Susan's Revenge

-5-

'Susan je moet me beloven als je zo dadelijk overdag weg gaat, wel je draagbare telefoon meeneemt hoor,' zei Nicolas serieus. Ik vatte het al niet meer serieus op bij het woord "draagbare telefoon", en lag dus al een beetje te grinniken. 'Nicolas je weet dat ze zo'n draagbare telefoon een gsm of in het Nederlands een mobieltje noemt, wat eigenlijk een afgeleide van mobiele telefoon is. Dus please ik weet dat je oud bent maar een beetje moderniseren is een must,' grapte ik.

Nu Nicolas keek me een beetje chagrijnig aan omdat ik hem niet serieus nam 'Susan ik maakte geen grap, als jullie straks overdag naar buiten gaan heb ik helemaal geen vat meer op jullie, je weet net zo goed als mij dat daglicht voor mij verboden terrein is. Dus ik vraag je gewoon dat je veilig op pad gaat, je niet in de nesten werkt en goed op je zuster let,' mopperde hij.

Ik keek hem quasi beledigt aan 'ik weet dat ik een puber ben Nicolas, en eentje met nog een gebruiksaanwijzing, maar alsjeblieft nu overschat je wel het gevaar van een kermis. Het enige gevaar dat we daar kunnen op lopen is dat het bolletje ijs van Liv op de grond valt, en dat is al uitermate overschat aangezien ze nu wel oud genoeg is om niet meer met eten te knoeien.'

Nicolas keek me een beetje streng aan en ik zuchtte diep 'ja mijn draagbare telefoon zit in mijn zak,'  spotte ik dan ook. Nicolas knikte en liep toen even weg. Even later kwam hij terug en duwde hij twee objecten in mijn handen. 'Vergeet deze twee vooral niet, jullie mogen dan nog wel daglopers zijn, dat betekend niet dat jullie ogen nog gewend zijn aan de felheid van de zon.'

Ik opende mijn hand en zag dus ook twee zonnebrillen liggen. Ik keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan, hij bleef soms best wel overbezorgd. 'Bedankt,' zei ik dan ook sarcastisch. Nicolas glimlachte en klapte vaderlijk op mijn schouder 'goed, dan wens ik jullie straks veel plezier. vertrek niet te vroeg, anders loop je nog de kans om een laat op blijvende vampier tegen te komen die zich niet aan het tijdschema houd,' gaf hij nog als tip en liep toen weg richting zijn slaapkamer.

Het was voor mij nu onderhand wel duidelijk, zorg er voor dat we niet opvallen, zorg dat we geen problemen maken, zorg dat ons niets over kwam, en verlies vooral je zuster niet! ppffft nu lijkt het alsof ik niet verantwoordelijk ben.

Op dat moment kwam Livian met haar rugtas uit haar kamer gelopen en keek me verlangend aan. 'we moeten nog even wachten van Nico zus, ga anders nog even wat tv kijken,' stelde ik voor. Liv knikte en gooide haar tas op de keukentafel. 'is ome Nicolas nog wakker?' vroeg ze terwijl ze zich richting de woonkamer draaide.

'Nee, hij is net naar zijn kamer vertrokken,' gaf ik toe. Livian zuchtte even en liep toen naar de woonkamer. Ik had wel gedacht dat ze hem nog even slaapwel had willen zeggen, maar goed de opkomst van de zon had op veel vlakken zijn nadelen.

Ik stond dan ook echt niet te wachten tot mijn tijd van dagloper voorbij zou gaan, en dat zou heel snel zijn dat wist ik ook. Ik ging zelf ook nog even naar de woonkamer om geestdodende cartoons te kijken, soms was dat de remedie tegen alle moedeloze gedachten die je konden pesten.

.

Livian schoof haar te grote zonnebril over haar neus zodat ze me over haar brilglazen fronsend aan kon kijken. Ik moest grinniken vanwege haar blik, het was zo frappant. Ze probeerde indruk te wekken maar daar slaagde ze echt niet in. Daar was ze gewoon nog te jong voor om serieus in te slagen.

'Kom nu, je hebt me wel verstaan. We mochten echt niet spitsen van Nicolas en ik wil zijn toorn niet over me heen krijgen als hij er achter komt. Je weet hoe zij kunnen reageren als ze kwaad zijn, dat vind ik zelfs nog steeds angstaanjagend,' gaf ik toe.

Liv zuchtte diep 'maar het is zo vreemd dat je echt mee wilt gaan eentjes vissen,' maakte ze er maar van. Ik grinnikte droog 'ik heb niet gezegd dat ik mee zou vissen, ik ga daar echt mijn geld niet aan uitgeven, zeker niet als de prijs een barbie is die goedkoop gemaakt is in China, nee bedankt. Ik kijk wel toe jij je de laagst scorende eentjes er uit vist, vind ik persoonlijker amusanter,' grapte ik.