κεφάλαιο 28

12.7K 892 39
                                    

Σε μια ώρα ήμουν έτοιμη...Είχα φορέσει ένα τζιν και μια μπλούζα φαρδιά με τον έναν ώμο έξω...Χαμηλά μποτάκια,βάφτηκα ελαφρά,έπιασα τα μαλλιά μου ψηλά και περίμενα να έρθει ο Στράτος...Είχα λίγο άγχος για να πω την αλήθεια...Δεν περίμενα να έρθει μαζί μου...Εντάξει ήθελα να τον κάνω να ζηλέψει αλλά μάλλον λάθος τακτική βρήκα...Είμαι σίγουρη πως μόλις δει πως με τον Σταύρο δεν παίζει κάτι θα είναι πιο χαλαρός..Φίλος μου είναι εξάλλου...Άσε που πρέπει να μιλήσουμε και για την σχέση μας...Είμαστε μαζί;;Δεν είμαστε;;

Χτύπησε το κουδούνι και άνοιξα..Τον είδα μπροστά μου με ένα τζιν και ένα μπλουζάκι πόλο...Απλός αλλά πανέμορφος...Δεν μπορούσα να ξεκολλήσω τα μάτια μου από πάνω του..

''Πάμε;;'' με ρώτησε και γύρισε να κατέβει τα λίγα σκαλάκια που ήταν μπροστά από το σπίτι μου..Τι στο καλό;;Έτσι θα είναι τώρα;;;Ψυχρός και απόμακρος;;Έκλεισα την πόρτα και τον ακολούθησα...Είχε μπει ήδη μέσα στο αμάξι και μπήκα στην θέση του συνοδηγού...

''Έτσι θα είσαι τώρα;;'' ρώτησα όταν ξεκίνησε...

''Πως έτσι;;;'' ρώτησε χωρίς να πάρει τα μάτια του από τον δρόμο...

''Ψυχρός.απόμακρος..''είπα και με μια χαμηλή φωνή...Δεν απάντησε...''Μετά τον καφέ θέλω να μιλήσουμε..'' συνέχισε και γύρισε προς το παράθυρο...

''Αν δεν τύχει κάτι θα μιλήσουμε..'' της απάντησε και δεν συνέχισε την συζήτηση...

Μετά από λίγη ώρα έφτασαν στην καφετέρια και κατέβηκαν..Καθώς περπατούσαν προς τα μέσα και οι δυο έκαναν την ίδια κίνηση και έπιασε ο ένας το χέρι του άλλου...Κοιτάχτηκαν για λίγο και συνέχισαν την διαδρομή...

Η Ελίνα εντόπισε τα παιδιά και τράβηξε τον Στράτο προς τα εκεί...Όταν ο Σταύρος σηκώθηκε με ένα χαμόγελο στα χείλη άφησε το χέρι του Στράτου και έτρεξε στην αγκαλιά του...Την έπιασε στον αέρα...

''Τι κάνεις Μικρή;;;''

''Καλά είμαι..Χαίρομαι τόσο πολύ που ήρθες...''Του είπε και τον φίλησε στο μάγουλο...Κατάλαβε ότι αυτό που έκανε ήταν λίγο χαζομάρα μπροστά στον Στράτο και στην κατάσταση που επικρατούσε μεταξύ τους αλλά παρασύρθηκε από την χαρά...Άφησε τον Σταύρο και γύρισε προς τον Στράτο που έμοιαζε να θέλει να τον σκοτώσει...

''Σταύρο από δω ο Στράτος Κομνηνός,είναι ...''μπλόκαρε λίγο..Τι της είναι;;Δεν τον έχει συστήσει ποτέ κάπως..Αγόρι της;;;Εραστής της;;Φίλος της;;;'' είμαστε μαζί...'' κατάφερε να πει στο τέλος και οι δυο άντρες που την κοίταγαν μέχρι τώρα χαιρετήθηκαν σφιχτά και κοιτάχτηκαν στα μάτια...Ο Καθένας ήθελε να περάσει κάποιο μήνυμα..Ο Στράτος πως ήταν δικιά του και ο Σταύρος πως αν πάθαινε κάτι θα τον σκότωνε και ο ένας κατάλαβε τον άλλον...Χωρίς καν να μιλήσουν....

Πάθος....!Where stories live. Discover now