan küçük bir inleme sesi çıktı. Hangi ara karşılık verdiğimi bilmiyorum ama kalbim zafer kazanmışcasına deliler gibi atıyor.
Dudaklarını dudaklarımdan ayırıp alnını alnıma yasladı. Nesef nefeseydik.

"Elif"

"Seni çok özledim "diyede ekledi. Bu canımı acıttı. Beni öperken başkasını hayal etmesi. Ne bilim. Derin bir nefes alıp duvarla arasından çıkıp odama girdim. Yatağın üstüne oturup kalp atışlarımın düzelmesini bekledim. Neden bu kadar hızlı atıyorsun? Heyecandan mı? Korkudan mı? Kafamın içinde bir sürü cevapsız sorularla derin bir nefes aldım. Bana öldüğünü bildiğim karısının ismini söylemişti. Öyle hitap etmişti. Özlediğini söylemişti gerçi ses tonu açıkça hasretini haykırıyordu. Daha fazla bunlara kafa yorarsam çıkmaz sokağa gireceğim den eminim.

Ayağa kalkıp pijamalarımı giyindim. Daha sonra banyoya gidip oradaki işlerimi de hallettim. Yatağa uzanıp tavanı izlemeye başladım. Hayatın bana daha neler getireceğini bilmeden. Gözlerimin yavaş yavaş kapanmasıyla uyumaya karar verdim.

Sabah gözlerimi araladığımda yanımda yatan bir Baran beklemiyordum. Normalde şimdi hesap sormam lazım. Sen kimsinde beni odana getirirsin diye. Ama yapamıyorum. Korkuyorum. Neden korkuyoruma gelirsek, nedenini bende bilmiyorum ama çocukluğumdan gelen bir şey.
Yataktan kalkıp odadan çıkıp kendi odama girdim. Dolabın karşısına geçip dizlerime kadar gelen beyaz bi elbise elime alıp bir de beyaz babetlerimi aldım. Alt çekmecedende temiz iç çamaşırı alıp banyoya girip kısa bir duş aldım. Duştan sonra temiz kıyafetleri giyindim. Banyodaki diğer rutin işlerimi mi hallettim.

Banyodan çıkıp odanın içinde bulunan yani ayazın odasına çıkan kapıyı açıp ayazın odasına girdim. Hala uyuyordu. Yanına gidip açılan örtüyü üzerine daha sıkı sarıp örttüm. Hafif eğilerekte alnına tüy kadar hafif öpücüğümü bıraktım. Saçlarını okşarken gözlerim doldu. Tanımadığı bir kadına bilmem kaç haftadır anne diyordu. Tamam bana anne demesi çok güzel ama kendimi suçlular gibi hissediyorum. Daha fazla ona bakıp düşüncelerime dalıp gidersem hüngür hüngür ağlayacağım kesin. Bu nedenle kendimi hemen odadan çıkma komutu verip aşağı mutfağa inip kahvaltı hazırlama kararı aldım.

Aşağıya mutfağa indiğimde Baran'ın annesi hamur açmış börek yapıyordu. Şaşırmadım desem yalan olur çünkü hiç böyle fazla yemek veya hamur işi yapan bir kadına benzemiyordu.

"Günaydın "diyerek yanına yaklaştım. Beni gördüğünde içtenlikle gülümseyip" sanada günaydın kızım"dedi. Beni şaşırtmadı desem yalan olur. Dün bana kötü davranması şimdi ise iyi, anlamadım ve anlaşılan çözemeyeceğim ben bu kadını. Şimdi bu benim dün az da olsa yaptığı hakaretten sonra kötü davranacağım anlamına gelmez. Sonuç olarak ben kimseye kin besleyemem veya nefret edemem.
"Yardım etmemi ister misiniz? "diye sordum.

" Gerek yok kızım hem bittim zaten ama ocağa çay koysan iyi olur. "

" Tamam "

___________________________________

Uyandığımda Ayşe yanımda yoktu. Yataktan kalkıp banyoya gidip elimi yüzümü yıkadıktan sonra giyinme odasına girip siyah kot, beyaz T-shirt, siyah spor ayakkabılarımı giyindim. Saçlarımıda şekil verip son kez aynadan baktım.