Susan's Revenge

-4-

'Susan loop je mee naar de les?' vroeg Livian terwijl ze haar tas weer op haar rug deed. 'Nee, nu niet. Ik moet Nicolas nog even spreken, ga maar alvast,' zei ik tegen haar. Ik moest er gewoon een smoesje rond bouwen. Ze mocht namelijk niet weten dat ik zo bezorgd was, zeker niet na de woorden van Francus waarvan ik aanvoelde dat die een diepere betekenis hadden.

Liv keek me even aan knikte toen maar, ik keek toe hoe ze de deur achter zich sloot. Ik draaide me naar Nicolas om en keek hem dus vragend aan, hij zuchtte even 'kom we gaan in mijn kantoor zitten, het blijft een gewone school dag, dus moet ik er aanwezig zijn. Daarbij zijn de muren daar geluiddicht.' En samen liepen we naar zijn kantoortje toe.

Eenmaal dat Nicolas zijn deur achter me sloot ging hij achter zijn bureau zitten. 'Ga zitten Susan, als je het prettiger vind mag je ook naast me komen zitten. Deze student en directeur houding vind ik niet gepast voor deze situatie. Maar het ligt aan jou wat je fijn vind,' gaf hij aan.

Ik knikte en trok de stoel die meestal voor zijn bureau stond nu naar achteren toe zodat ik naast hem kon gaan zitten. Eenmaal me goed gezet keek ik Nicolas een beetje moeilijk aan. 'Ik heb een aantal vragen maar ik weet niet welke ik het beste kan beginnen?' gaf ik toe.

'Stel ze maar achter elkaar Susan, dan zal ik ze beantwoorden in een volgorde die het beste past achter elkaar,' zei hij. Ik knikte en zuchtte even diep. Ik moest er even over na denken hoe ik de woorden wou verwoorden 'wat deed hij hier? Hoe kon hij weten dat het niet meer lang zou gaan duren? Dat is even één vraag trouwens. En waarom wilt hij ons nu pas halen? Waarom heeft hij nu pas interesse in ons? En wat bedoelde hij dat zijn gif me naar hem toe zou keren? Nicolas die woorden maken me bang, maar ik wil het weten, en ik wil weten als het iets slecht is dat je me er voor kunt behoeden, me kunt helpen,' gaf ik als in een waterval toe.

Nicolas zuchtte even en wreef over zijn gezicht 'goed, ik denk dat je de vragen in een redelijke volgorde hebt gesteld. Ik had ze kunnen verwachten Francus was namelijk niet erg subtiel. Een deel van deze vragen heb ik bewust je nooit verteld omdat ik niet wou dat je de komende vijf jaar druk zou maken over iets waar je tot dan geen vat op had. Maar de tijd is rijp en je moet nu ook voorbereid zijn. De antwoorden zullen eerlijk zijn, en ik zal daarom niet echt rekening kunnen houden met je gevoelens, dus alsjeblieft neem me het niet kwalijk als je beledigd, kwaad of een andere ongewenste emotie voelt. Weet dat ik er voor je ben.'

Nicolas keek me strak aan zodat hij zeker wist dat alle woorden tot me waren binnen gedrongen. Ik knikte kort als teken dat ik klaar was voor zijn antwoord. Nicolas haalde diep adem en bleef me strak aan kijken 'hij kwam hier voor jou, maar dat was je alvast duidelijk. Hoe hij het weet? Hij wist in principe al de gehele vijf jaar dat jullie in verandering zijn hoever jullie waren.

Het is jullie connectie naar jullie maker toe, deze kun je ook niet onderbreken zolang de verandering duurt. Hij zal weten wanneer de verandering zich zal voltooien, omdat hij dat voelt. Sorry Susan maar hier kan je niets aan doen, waarom hij nu pas interesse heeft in jullie? Op het moment gaat het vooral om jou, het is hem blijkbaar in zijn hoofd geschoten dat hij jou misschien wel tot een tweede kopie van hemzelf kan omplooien, en dat vind hij leuk.

Daardoor komen we ook direct bij je derde vraag: er is een grote kans dat als je de verandering afrond dat het gif dat door je aderen stroomt je persoonlijkheid kan aantasten. Dit hoeft niet te gebeuren, maar we moeten dan de komende tijd er voor zorgen dat je gemoedstoestand niet teveel schommelt, anders is een persoonlijkheid's verandering haast onvermijdelijk, ik wou-' 'wacht je bedoelt met persoonlijkheid's verandering toch niet dat ik net zo ga doen en denken zoals Francus he?' zei ik snel.

Nicolas keek me moeilijk aan 'ja dat bedoel ik Susan, dat was waar Francus op doelde met dat het gif zich naar hem zou toekeren. Sorry lieverd maar ik kan daar niet meer over zwijgen, als je niet als hem wilt worden is het nu cruciaal om je gemoedstoestand stabiel te gaan houden. Het zal sowieso afwachten worden wat er van je zal worden na die verandering, maar je moet er rekening mee houden dat het kan gebeuren,' zei hij. Ik merkte dat hij me rustig wou krijgen maar de tranen stonden al in mijn ogen.