Mafyanın Çocuk Bakıcısı✅ #Wattys2017

20. Bölüm

Yorum ve votelerinizi bekliyorum :)

Iyi okumalar...

**************************
Özet...

Ve Leventin peşine düştüler.
Aklıma Baran abinin dediği söz geldi.

'Onu bulduğum yerde canını alacağım ve kalbimi söküp köpeklere yedireceğim ve leşini ise o Hakan denen p***n yanında yakacağım ve sonra sıra ailesine gelecek. Gözleri önünde hepsini öldüreceğim'

Oldukça ciddi görünüyordu. Korkmadım desem yalan olur.

Ama Ayşe şuan ne durumda olduğunu bilmiyorum.

Ve bu beni korkutmakdan başka bir işe yaramıyor du...

.......................

Ayşe den...

Kendimi çıkmaz sokakta hissediyorum. Ne ve nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Bir haftadır beni bir odada kilitli tutuyorlardı. Bunu o levent denen adam istemişti. Diğer üçü ne kadar karşı çıksalarda kimseyi dinlemeden saçımdan tutup sürükleyerek şimdiki kaldığım odaya getirmişti. Bense dediler gibi gülmüştüm o gün. Kardeşiz demişti demi, ha bide ikizim di güyya. Insan kardeşim dediği kıza böyle davranırmı. Arayı yumuşatmak yerine dahada çıkmaza sokuyor du.

Bu bir hafta içinde kaç kere kaçmaya kalkışmıştım. Ama beni her defasında yakalayıp gene bu odaya getiriyorlar dı.

Bazen düşünmüyor değilim. Baran beni aramaya başlamış mıdır.? Nerede olduğumu öğrenmiş midir?

Ama aklımı en çok yoran şey ayaz. Şuanda ne durumda olduğunu bilmiyorum. İyimi. O günden sonra kabus görüyor mu? Hasta mı? Anne diye sayıklıyor muydu?

Buruk bir gülümseme oluştu yüzümde.
Ben öz annesi değildim, yinede bana her anne dediğinde ona öz çocuğummuş gibi öpüp, kokladım. Şu iki ay içinde anne sevgisini hiç arattırmamıştım ona. Burnumda tütüyordu.

Uzandığım yataktan doğrulup bağdaş kurarak yatağın ortasında oturup gözlerimi cama dikip dışarıyı izlemeye başladım. Hava yağmurluydu daha doğrusu karla karışık yağıyor du. Kış kapıdaydı.

Ellerimi saçlarıma daldırıp çektim. Eğer biraz daha yanlız kalmaya devam edersem kafayı yiyecektim. Hani sorularımı cevaplayacaklardı bunlar. Hani teyzemi getirteceklerdi. Tabii konuşmak bedava iş icata gelince tık yok.

Kapının açılma sesini duyunca başımı hemen kapıya çevirdim. İçeriye Seda namı değer annem girdi. Gülümseyerek yatağın baş ucunda oturup ellerini ellerimin üzerine koyup baş parmağıyla okşadı.

"Nasılsın Ayşem"sorusuna sessiz kalıp boş gözlerle ona baktım. Benide anlamaları lazım. Çat diye bir adam çıkıp geliyor zorla sürükleyerek seni bilmediğin tanımadığın pardon rumeyse ve Hakanı zaten önceden görmüştüm ama diğer ikisini tanımıyorum. Yabancılık ve korku hissetmem normal.

"Biliyorum. Senin için zor bir durum ama bizim içinde zordu o günler. "dediğinde tutamadığım gözyaşlarım yanağımda süzüldü.
" Teyzemi istiyorum "dedim.

" O senin teyzen değil "dediğinde elimin üzerindeki elini ittim.

" O benim teyzem. Asıl sen ve diğerleri benim hiç birşeyim değilsiniz "

Kadın kafasını iki yana sallayıp derin bir nefes aldı. Ayağa kalkıp ellerini ceplerine sokup kapıya doğru yürüdü. Çıkmadan önce son bir bakış atıp odadan çıktı buruk gülümsemesiyle.

Yine yanlız kalmıştım. Kendimi sırt üstü yatağa bırakıp gözlerimi kapadım. Belki biraz uyuya bilirim.

*********,, ************