Μετά από μια ώρα περίπου έφτασα έξω από μια επιβλητική έπαυλη...Ένας φρουρός ρώτησε το όνομα μου και μετά μίλησε στο ακουστικό στο αυτί του..
Άνοιξε την μεγάλη σιδερένια πόρτα και πέρασα με το αμάξι μέσα...
Κοιτούσα γύρω μου και είχα μείνει...Είχα δουλέψει για αρκετούς πλούσιους αλλά αυτό ήταν το κάτι άλλο...Ένας δρόμος πλακοστρωμένος και γύρω του υπήρχαν δέντρα...Παντού έβλεπες γκαζόν και πολλά πολλά λουλούδια...Κατέβηκα από το αμάξι και είδα ότι στην μέση της αυλής υπήρχε ένα συντριβάνι....
Γύρισα το βλέμμα μου προς το σπίτι και ήταν πραγματικά σαν παλάτι....Φαινόταν πολύ μεγάλο και στην μια μεριά δεν είχε καθόλου τοίχο αλλά μεγάλες τζαμαρίες που έβλεπαν προς τον κήπο και την τεράστια πισίνα...
Ανέβηκα τα πέντε σκαλοπάτια και στάθηκα μπροστά στην ξύλινη πόρτα...Δεν πρόλαβα να σηκώσω το χέρι μου και μου άνοιξε ένας φουσκωτός...Φορούσε κουστούμι και γυαλιά ηλίου...Μα τι θέλει τα γυαλιά μέσα στο σπίτι; αναρωτήθηκα
''Έχω ραντεβού με τον κ. Κομνηνό...'' είπα και έκανε στην άκρη για να μπω..
''Περάστε δεσποινίς Μάνεση σας περιμένει...'' απάντησε και έμεινα να τον κοιτάω...Πως ξέρει το όνομα μου;;
Μπήκα μέσα και αυτό που έβλεπα μου σπάραζε την καρδιά...Ένα μεγάλο γήπεδο...Τίποτα άλλο...Δεν υπήρχε τίποτα μέσα και κατάλαβα πως θα χρειαζόταν πολύ πολύ δουλειά...
Ο φουσκωτός με οδήγησε σε μία πόρτα που έβγαινε στην πίσω αυλή από ότι κατάλαβα...Πατήσαμε σε ένα πλακόστρωτο μονοπάτι και αρκετά μέτρα μπροστά μου είδα έναν κύριο να κάθεται κάτω από ένα κιόσκι που είχε ένα τραπεζάκι και δυο καρέκλες...Με είχε πλάτη και δεν μπορούσα να τον δω...
Με ανήγγειλαν και τον είδα να σηκώνεται από την καρέκλα και να γυρνάει προς το μέρος μου...Σταμάτησα απλά να περπατάω....Όσο και να ήθελα τα πόδια μου δεν μπορούσαν να κουνηθούν... Μπροστά μου υπήρχε απλά ένας θεός....Μελαχρινός ,ψηλός.γεροδεμένος,μαλλί ατημέλητο,μάτια σαν την θάλασσα και σίγουρα δεν τον έκανα πάνω από 40 ....Γοητευτηκότατος.........Τον είδα να γελάει στραβά...ήξερε τι έκανε αυτή η εμφάνιση στις γυναίκες...Αλλά θα του έδειχνα πως δεν είμαι σαν τις άλλες...Εντάξει είναι πανέμορφος αλλά δεν λέει κάτι...Μαλάκας θα είναι που αλλάζει τις γυναίκες σαν τα πουκάμισα και δεν τον νοιάζουν τα αισθήματα των άλλων...
Βρήκα πάλι το βήμα μου και έφτασα πιο κοντά του...
''Δεσποινίς Μάνεση χαίρομαι που σας γνωρίζω..Είμαι ο Στράτος Κομνηνός..'' είπε και έτεινε το χέρι του για χειραψία...
