Susan's Revenge

-6-

'Susan,' zuchtte Nicolas. 'Je beseft toch wel wat er net gebeurd is? Waarom je nu met je kleren onder de douche staat? Hoe je er nu eigenlijk uitziet?' vroeg hij voor de zekerheid. Ik keek naar beneden en liet mijn schouders zakken. 'Ik kan nooit meer met Livian overdag naar buiten toe,' fluisterde ik moeilijk.

'Ja, Susan. Je bent gevoelig voor zonlicht geworden. Je hebt eerste en tweedegraads brandwonden, en ik heb geen idee hoe ik die moet verzorgen bij je,' zei hij gewoon duidelijk tegen me. Ik keek hem angstig aan 'hoezo?' vroeg ik zachtjes. Nicolas ging met zijn hand over zijn gezicht. 'Bij een gewone vampier is het makkelijk, je geeft ze een portie bloed en de volgende avond zijn ze genezen. Jij bent nog niet volgroeid, je bent zowel nog menselijk als vampier. Ik weet niet of zelfs de menselijke middelen je nog zullen helpen,' gaf hij eerlijk toe.

'Daarom dat ik dus nog steeds onder de douche sta? Je weet dat die echt koud is?' zei ik. Nicolas moest bij het laatste even grijnzen. Hij haalde diep adem en leek even te moeten denken over wat hij precies wou zeggen. Hij keek me plots recht aan 'Susan, je weet dat je me dood liet schrikken? Livian kwam hysterisch binnen gelopen en het had niet veel gescheeld of ik had uit schrik haar aangevlogen. Toen ze me mee sleurde en ik je daar zag zitten tegen die muur wist ik in principe genoeg, maar je maakte me wel bang. Je reageerde niet en Liv gilde alles bij elkaar dat ze zo bang was om je kwijt te geraken. Goed ik weet dat we een taai soort volkje zijn en tien minuten zon ons nog niet zo snel de das om doen. Maar je liet me wel schrikken jongedame, en ik weet dat ik je eigenlijk een donder preek moet geven maar iets zegt me dat je dat niet nodig zal hebben.'

Ik perste mijn lippen tegen elkaar en keek van hem weg 'zijn we eens voorzichtig moet dat stomme gif weer roet in het eten gooien. En jaja, ik zal voorzichtiger zijn. Maar dat heeft nu toch geen nut meer, vanaf nu zal geen mens me meer kunnen zien aangezien het toch klaar is met sociale gebeurtenissen.' Ik blies het water uit mijn neus en keek een beetje nukkig richting de muur.

'Ik heb niet gezegd dat je geen uitstappen meer mocht maken, maar ik stel het wel op waarde dat jezelf aan geeft voorzichtiger te zijn,' lachte Nicolas droogjes. Ik keek hem fronsend aan 'wat kan ik in godsnaam nog gaan doen zonder mijn fikken te moeten verbranden? Ik had een hele lijst met uitstappen voor mij en Livian en dat kan ik nu gewoon zo goed als vergeten.'

Nicolas trok een mondhoek op 'je kan nog altijd naar de bioscoop gaan,' stelde hij voor. Ik draaide met mijn ogen, wauw wat een top uitstapje met mijn zusje.... 'Wanneer mag die kraan uit?' vroeg ik lichtelijk geïrriteerd. Nicolas grinnikte even 'nog vijf minuten, ik ga alvast een badjas en lichtere kleren voor je zoeken, en je zusje even tot rust brengen als je dat niet erg vind.'

Ik zuchtte even en keek toe hoe Nicolas de badkamer uit liep. Baden met kleren aan was dus echt niet leuk, zeker niet als het water koud is. Goed lauw dan, maar het voelde koud aan hoor! Toen Nicolas de badkamer was begon ik me in ieder geval al uit de bovenste lagen kleren te pellen, wat nog niet zo handig was aangezien al het textiel aan mijn huid geplakt zat door het water. Was ik nu even blij geen synthetische kleding aan te hebben, dan was het helemaal een ramp geworden.

Ik had nu ook wat mee zicht op de schade en moest vast stellen dat het op benen eigenlijk nog heel goed mee viel, duidelijk dat jeans minder licht door liet dan de katoenen blouse die ik daar boven aan had, aangezien mijn armen duidelijk roder waren. Mijn handen waren er erger aan toe en ik had zo'n voorgevoel dat het zelfde voor mijn gezicht en hals gelde.

Ik had eigenlijk ook mijn ondergoed uit willen gooien maar ik wist dat Nicolas nog zeker een poging zou proberen om me op te lappen, daar kende ik hem te goed genoeg voor. Zo was hij altijd al geweest, vanaf het eerste begin dat hij ons onder zijn vleugels nam.

Nicolas kwam zijn belofte goed na en stond dus ook een aantal minuten later weer met een grote badjas in de badkamer. Ik draaide de kraan dicht en hij reikte me eerst een badhanddoek aan die ik voorzichtig om me heen sloeg. 'Ik ga alvast naar de keuken om te kijken wat er nog ligt van menselijke middeltjes, kom daar maar naartoe als je jezelf afgedroogd hebt,' zei hij rustig en liep toen weer weg.