Πέρασαν άλλες δυο μέρες και το σπίτι ήταν επιτέλους έτοιμο...Όσο πιο γρήγορα τόσο το καλύτερο...Δεν θα τον ξανά έβλεπα και αυτό με ηρεμούσε κάπως...Αυτό που έγινε μεταξύ μας ήταν τεράστιο λάθος...Δεν μπορώ να το κάνω αυτό στον Άγγελο..Ήδη νιώθω πολλές τύψεις και δεν είμαι εγώ αυτή...Πάντα η ζωή μου ήταν σε μια τάξη...Είχα την ηρεμία μου και όλα ήταν μια χαρά...
Σήμερα θα τον έβλεπα για τελευταία φορά...Θα του έδειχνα το σπίτι τελειωμένο και δεν θα ξανά πατούσα εκεί για κανέναν λόγο...
''Τι συμβαίνει;;;'' με ρώτησε ο Πέτρος που με έβγαλε από τις σκέψεις μου...
''Τι να συμβαίνει;;;'' απάντησα με ερώτηση και σήκωσε το φρύδι του...
''Η απάντηση σου δείχνει πως κάτι συμβαίνει...Τι δεν μου λες;;;'' σηκώθηκα από την καρέκλα νευριασμένη....
''Δεν υπάρχει κάτι να σου πω Πέτρο..Όλα είναι μια χαρά...Δεν καταλαβαίνω τι νομίζεις πως δεν σου λέω...''
''Ελίνα σε ξέρω σαν να ήσουν η μικρή μου αδερφή...Αν δεν θες να μου πεις το σέβομαι αλλά δεν είμαι χαζός...''
''Απλά αγχώθηκα με την δουλειά του Κομνηνού...Τώρα που τελείωσε όλα καλά...Θα επανέλθω στους ρυθμούς μου...Ξέρεις πως δεν μου αρέσει να πιέζομαι...Αυτό είναι όλο...''
''Αυτό είναι όλο;;;;Μάλιστα...Δεν θέλω λοιπόν να σε πιέσω...Όταν είσαι έτοιμη θα περιμένω να μου πεις την αλήθεια...'' είπε και βγήκε από το γραφείο μου χτυπώντας με δύναμη την πόρτα...Ξεφύσιξα νευριασμένα...Τόσο πολύ φαίνεται πως κάτι έχω;;;
Γαμώτο...Τίποτα δεν μου πάει καλά...Χτες τσακώθηκα με τον Άγγελο επειδή δεν με βλέπει,σήμερα με τον Πέτρο...Τι στο καλό έχω πάθει;;;Πρέπει να συμμαζέψω το μυαλό μου...Αλλά δεν μπορώ με τίποτα να βγάλω από το κεφάλι μου αυτά που έγιναν..Πόσο εύκολα έχασα τον έλεγχο...Αυτός ο άντρας με κάνει να αισθάνομαι διαφορετικά και δεν θα το επιτρέψω αυτό στον εαυτό μου...Όχι δεν γίνεται...'Ξεκόλλα λοιπόν κορίτσι μου' είπα στον εαυτό μου και κάθισα πάλι στην καρέκλα και ξεκίνησα να δουλεύω...
Κάποια στιγμή χτύπησε το κινητό μου...
"Παρακαλώ "απάντησα χωρίς καν να το κοιτάξω...
"Μωρό μου.." ειπε στην άλλη ακρη της γραμμής ο Άγγελος...
"Έλα Άγγελε..Τι κάνεις;;"
"Καλά είμαι..Συγνώμη για χτες βρε αγάπη μου αλλά έχω να σε δω δυο εβδομάδες...Δεν ήθελα να τσακωθούμε..."τι να του πω τώρα...
