Mafyanın Çocuk Bakıcısı✅ #Wattys2017

M. Ç. B. 15. Bölüm

Hikayemi okuyup beğeniyorsanız.... Yorum ve votelerinizi bekliyorum....

Yorum ve voteleriniz için çok teşekkür ediyorum...

Umarım beğenirsiniz....

Iyi okumalar :)

.................

Rabia dan...

Bugün cuma. Yani herzaman olduğu gibi Canlar bizde toplanacaklar. Canın ismini anmam bile kalp atışlarımın ritmini bozuyor.

Akşam için hazırlıkları yaparken heyecanlanmama mani olamıyordum.

Akşam olduğunda aynadan kendime Son kez baktım. Dizlerime kadar gelen yeşil bir elbise gitmiştim. Saçlarımıda at kuyruğu yapmıştım. Makyaj yapmadım. Abim şüphelenmesin.
Gerçi şüphelense neye yarar. Arkadaşlarına toz kondurmaz.

Zilin çalmasıyla kendime son kez çeki düzen verip koşar adımlarla aşağıya inip kapıyı açtım. Karşımda Can hariç herkes duruyor du. Baran abinin yanında adının Ayşe diye hatırladığım kadında vardı. Ve tabiki ayaz bütün sevecenliğiyle.

Bakışlarımı tekrar etrafta dolaştırdım. Belki görememişimdir umuduyla. Ama yok, gelmemiş.

"Çekil de geçelim aaa. Sevdiğine kavuşamayan kız gibisin. Ayrıca hayırdır, kime süslendin bu kadar. Bana mı. Kusura bakma tipim değilsin. "dedi burak sinsi bir sırıtışla.

" Sıkıyorsa tipin olsun. Ozaman varya senin ananın a-" Baran abinin araya girmesiyle abimin lafı yarıda kalmıştı.

"Ne yapacaksın Durdane teyzeyle. Elini öpmeye mi gideceksin. "

Burak zafer sırıtışını takınırken abim ise hemen yanında duran ayaza bakıp gülümsedi.

" Evet abi. Bayadır görmüyorum. Gidim bir elini öpüm diyordum."

Ardından bana bakıp ciddi yüz ifadesini takındı.

"Çekil de geçelim. "dedi sert sesiyle. Neyi kast eddiğini anlamaya çalışırken hala onları içeriye davet etmediğimi fark ettim. Kenara çekilip geçmeleri için yer açtım.

" Ben özür dilerim. Geçin sene. Dışarı soğuk. "

Herkes içeriye geçtiğinde derin bir nefes aldım. Gelmemişti. Ben onu görmek için tutuşurken o gelmemeyi seçmişti.
Belkide işi çıkmıştır? Yoksa gelirdi. Demi.?

Ensemde hissettiğim nefesle olduğum yerde sıçradım. Arkamı döndüğümde burakla karşılaştım. Kaşlarımı çattım.
O ise eğlenen yüz ifadesi ile bana bakıyordu.

"Çok belli ediyorsun. "

Neyi kast ettiğini anlamamıştım.

" Neyi. "

" Hayal kırıklığını. "

Beni benden iyi tanıması sinirlerimi bozuyor. Can konusunu bir tek o biliyor.

" Ne... den gelmedi. "

İçten bir gülümseme sundu bana. Bazen iyiki anlatmışım diyorum bazen de korkuyorum. Nede olsa heyecanlanınca ağzından kaçıra bilir.

" İşi çıktı. Gelmeye bilir. "dedi samimi sesiyle.

Daha fazla kurcalamadım. Koluna girip onu salona doğru çekiştirdim. Herkes koyu bir sohbete dalmıştı. Ayşe dışında. Hala yabancılık çektiği belliydi.

Ayaz ayşenin kucağına oturmuş başınıda göğsüne yaslamış. Gözleri kapalıydı. Ayşede bir elini beline dolamış diğer eli ile ise saçlarıyla oynuyordu.