Mafyanın Çocuk Bakıcısı✅ #Wattys2017

M. Ç. B. 9.Bölüm

Burak'dan

Gördüğüm manzarayla şok oldum...

,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Ayşe yerde kanlar içinde yatıyordu. Koşarak yanına gidip diz çöktüm. İlk önce nabzına baktım, çok yavaştı. Hemen kucağıma alıp arabaya koştum. Ayşe arka koltuğa uzandırıp, hemen şoför koltuğunda yerimi alıp çalıştırdım arabayı.
Hastaneye varır varmaz Baranlara haber vermem lazım.

Hastaneye vardığımızda bağırmaya başladım.
"ÇABUK BİR SEDYE GETİRİN. ÇABUKKKKKK"

Ayşeyi sedyenin üzerine koydum. Doktorlar ameliyathaneye koşturuyorlardı. Ayşeyi hemen ameliyathaneye aldılar.
Telefonumun çalmasıyla cebimden çıkarıp açtım.
" Ne var "dedim.

" BURAK"
Aha Baran. Ne dicam lan ben şimdi. Oğlum söyle gitsin. Asıl söylemedim diye canımı alır o.

"Kusura bakma abi senin olduğunu bilmiyordum. "

" Nerdesin sen.? "diye sordu.

" Şey abi sana söylemem gereken bir şey var. "

" Söyle "dedi sert sesiyle.

" Abi siz gittikten sonra bende arabaya binip gidecektimki evden silah sesi geldi. "
derin bir nefes alıp konuşmaya devam ettim.

" Koşarak eve gittim. Kapıyı çaldım ama kimse açmadı kapıyı. Bende senin bize dağıttığın anahtarla açtım. İçeriye girdiğimde ayşe ne salondaydı nede mutfakta. Bahçenin kapısı açıktı koşarak bahçeye çıktığımda Ayşe yerde kanlar içinde yatıyordu. Nabzı çok yavaştı. Ab-"

"Nerdesiniz lan siz şimdi. Hangi hastahane "diyip sesini yükseltti.

" Ad********Hastahanesi "

" Hemen geliyorum. Hiç bir yere kaybolma. "deyip kapattı.

~yarım saat sonra~

" BURAKKKK"diyen Baranın sesiyle hazır ola geçtim. Hazır ol oğlum geliyor dayak.
Baran dibime kadar geldi. Hemen gözlerimi kapadım. Ben yumruk beklerken o bana sarıldı.
"Sağol kardeşim eğer sen silah sesi duymasaydın ne olurdu bilmiyorum. "benden ayrıldığında donup kalmıştım. Koska kara Mafya gelmiş bana sarılıyor ve teşekkür ediyor. Vayyy anasını bakalım daha neler göreceğim.

" Ne demek abi"

"Eee doktor bir şey dedi mi hangi odada Ayşe. "aha al boku yee burak. Ameliyathanede desem beni de ameliyat eder ama demesemde eder. İki seçenekte ********* çıkıyor. Hadi oğlum biraz cesaret. Ulan Rüzgar nerdesin sinirli yarim.

" BURAKK AYŞE HANGİ ODADA DEDİM" diye bağırdı. Evet yavaş yavaş sinirlenmeye başlıyor.

"Şey a.. abi ayşe hala ameliyatta. Daha çıkmadı. Durumu nasıl bilmiyorum. "dedim.
Baran bir şey demeden ameliyathanenin kapısına gidip bir yandan bağırıyor bir yandanda yumruklamaya /vurmaya başladı.

" AÇIN ULAN KAPIYI AÇINNN. EĞER ONA BİR ŞEY OLURSA HEPİNİZİN CANINI ALIRIM. AÇIN ULAN. "yanına koşarak gidip sakinleştirmeye çalıştım ama işe yaramadı. Baran sırtını duvar yaslayıp diz üstü çöktü. Bir şeyler mırıldanıyordu ama duyamıyordum.
Köşedeki sandalyeye oturup telefumu cebimden çıkarıp Rüzgarı aradım...
Üçüncü çalışta açtı.
" Nerdesiniz oğlum siz. "dedim.

" Çocukları Rabiyaya emanet ettik. Geliyoruz yoldayız. "dedi Rüzgar.

" Tamam "deyip kapattım.
Bakışlarımı Barana çevirdiğimde hala yere bakıyordu.Kaşları çatık bişeyler düşünüyordu. Yanına gidip elimi omzuma koydum.
" Abi iyimisin "diye sordum.

Bakışlarını bana çevirip" Rüzgarlar nerde "diye sordu.

" Yoldalar abi".

*****************

Baran'dan

Benim Ayşem hastahanede ve can çekişiyor . Evet o benimdi o çalışmaya başladığı ilk gün benim olmuştu. Evet onu ilk Elif olarak görmüştüm ama o Ayşeydi herşeyiyle.

Ona bunu yapanı bulup canını kendi elimle alacağım.
Burak olmasaydı napardım bilmem.

Ameliyathanenin kapısının açılmasıyla kendimi toparlayıp doktorun karşısına geçtim.

"Nesi var doktor "

" Hastanın neyi oluyorsunuz beyefendi "diye sordu doktor.

" Eşiyim. "

" Kurşun eşinizin göğüs kafesinde sıkışmış, çıkartamadık o yüzden uyanıncaya kadar yoğum bakımda kalcak. Bir hafta sonra tekrar ameliyata alacağız. "

Ne demek lan kurşunu çıkaramadık.

Doktorun yakasına yapıştım.
" Eğer ona bir şey olursa Azrailin olurum. Anladınmı beni. Eğer iki gün içinde uyanmazsa ölümlerden ölüm beğen "diye tısladım..

Doktor korkulu gözlerle bana bakıp konuştu.

" Hanımefendinin bünyesi kaldıramaz iki gün sonraki ameliyatı. En fazla dediğim gibi 1hafta."

Arkamı dönüp duvara bir yumruk geçirdim.
"Abi"diyen burak'a yumruğumu geçirdim.

"Ne var lan ne. "deyip tekrar yumruğumu geçirdim. Tekrar bir yumruk daha atacaktımki ameliyathanin kapısı açıldı. Ayşe sedyenin üzerinde cansız gibi duruyordu. Bian nefesimi tuttum. Ne yapacağımı bilmiyordum.

" Abi "diyen Emreyi duydum ama gözüm hala Ayşeydi.

Ayşeyi yoğum bakıma götürdüklerinde bizde peşlerinden gittik.

Ayşeyi makinelere bağlarkene gözümü ondan hiç ayırmadım.

Doktorlar ve hemşireler odadan çıkıp kapıyı kapattılar. Camın önünden onu inceliyordum. Küçücük bedeni sanki mümkünmüşcesine daha çok küçülüyordu. Rengi solmuş.
Kim yaptıysa onun burnundan fitir fitir getireceğim.

"Abi"emrenin sesiyle bakışlarımı ona çevirdim.

"Napalım şimdi. "diyede ekledi.

" Ooo adam bugün depoda olmazsa ölümlerden ölüm beğenin. ANLADINIZMI BENİ "diye kükredim.

" Anladık abi"deyip yanımızdan Burakla beraber ayrıldılar.

"Can"

"Efendim abi "

" Bu olayın arkasında kim varsa onu bulup getirin bana. "

" Tamam "deyip oda ayrıldı.

" Rüzgar Ayaz nasıl "

" İyi. Annemi istiyorum diye söylendi ama şimdi rabia ve kızların yanında. "

" Tamam. Ayşe olayından haberi olmasın. "

" Tamam "

" Abi iyi misin "diye soran merte çevirdim bakışlarımı.

" Sence "

" Anladım abi"dedi mert ve oda yanıma gelip camdan Ayşeye baktı. Ayşe içlerinden en çok Mertle iyi anlaşıyordu.

"O iyi olacak. Göreceksin seni, ayazı, bizi bırakmaz. "dedi mert.

" Olacak. Olması lazım. "diye mırıldandım.

/////////////////

Umarım beğenirsiniz..

Yb... Cumartesi günü tekrar sizlerle