κεφάλαιο 21

12.4K 870 35
                                    

''Πρέπει να φύγω..'' είπε η Ελίνα λίγο ζαλισμένη με όλα αυτά που είχε μάθει...''Σίγουρα όλα καλά με το σπίτι;;;'' ρώτησε την Αννέτα και δεν είχε καν το κουράγιο να της μιλήσει στον πληθυντικό..


''Ναι όλα μια χαρά..Είναι ακριβώς αυτό που ήθελα...Χαλάλι τα λεφτά που έδωσα...''είπε η Αννέτα..Την έβλεπε να έχει χάσει το χρώμα της και δεν ήθελε να την πιέσει και άλλο για την ώρα..Εξάλλου το έβλεπε πως είχε κερδίσει...

Η Ελίνα έφυγε από το σπίτι της Κανελή και πήγε στο σπίτι της..Δεν υπήρχε περίπτωση να ξανά πάει στο γραφείο...

Έκατσε στον καναπέ και σκέφτηκε όλα αυτά που της είπε και που της έδειξε η Αννέτα....Από την μια δεν ήθελε να την πιστέψει ήταν σίγουρη πως θα έκανε τα πάντα για να την χωρίσει από το Στράτο...Από την άλλη όμως είδε ένα χαρτί που επιβεβαίωνε όλα όσα της είχε πει...Αποκλείεται να έπαιζε τόσο πολύ θέατρο...Έκλαιγε μπροστά της και όσο και να μην ήθελε να το παραδεχτεί είναι τραγικό να χάνει κάποιος έτσι το παιδί του..Ειδικά εξαιτίας αυτού που αγαπάει...

Χτύπησε το κινητό της και είδε πως ήταν ο Στράτος...Δεν ήθελε να του μιλήσει τώρα αλλά δεν θα έκανε ξανά λάθος...Θα του μιλούσε αυτή την φορά...

''Ναι..'' είπε κάπως απότομα...

''Μωρό μου,όλα καλά;;;Που είσαι;;;'' την ρώτησε και όταν άκουσε την φωνή του έλιωσε μάσα της...

''Σπίτι είμαι...''

''Γιατί δεν με πήρες;;'' τι να του πω τώρα;;;

''Στράτο πρέπει να μιλήσουμε..'' του απάντησα σοβαρά...Έμεινε για λίγο σιωπηλός και τον άκουσα να ξεφυσάει...

''Τι έκανε πάλι;;;''ρώτησε μετά από λίγο...

''Μπορείς να έρθεις;;;''

''Σε λίγο θα είμαι εκεί...'' απάντησε και το έκλεισε...

Αυτή την φορά θα έκανα το σωστό..Θα του μιλούσα πρώτα...Είμαι ερωτευμένη μαζί του και δεν θέλω να τον χάσω από την ζωή μου...Δεν θέλω με τίποτα να πιστέψω πως μου είπε ψέμματα...Ίσως δεν πρέπει να τον ρωτήσω καν αλλά δεν μπορώ να ζω μες την αμφιβολία...Ξέρω πως θα έπρεπε να του έχω περισσότερο εμπιστοσύνη αλλά με μπερδεύουν όλα αυτά που μαθαίνω...Δεν ξέρω ποιον να πιστέψω και ποιον όχι..

Μετά από λίγη ώρα χτύπησε το κουδούνι και ξέρω πως είναι αυτός...Σηκώθηκα και πήρα μια βαθιά ανάσα πριν ανοίξω την πόρτα...Τα βλέμματα μας συναντήθηκαν και η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει δυνατά..Κάθε φορά που τον βλέπω με πιάνει ταχυκαρδία...Έτσι είναι ο έρωτας λοιπόν;;κάθε φορά να χτυπάει η καρδιά δυνατά;;να φοβάσαι πως μπορεί κάποια στιγμή να τον χάσεις;;;σε κάθε του φιλί να σου κόβετε η ανάσα;;;Τότε είμαι σίγουρα ερωτευμένη μαζί του..Γιατί όλα αυτά μου συμβαίνουν κάθε φορά,σαν να είναι η πρώτη φορά...

Πάθος....!Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt