M. Ç. B. 23.BÖLÜM

34.2K 1.4K 63
                                    

Merhaba arkadaşlar...
Malum hikayenin bitmesine bu bölmü saymazsak 22 Bölüm kaldı. Ve bu hikayeden sonra söylediğim gibi Rabia ile Can'ın hikayesine başlayacağım.

Sizden istediğim eğer aranızdan kapak resimleri yapabilen varsa bana özelden ulaşabilir mi Lütfen.....

Ve son olarakta Elif Buse arkadaşımızın doğum gününü kutluyorum. Canım nice mutlu yaşlara:)

BU BÖLÜM SANA....

Neyse fazla uzattım İyi okumalar (:

..........................

"Anne...anne...anne "ayazın beni durmadan dürterek uyandırmaya çalışması gülümsetmişti ama aklıma dün gece gelince başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibi hissettim. Üzerimde bir şey yoktu, ince çarşaf örtülüydü sadece üzerimde.

Gözlerimi açıp yataktan doğruldum ve yan tarafıma baktım çekinerek ama Baranı görememem rahatlatmıştı beni.
Oturduğum yerden kendimi kısa süreliğine süzdüğümde giyinik olduğumu gördüğümde derin bir nefes aldım ama beni giydireninin Baran olma ihtimali olduğunu düşündükçe yanaklarımda yanma hissi uyandırıyor du.

"Anne... "ayazın sesini tekrardan duymamla ona çevirdim bakışlarımı.

" Efendim canım "deyip esnedim. Saat kaçtı acaba. Bu adamın odasında neden saat asılı değil.?

" Acıktım ben hemde çok"dedi  ellerini karnının üzerine koyarak.

Saçlarımı karıştırarak yataktan çıkıp banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra kurulayarak tekrar odaya girdim.

Ayazın ise hala yatağın üzerinde oturmuş beni beklediğini gördüğümde yanına gidip onu kucağıma alarak aşağı indim. Tabi giderken de aklıma takılan şeyleri ona soruyordum. Ne demişler bir sarhoşlar, birde çocuklar yalan söylemezmiş.

"Baban nerde"

"Bilmiyorum"dediğinde gözlerimi kısarak ona baktım. O bakışlarımı anlamamış olacakki elini gözümün üzerine koyarak konuştu.

"Gözün mü ağrıdı Anne. Niye küçüldü "dediğinde kahkaha atarak yanaklarından öptüm.

" Yok canım ağrımıyor. Peki sen sabah uyandığında bir abla ile karşılaştın mı? "diye sordum.

Kafasını olumsuz anlamda sallayıp başını boyun girintime gömdü. Mutfağa girdiğimiz de Nazlının - Baranın Sekreteri - kahvaltı hazırladığını gördüğümde yüzümde bir tebessüm oluştu. Omlet için çıkardığı malzemelere o kadar odaklanmıştıki, ayazı kucağımdan indirerek herhangi bir sandalyeye oturttum. Ona sessiz olmasını belirterek, yavaş ve sessiz adımlarla yanına gidip kulağına yaklaşarak 'Nazlı' diye bağırdım. Korkudan olduğu yerde sıçrayıp ateş saçan gözlerini bana dikti ama beni görmesiyle yerini gülümsemeye bırakmıştı.

"Günaydın Ayşe Hanım "

" Günaydın ve ayrıyeten hanım kelimesini bana karşı benimle konuşurken kullanmanı istemiyorum. Sonuçta aynı yaşta sayılırız"kafasını sağladığında gülümsedim.

Kahvaltı hazırlamasına yardım edip masada eksik olanları da koymuştuk. Baranı sorduğumda acil bir işinin çıktını öğrendim. İçimde oluşan huzursuzluğa ve korkuya mani olamıyordum. Ne işi olabilirki imza atıp şirket yönetmekten başka diye iç geçirmiştim ki aklıma gelen acı gerçek ile buruk bir şekilde gülümsemeye çalıştım. O Mafyaydı. Adam öldürmekten zevk alan bir caniydi o.

Mafyanın Çocuk Bakıcısı✅ #Wattys2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin