Είχε περάσει ένας μήνας από εκείνο το βράδυ που είμαστε και πάλι μαζί με τον Στράτο...Είμαστε πολύ καλά μαζί και πολλά βράδια μένω σπίτι του αλλά και αυτός στο δικό μου...Μου έδωσε τα κλειδιά του σπιτιού του και εγώ τα δικά μου...Εγώ έχω πέσει με τα μούτρα στην δουλειά γιατί όλα είχαν μείνει πίσω και πολλές φορές αργώ να γυρίσω σπίτι αλλά πάντα τον βρίσκω να με περιμένει ξύπνιος...Είναι η ξεκούραση μου και μπορώ να κάθομαι στην αγκαλιά του χωρίς καν να μιλάμε...
Έχω δεθεί απίστευτα μαζί του και αυτός μαζί μου...Καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον μόνο με μια ματιά...Το πάθος έχει μεγαλώσει και άλλο...Δεν λείπουν φυσικά οι τσακωμοί και οι ζήλιες και από τις δυο πλευρές αλλά πάντα τις αντιμετωπίζουμε μαζί...Δεν έχω φύγει μακριά του πάλι και αυτός είναι πάντα εκεί...
Ο Άγγελος με την Αννέτα έχουν εξαφανιστεί από εκείνο το βράδυ αλλά η αλήθεια είναι πως με τρομάζει αυτή η ησυχία...Δεν περίμενα να τα παρατήσουν τόσο εύκολα...Ο Σταύρος έχει μείνει στην Ελλάδα και έχουν γίνει πολύ καλοί φίλοι με τον Στράτο...Καταλαβαίνονται μεταξύ τους...Η Άννα γύρισε στην Αμερική για λίγο καιρό αλλά θα έρθει πάλι πίσω...Βρήκε τον έρωτα της ζωής της στα μάτια του Σταύρου και αυτός την μια και μοναδική που έψαχνε...
Είμαι καλά και αυτό φαίνεται στο πρόσωπο μου γιατί όλη την ώρα χαμογελάω και με τα πιο απλά πράγματα...Κοιτάζω το ρολόι και βλέπω πως η ώρα είναι 6 το απόγευμα και πρέπει να ετοιμαστώ γιατί θα πάω με τον Στράτο και τον Σταύρο σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση που κάνει η εταιρία του Στράτου...Κανονικά δεν μου αρέσουν αυτά αλλά έχε χάρη που είναι για φιλανθρωπικό σκοπό...
Κάνω ένα μπάνιο και φτιάχνω τα μαλλιά μου έναν ψηλό κότσο και αφήνω μερικές μπούκλες να πέφτουν ανέμελες...Βάφομαι απαλά και φοράω ένα μαύρο μακρύ φόρεμα με δυο σκισήματα δεξιά και αριστερά που είναι αρκετά ψηλά....Φοράω μαύρες ψηλές γόβες και κρίκους στα αυτιά μου...Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και μου αρέσει αυτό που βλέπω...
''Μωρό μου;;;'' ακούω τον Στράτο από κάτω να φωνάζει και ξαφνιάζομαι...Μα καλά τι ώρα πήγε;;;Κοιτάζω και δείχνει 8...
''Κατεβαίνω...'' φωνάζω για να με ακούσει και παίρνω το τσαντάκι μου...Κατεβαίνω σιγά τις σκάλες και τον βλέπω να γυρνάει να με κοιτάξει...Νιώθω το βλέμμα του να με καίει έτσι όπως με κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω...Μου χαμογελάει και με πλησιάζει...
''Είσαι πανέμορφη μωρό μου...Μάλλον θα πρέπει να σε προσέχω πολύ σήμερα...'' μου λέει και μου δίνει ένα απαλό φιλί...
